ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2681

ในเวลานี้ ตู้ไห่ชิงและซูจือหยูซ่อนตัวอย่างระมัดระวังในคูน้ำแห้งข้างถนน เพื่อรอการมาถึงของครอบครัว

ในไม่ช้า มีไฟสีขาวสองดวงปรากฏขึ้นที่ปลายถนน และรถเพื่อการพาณิชย์ที่ตู้ไห่เฟิงขับตรงไปยังตำแหน่งนั้นแล้ว

ตู้เจิ้นหัวรีบโทรหาตู้ไห่ชิง และพูดกับเธอว่า:"ไห่ชิง ลูกเห็นรถของพ่อไหม?"

ตู้ไห่ชิงพูดว่า:"พ่อ หนูเห็นรถที่อยู่ห่างออกไปประมาณห้า-หกร้อยเมตร แต่หนูไม่แน่ใจว่าคือรถของพ่อหรือเปล่า?"

ตู้เจิ้นหัวจึงพูดว่า:"พ่อจะให้พี่ของหนูเปิดไฟสูงสองครั้ง"

เมื่อตู้ไห่เฟิงได้ยินเช่นนี้ เขาก็เปิดไฟสูงสองครั้งอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้น ตู้ไห่ชิงเดินออกจากคูน้ำข้างๆ และโบกมือให้รถที่ข้างถนน

ตู้ไห่เฟิงที่นั่งอยู่ข้างคนขับเห็นเธอทันที และพูดอย่างตื่นเต้นว่า:"คือไห่ชิง รีบไปเร็ว!"

ตู้ไห่เฟิงเหยียบคันเร่ง รถเพื่อการพาณิชย์ก็ขับไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้น รถหยุดอยู่ข้างๆ ตู้ไห่ชิง และเพิ่งจอดนิ่ง ประตูคนขับ ข้างคนขับ และเบาะหลังทั้งสามก็เปิดออกพร้อมกัน

ตู้เจิ้นหัว ตู้ไห่เฟิง และตู้ไห่หยางรีบลงจากรถ

เมื่อตู้เจิ้นหัวเห็นตู้ไห่ชิง ก็พูดสะอื้นอย่างควบคุมอารมณ์ไม่ได้:"ไห่ชิง ที่ลูกกับจือหยูหายไปในช่วงเวลานี้ พ่อเป็นห่วงแทบตาย…..."

ตู้ไห่ชิงร้องไห้ออกมา เข้าไปกอดพ่อ แล้วร้องพูดว่า:"พ่อ หนูขอโทษ ที่ทำให้พ่อเป็นห่วงค่ะ......"

ในเวลานี้ ซูจือหยูก็มาตรงหน้าตู้ไห่ชิงเช่นกัน จับแขนตู้เจิ้นหัวเบา ๆ และพูดสะอื้นว่า: "คุณตา......"

ตู้เจิ้นหัวรีบโอบกอดซูจือหยูเบา ๆ และพูดอย่างดีใจว่า:"เด็กดี หนูไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว……"

ซูจือหยูมองตู้ไห่เฟิง และตู้ไห่หยางอีกครั้ง พูดสะอื้นว่า:"น้าชายใหญ่ น้าชายรอง…..ลุง ขอโทษที่ทำให้พวกคุณเป็นห่วงค่ะ"