เย่โจงฉวนคิดไม่ถึงจริงๆ เย่เฉินจะยอมรับอย่างง่ายดายแบบบนี้
การเปิดเผยกะทันหันแบบนี้ ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจและทำตัวไม่ถูก
ผ่านไปสักพัก เขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและพูด:"เฉินเอ๋อ คุณเลอะเลือนไปแล้ว!"
เย่เฉินขมวดคิ้ว:"ฉันเลอะเลือนยังไง?"
เย่โจงฉวนถอนหายใจ:"คุณเลอะเลือนตรงที่คุณไม่ควรลงมือจับตัวซูโสว่เต้า! คุณคิดดูสิ เขาเป็นลูกชายคนโตของตระกูลซู เขาหายตัวไปจากโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง พวกเราตระกูลเย่ไม่ต้องรับผิดชอบเรื่องนี้เหรอ?"
เย่เฉินถามกลับ:"ทำไม? ซูเฉิงเฟิงโทรหาคุณเหรอ?"
"ใช่!"เย่โจงฉวนพูดด้วยสีหน้าโศกเศร้า:"ซูเฉิงเฟิงโทรศัพท์มาด่าฉัน บอกว่าจะทำสงครามกับตระกูลเย่ให้ถึงที่สุด! คุณรู้หรือเปล่า พวกเราทั้งสองตระกูลด่ากันตลอดแต่ไม่เคยลงมือต่อสู้กันจริงๆ ครั้งนี้พวกเราทำผิดกฎ ตระกูลซูต้องตอบโต้กลับอย่างบ้าคลั่งแน่นอน ถ้าทำเรื่องนี้ให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ พวกเราจะเป็นฝ่ายผิด และพวกเราไม่มีเหตุผลพอที่จะยืนยันความบริสุทธิ์!"
เย่เฉินหัวเราะ:"คุณโทรมาก็เพื่อพูดเรื่องนี้เหรอ?"
เย่โจงฉวนได้ยินน้ำเสียงดูถูกจากคำพูดของเย่เฉิน เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง:"เฉินเอ๋อ ฉันรู้ว่าคุณอารมณ์ไม่ดี และคุณก็ไม่ยอมอดทนกับเรื่องพวกนี้ด้วย แต่ทำเรื่องอะไรก็ต้องดูสถานการณ์ด้วย! ตอนนี้ลงมือจับตัวซูโสว่เต้า มันไม่สามารถทำให้ตระกูลซูได้รับความเสียหายจริงๆเลย เพราะผู้ชายคนนี้ไม่มีอำนาจและเป็นหุ่นเชิดของพ่อเขา เขาเป็นแค่สัตว์นำโชคเท่านั้น คุณจับตัวเขาไว้ก็ไม่มีประโยชน์? แต่เรื่องนี้กลับเป็นข้ออ้างให้ตระกูลซูมากลั่นแกล้งพวกเรา!"
เย่เฉินพูดเบาๆ:"ฉันจับตัวเขาไว้ ฉันไม่ได้ทำเพื่อตระกูลเย่ แต่ฉันต้องการให้เขาต้องชดใช้กันเรื่องในอดีตที่เขาก่อตั้งพันธมิตรต่อต้านตระกูลเย่ สมัยนั้นเขากลั่นแกล้งพ่อของฉัน ฉันก็ต้องกลั่นแกล้งเขาคืน และยังไม่เพียงจะลักพาตัวเขาเท่านั้น รอให้ถึงพิธีไหว้บรรพบุรุษ ฉันจะพาเขาไปคุกเข่าขอโทษต่อหน้าหลุมฝังศพของพ่อแม่ เพื่อให้เขายอมรับความผิดของตัวเอง!"
เย่โจงฉวนพูดออกมาทันที:"ฉันถามคุณว่า การหายตัวไปของซูโสว่เต้า เป็นฝีมือของคุณหรือเปล่า"
เย่เฉินตอบด้วยน้ำเสียงปกติ:"อ้อ เรื่องนี้ไม่ใช่ฝีมือของฉัน"
"เอ่อ……"เย่โจงฉวนพูดไม่ออกทันที และพูดอย่างจำใจว่า:"เฉินเอ๋อ คุณพูดแบบนี้ก็ไม่มีประโยชน์……เพราะซูเฉิงเฟิงไม่ใช่เด็กเล็ก ถ้าฉันพูดกับเขาแบบนี้ คุณคิดว่าเขาจะเชื่อเหรอ?"
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:"เขาไม่เชื่อก็ไม่มีประโยชน์? คุณพูดกับเขาไปเลย ซูโสว่เต้าไม่เคยมาพักที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...