ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2636

สำหรับผู้หญิง ถุงน่องเป็นชุดอาภรณ์ติดตัวที่ขาดไม่ได้ นอกจากจะเสริมสร้างบุคลิกภาพแล้วยังให้ความอบอุ่นได้ด้วย

หลายปีก่อน น้อยนักที่จะได้เห็นผู้หญิงใส่กระโปรงในฤดูหนาว เพราะก่อนจะใส่กระโปรงต้องมั่นใจว่าช่วงขานั้นอุ่นก่อน แต่ถ้าท่อนบนใส่กระโปรง ท่อนล่างใส่กางเกงต้องพิศวงมากแน่ๆ ถ้าท่อนบนใส่กระโปรงแล้วท่อนล่างใส่กางเกงลองจอห์นยิ่งพิสดารไปใหญ่ จนกระทั่งกางเกงซับในและถุงน่องซับในเป็นที่แพร่หลายถึงแก้ปัญหานี้ได้

แต่ถึงแม้ถุงน่องเป็นที่แพร่หลายแล้ว แต่เฮ่อจือชิวไม่เคยได้รับถุงน่องจากผู้ชายมาก่อน

ความรู้สึกแบบนี้ออกจะแปลกอยู่หน่อยๆ

แต่เธอก็รู้ดีในใจว่าเย่เฉินแค่ทำไปเพราะใส่ใจเท่านั้น ไม่อย่างนั้นตัวเองคงต้องใส่กระโปรงชุดนี้ทั้งที่เปลือยขาจริงๆ

เธอหยิบกระโปรงขึ้นมานาบตัวเองและเดินไปดูหน้ากระจก เธอมองตัวเองในกระจกแล้วอดอุทานออกมาไม่ได้ “ไซส์ที่คุณเย่ซื้อมาดูแล้วน่าจะพอดีตัวเป๊ะ แบบก็สวยมาก รสนิยมไม่เลวเลยจริงๆ……”

จากนั้นเธอวางกระโปรงลง และเห็นว่าถุงชาแนลใหญ่อีกถุงมีกล่องรองเท้าอยู่ จึงรีบเปิดกล่องรองเท้าออก พบว่าเป็นรองเท้าหนังแฟชั่นสีขาวที่ประณีตมาก เธอหยิบออกมาอย่างทนรอไม่ไหว ลองสวมดูและค้นพบด้วยความประหลาดใจว่า “ไซส์รองเท้าคู่นี้ไม่เล็กไปไม่ใหญ่ไปพอดีเป๊ะ ใส่แล้วรับกับเท้ามาก ไม่รู้ว่าคุณเย่มีการวิเคราะห์ที่แม่นยำขนาดนี้ได้ยังไง หรือว่าเป็นผลลัพธ์จากการมองด้วยตาหรอ? ถ้าใช่ตาของเขาจะแม่นเกินไปแล้ว”

คิดมาถึงตรงนี้ ในใจของเธอก็มีความรู้สึกตื้นตันในตัวเย่เฉินมากขึ้นกว่าปกติ

พอนึกได้ว่าเย่เฉินยังรอตัวเองอยู่และพ่อก็ร้อนใจกับสถานการณ์ของตัวเองมาก เฮ่อจือชิวไม่กล้าคิดอะไรมากไปกว่านี้ เธอรีบแต่งตัวเตรียมออกไปข้างนอก

แต่ขณะที่เธอถอดชุดคลุมอาบน้ำออกถึงตระหนักได้ว่าตัวเองไม่มีชุดชั้นในสะอาดให้เปลี่ยน

เมื่อเช้าตอนมาถึงโรงแรมเธอล้าเกินไป แทบจะนอนหลับบนพรมนุ่มในห้องรับแขกด้วยซ้ำ

สุดท้ายเนื่องด้วยเนื้อตัวสกปรกเกินไปถึงฝืนอาบน้ำ หลังจากอาบเสร็จเธอเหนื่อยจนลืมตาไม่ขึ้น จึงหลับไปโดยไม่ได้คิดว่าต้องซักชุดชั้นในก่อน