เฮ่อจือชิวแต่งกายด้วยชุดกระโปรงสั่งตัดของชาแนล ถุงน่องซับในและรองเท้าหนังสีขาว คนทั้งคนให้ความรู้สึกสูงส่งสุภาพ
ที่จริงกระโปรงชุดนี้ของเธอ เจ้าหญิงสามัญชนผู้เป็นที่นิยมของยุโรปเคยใส่ต่อหน้าที่สาธารณะในช่วงก่อน ทั้งเสริมสร้างบุคลิกภาพและดูมีรสนิยมที่ดี
ทว่า ใครจะรู้ ภายใต้การแต่งกายอันสุภาพและสูงส่งของเฮ่อจือชิวจะเป็นชุดชั้นในที่เธอรู้สึกเขินอายสุดๆ
เย่เฉินจะไปรู้สถานการณ์เช่นนี้ได้ยังไงกัน เขาเห็นเธอแต่งตัวดูดีสุดๆแล้วอดพูดขึ้นมาอย่างได้ใจไม่ได้ “โอ๊ย ดูท่าฉันนี่รสนิยมไม่เลวเลยนะ ชุดนี้เหมาะกับเธอมาก ดูแล้วไซส์พอดีด้วย!”
เฮ่อจือชิวหน้าแดงไปถึงคอในบัดดล
เธอคิดในใจ “ด้านนอกเหมาะจริงๆนั่นแหละ แต่ด้านในไม่เหมาะเลยสักนิด ไม่รู้จริงๆว่าคุณตั้งใจหรือไม่ตั้งใจกันแน่ ถ้าไม่ตั้งใจว่าไปอย่าง แต่ถ้าตั้งใจ คุณนี่ช่างมีรสนิยมที่เลวร้ายจริงๆ!”
“อีกอย่าง ชุดท่อนบนเล็กไปอย่างชัดเจน ฉันโดนรัดจนแทบจะหายใจไม่ออกแล้ว”
ทว่า คำพูดแบบนี้เธอไม่มีทางพูดออกมาเด็ดขาด
ดังนั้น เธอจึงได้แต่พยักหน้าอย่างกระอักกระอ่วนพร้อมบอก “ต้องให้คุณเย่ลำบากซะแล้ว ทั้งเสื้อและรองเท้าพอดีตัวเลยค่ะ”
เย่เฉินพยักหน้า นึกสงสัยในใจเหมือนกัน เสื้อผ้าและรองเท้าพอดีตัว แล้วชุดชั้นในล่ะพอดีตัวมั้ย
แต่คำถามแบบนี้จะถามก็ไม่ได้ จึงได้แต่เปลี่ยนประเด็นและพูดกับเธอ “นี่ก็สายแล้ว เราไปกันเถอะ”
“ค่ะ!” เฮ่อจือชิวพยักหน้าเบาๆ
เย่เฉินสั่งให้เฉินจื๋อข่ายส่งกุญแจรถมาดอกหนึ่ง ตัวเองขับโรลส์-รอยซ์ของป๋ายจินฮ่านกงพาเฮ่อจือชิวไปที่มหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิง
เฮ่อจือชิวแกล้วถามด้วยท่าทีตกใจ “จริงหรอคะ?!”
เย่เฉินพยักหน้า “จริงแท้แน่นอน”
เฮ่อจือชิวถามขึ้นอีก “แล้วก่อนเข้าร้านคุณกระอักกระอ่วนมั้ยคะ?”
เย่เฉินถอนใจ “กระอักกระอ่วนสุดๆไปเลยล่ะ…..หุ่นจำลองใส่ชุดชั้นในเต็มไปหมด ฉันไม่กล้าเลื่อนสายตามั่วซั่วเลย ได้แต่ชี้มั่วๆไปที่หุ่นจำลองชุดหนึ่งแล้วก็รีบซื้อกลับมา”
เฮ่อจือชิวพยักหน้าเบาๆ นึกในใจ “ดูท่าคุณเย่ไม่ได้ตั้งใจซื้อแบบนี้มา……”
ต่อมา เธอเห็นว่าตอนที่เย่เฉินพูดเรื่องนี้มีท่าทีไม่เป็นตัวเอง อดลอบหัวเราะในใจไม่ได้ “คิดไม่ถึงว่าคนที่เก่งกาจอย่างคุณเย่ก็มีช่วงเวลาที่เขินด้วย……”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...