ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2689

พูดจบ เขาก็รีบถามตู่ไห่ชิงอีกครั้ง:"ไห่ชิง เธอและจือหยูถูกช่วยไปนานขนาดนี้ เธอไม่พบเบาะแสใดๆ เลยหรือ?"

ตู้ไห่ชิงรีบพูดว่า:"หลายวันมานี้ไม่ได้ออกจากวอร์ดเลย เจอแต่หมอและพยาบาล แต่หมอและพยาบาลไม่ได้บอกอะไรเราเลย"

ตู้ไห่หยางถามอีกครั้ง:"คนที่ช่วยเธอไม่เคยปรากฏตัวเลยเหรอ?"

ตู้ไห่ชิงพูดว่า:"ไม่มี คงจะไม่อยากเปิดเผยตัวตนแหละ"

ตู้เจิ้นหัวก็ไม่สงสัยอะไร พูดถอนหายใจ:"ดูเหมือนว่าอัศวินจะไม่ใช่มีแค่ในนิยายของท่านกิมย้งเท่านั้น แต่ในชีวิตจริงก็มีด้วย"

พูดจบ จู่ๆเขาก็นึกถึงบางสิ่งได้ และถามซูจือหยู:"จริงสิ จือหยู ตอนที่หนูกับจือเฟยอยู่ในญี่ปุ่น ก็ได้ชายลึกลับคนหนึ่งช่วยใช่ไหม?"

"ใช่ค่ะ......"ซูจือหยูรีบพูดว่า:"ตอนนั้นต้องขอบคุณผู้มีพระคุณ มิฉะนั้น หนูกับพี่ชายคงจะต้องตายด้วยน้ำมือของนินจาญี่ปุ่นแล้วล่ะ"

ตู้เจิ้นหัวถอนหายใจจากใจ:"แค่คนเดียวก็สามารถฆ่านินจาหลายคนได้อย่างสบายๆ นี่มันน่าทึ่งจริงๆ บอกว่าเป็นฮีโร่ก็ไม่เกินจริง!"

พูดจบ ก็มีความคิดแวบขึ้น เขาก็รีบถามอีกครั้งว่า:"จริงสิ หรือว่าครั้งนี้คนที่ช่วยพวกเธอ จะคือเขาด้วยรึเปล่า?"

ซูจือหยูพูดตะกุกตะกัก:"เอ่อ......คือหนูก็ไม่แน่ใจ ยังไม่เห็นหน้าตาที่แท้จริงเลย แต่ว่ามันก็มีความเป็นไปได้......"

ตู้เจิ้นหัวพยักหน้าและพูดว่า:"ในชีวิตนี้พวกเธอสองแม่ลูกได้คนที่สำคัญช่วยไว้ ไม่ว่ายังไง ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว!"

พูด เขาก็เทเหล้าให้ตัวเองหนึ่งแก้ว และพูดเสียงดังว่า:"มา! เรามาดื่มด้วยกันเพื่อเฉลิมฉลองการกลับมาอย่างปลอดภัยของไห่ชิงและจือหยูกันเถอะ!"

ทั้งครอบครัวก็ตื่นเต้นมากเช่นกัน พวกเขาถือแก้วเหล้าขึ้นมาทีละคน

ในขณะนี้ ซูจือเฟยก็วิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

"แม่! จือหยู!"

เมื่อเห็นแม่และพี่สาวนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารอย่างปลอดภัย ซูจือเฟยก็ตะโกนออกมาโดยไม่รู้ตัว