ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2634

ชุดของชาแนลเหมือนสไตล์ของเจ้าหญิงในราชวงศ์อังกฤษมาก ช่วงล่างเป็นชายกระโปรงที่ยาวเกินหัวเข่า ส่วนช่วงบนเป็นสูทแขนยาว ให้ความรู้สึกเป็นผู้ดีหรูหรา

เหตุผลที่เลือกเสื้อผ้าแบบนี้เป็นเพราะตอนนี้อากาศยังหนาวอยู่ เสื้อผ้าที่เหมาะกับฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงนี้กำลังเหมาะ

แม้ว่าชายกระโปรงของชุดนี้จะยาวมาก แต่ถ้าใส่แบบเปลือยท่อนขาจริงๆต้องหนาวแน่นอน ดังนั้นเย่เฉินจึงหยิบถุงน่องสีดำซับในมาด้วย

เขาซื้อตามขนาดของเฮ่อจือชิวที่พอจำได้ กำลังจะจ่ายเงินและเดินออกไป พลันนึกถึงรองเท้าผ้าใบที่เธอใส่เมื่อวานก็สกปรกจนดูไม่ได้แล้วเช่นกัน จึงซื้อรองเท้าหนังแฟชั่นไซส์สามสิบเจ็ดให้เธออีกหนึ่งคู่

เย่เฉินก็ไม่รู้ว่าไซส์นี้เหมาะกับเธอมั้ย แต่ก็เอาเถอะ ไม่เหมาะก็ให้เฮ่อจือชิวทนๆใส่ไปก่อน ดีกว่าใส่ชุดที่ไปอยู่ในสนามรบมา

เย่เฉินหิ้วถุงเสื้อผ้าและรองเท้าที่เพิ่งซื้อมาออกจากร้านไป เขาค้นพบโดยบังเอิญว่าตู้โชว์ของร้านข้างๆตั้งหุ่นจำลองที่ใส่เพียงชุดชั้นในไว้

เขาถึงนึกได้ว่าตัวเองยังไม่ได้ซื้อชุดชั้นในให้เฮ่อจือชิว

ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเฮ่อจือชิวลำบากลำบนมาตั้งนาน ในที่สุดเช้านี้ก็มีห้องนอนแล้ว ป่านนี้คงหมดเรี่ยวหมดแรง น่าจะอาบน้ำและนอนไปแล้ว เธอไม่มีทางหาเวลาซักเสื้อในตัวเองทีละตัวแล้วเอาออกมาตากหรอก

นั่นก็หมายความว่าอีกเดี๋ยวตอนไปหาพ่อของเธอ เธอไม่มีชุดชั้นในสะอาดให้เปลี่ยน

ดังนั้น เย่เฉินจึงเดินเข้าไป

เข้าไปแล้วเย่เฉินถึงรู้ว่าร้านนี้เป็นร้านชุดชั้นในชั้นสูงที่ขายของสำหรับสตรีเท่านั้น

คนขายข้างในเป็นผู้หญิง ลูกค้าที่กำลังเดินดูอยู่ก็เป็นผู้หญิง

พอเห็นเย่เฉินที่เป็นผู้ชายอกสามศอกมาเดินร้านชุดชั้นในสตรีคนเดียว สายตาที่คนอื่นมองเขาจึงเจือแววประหลาด

เย่เฉินเองก็รู้ว่าการที่ตัวเองมาเดินในร้านนี้คนเดียวไม่ค่อยเหมาะจริงๆ จึงตัดสินใจว่าจะรีบซื้อรีบจบ เขาชี้ชุดชั้นในลูกไม้สีดำชุดหนึ่งที่หุ่นจำลองใส่อยู่พร้อมบอก “นี่ รบกวนเอาชุดนี้ให้ผมหนึ่งชุดครับ”