ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2749

ในขณะเดียวกัน ก็ทำให้เขาอดที่จะถามจากก้นบึ้งหัวใจไม่ได้ว่า“หรือจือหยูจะยืมปากฉันเพื่อส่งข้อความถึงคุณท่านจริงๆ？！”

ซูเฉิงเฟิงในเวลานี้ไม่มีเวลามานั่งสนใจความรู้สึกของซูจือเฟย แล้วเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า“เอาล่ะ ฉันจะโทรหาจือหยูหน่อย”

พูดจบ เขาก็วางสายไป แล้วโทรหาซูจือหยู

ซูจือหยูในตอนนี้กำลังนั่งอยู่หน้าโต๊ะ สายตาเพ่งมองมือถือที่อยู่บนโต๊ะ

เมื่อเห็นว่าสัญญาณของมือถือดังขึ้น อีกทั้งด้านบนเขียนว่า“คุณปู่”สองครั้ง เธอก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก

แต่ เธอไม่ได้รีบรับสายในทันที แต่ในเวลาที่เสียงสัญญาณโทรศัพท์ดังครั้งที่สี่ ถึงกดปุ่มรับสาย

เมื่อรับสายได้แล้ว ซูจือหยูก็ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา“จะโทรหาหนูทำไม？”

เมื่อซูเฉิงเฟิงได้ยินคำถามของเธอ จึงรีบอธิบายว่า“จือหยู ปู่โทรมาเพราะอยากจะขอโทษแก เกี่ยวกับเรื่องที่แม่ของแกเจอ ปู่มีหน้าที่รับผิดชอบ แต่ปู่อยากจะพูดกับแกให้รู้เรื่อง และไม่เคยคิดอยากจะทำร้ายแกเลย เรื่องที่เกิดขึ้นกับแกมันเป็นแค่อุบัติเหตุ”

ซูจือหยูตอบรับอืม แล้วพูดอย่างเงียบๆ“ที่คุณปู่พูดมาหนูเชื่อ แต่เรื่องที่ปู่จะฆ่าแม่ของหนู มันคงไม่ใช่อุบัติเหตุหรอกมั้งคะ？”

ซูเฉิงเฟิงรู้ดี ว่าเวลานี้ไม่มีความจำเป็นจะต้องอธิบายรวมถึงปิดบัง

ทุกคนเป็นคนฉลาด เรื่องที่รู้อยู่แก่ใจแบบนี้ ไม่มีทางลบล้างอะไรได้

ดังนั้น เขาจึงถอนหายใจ แล้วพูดอย่าละอายใจว่า“เห้อ！ปู่ยอมรับ ปู่ไม่ลงรอยกับแม่ของแก โดยเฉพาะการไปจินหลิงของหล่อนในครั้งนี้ เพื่อประมูลบ้านเก่าของเย่ฉางอิงอย่างเปิดเผย มันทำลายศักดิ์ศรีและหน้าตาของตระกูลซูของเรา ปู่ก็ใจร้อนวู่วามเกินไป ถึงได้ทำการตัดสินใจที่ไม่มีความคิด หวังว่าแกจะสามารถเข้าใจปัญหาและยกโทษให้ปู่……”