ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2680

“อะไรนะ?! ไห่ชิง?!”

เมื่อคนที่อายุมากแล้วอย่างตู้เจิ้นหัวได้ยินเสียงของตู้ไห่ชิง เขารู้สึกราวกับว่าร่างกายของตนเองถูกฟ้าผ่า!

เขาฟังน้ำเสียงของลูกสาวออก แต่เขาไม่อยากจะเชื่อว่าทั้งหมดนี้จะเป็นความจริง

ดังนั้น ณ.ขณะนี้ เขารู้สึกว่าหัวใจของตนเองเต้นเร็วขึ้นเป็นสองเท่า และการเต้นที่รุนแรงเช่นนี้ทำให้เขารู้สึกเจ็บไปทั่วอก

เขาใช้มือกดหน้าอกของตนเองเอาไว้ขณะที่กล่าวยืนยันตามสัญชาตญาณ “คุณ.....คุณคือไห่ชิงจริง ๆ หรือ?”

ทันทีที่กล่าวคำพูดนี้ออกไป ลูกหลานตระกูลตู้ที่อยู่รอบ ๆ ก็ตกตะลึงเช่นกัน!

ตู้ไห่เฟิงถามว่า “พ่อ คือไห่ชิงจริง ๆ เหรอ?!”

ตู้ไห่หยางรีบกล่าวว่า “พ่อ รีบเปิดสปีคเกอร์โฟน!”

ตู้เจิ้นหัวรีบเปิดสปีคเกอร์โฟน และได้ยินเสียงจากโทรศัพท์อีกฝั่งหนึ่ง ตู้ไห่ชิงกล่าวด้วยเสียงสะอึกสะอื้นว่า “พ่อ เป็นฉันจริง ๆ ฉันยังมีชีวิตอยู่ และจือหยูก็ยังมีชีวิตอยู่เช่นกัน ตอนนี้เธออยู่ข้างฉัน”

ซูจือหยูกล่าวด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้นเช่นกัน “คุณตา.....ฉันเอง.....ฉันจือหยู.....”

ทันใดนั้นทั่วทั้งตระกูลตู้ก็คึกคักเจี๊ยวจ๊าวขึ้นมาทันที!

ตู้เจิ้นหัวลุกขึ้นยืนทันที และถามว่า “ตอนนี้พวกคุณสองแม่ลูกอยู่ที่ไหน?!”

ตู้ไห่ชิงรีบตอบว่า “พวกเราอยู่เขตชานเมืองในเมืองจินหลิง พ่อ ที่นี่ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่ รบกวนพ่อช่วยจัดคนมารับพวกเราด้วย”

ตู้เจิ้นหัวกล่าวอย่างตื่นเต้นว่า “รีบบอกตำแหน่งเฉพาะของลูกมา พ่อจะไปพร้อมพี่ชายของลูกทันที!”

ตู้ไห่ชิงกล่าวว่า “ฉันจะใช้โทรศัพท์เครื่องนี้เพิ่มวีแชทของพ่อ และส่งที่อยู่ให้พ่อทันที”

ตู้เจิ้นหัวกล่าวโพล่งออกมาว่า “บอกทิศทางคร่าวๆ ให้พ่อก่อน ลูกอยู่ทิศทางไหนของเมืองจินหลิง พ่อจะได้มุ่งหน้าไปทางนั่นก่อน!”

ตู้ไห่ชิงรีบมองไปที่เฉินจื๋อข่าย เฉินจื๋อข่ายพูดโดยไม่ออกเสียงว่าอยู่ทางทิศเหนือ จากนั้นตู้ไห่ชิงจึงรีบกล่าวว่า “พ่อ ฉันอยู่ทางเหนือของเมืองจินหลิง”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน