ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2724

เมื่อได้ยินคำพูดของเหออิงซิ่ว เหอหงเซิ่งก็พูดอย่างไม่ลังเลว่า“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นหลังจากที่พ่อจัดการเรื่องที่บ้านเสร็จ จะไปที่จินหลิงกับลูกนะ เพื่อฟังคำสั่งจากคุณชายเย่”

เหออิงซิ่วพยักหน้า ถึงพ่อของตนจะอายุมากแล้ว แต่ก็ถือว่าเป็นคนที่ฝึกฝนวิชาสูงสุดในตระกูลเหอ ถ้าเขาไม่ไปจินหลิง ไม่รู้ว่าจะอธิบายให้คุณชายเย่ฟังอย่างไร

หลังจากนั้น เธอก็ถามกับพ่อว่า“พ่อคะ จะทำยังไงกับตระกูลซูดีคะ？”

เหอหงเซิ่งได้บุกทะลวงเส้นลมปราณเส้นที่สี่สำเร็จแล้ว กลายเป็นปรมาจารย์คนที่สองที่สามารถบุกทะลวงเส้นลมปราณเส้นที่สี่สำเร็จ ในประวัติศาสตร์ร้อยปีของตระกูลเหอ ตอนนี้เขากำลังตื่นเต้น เมื่อได้ยินคำถามของเหออิงซิ่ว เขาจึงเริ่มเปลี่ยนการวางแผนตระกูลเหอในอนาคตข้างหน้าใหม่

เขาพูดขึ้นมาว่า“ในเมื่อคุณชายเย่ให้การเปลี่ยนแปลงนี้แก่เรา ถ้าอย่างนั้นพ่อก็จะหยุดการร่วมงานกับตระกูลซู อีกทั้งแบ่งเขตแดนกับตระกูลซูชัดเจน หลังจากนั้นก็รีบหาคนที่เหมาะสม ไปรับใช้คุณชายเย่ที่จินหลิง”

พูดจบ เขาก็พูดอย่างสะท้อนใจว่า“คุณชายเย่ต้องการแค่ลูก กับคนของตระกูลเหอสิบคนเท่านั้น ถ้าเป็นแบบนี้ ผู้หญิงและคนแก่รวมถึงเด็กและคนอ่อนแอก็ไม่ต้องไปไกลจากบ้านเกิด พวกคนรุ่นหลังที่ฝึกฝนยังไม่ถึงไหน สามารถอยู่ฝึกฝนที่เมืองโม่เฉิงต่อไป……”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เขาก็อดถอนหายใจไม่ได้“เห้อ！เมืองโม่เฉิงเป็นธุรกิจที่บรรพบุรุษเหลือไว้ พ่อไม่อยากปล่อยมันไปเลยจริงๆ ก่อนหน้านี้ตระกูลซูให้เราทั้งตระกูลลงใต้ คฤหาสน์เก่าหลังนี้คงต้องปล่อยรกร้าง เป็นแบบนี้มันก็ดี คนร้อยกว่าคนสามารถทำงานที่เมืองโม่เฉิงได้ต่อไป”

เหออิงซิ่วพยักหน้า แล้วนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า“พ่อ หนูขอปรึกษาเรื่องหนึ่งค่ะ”