ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2773

สรุปบท บทที่ 2773: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 2773 – ตอนที่ต้องอ่านของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอนนี้ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย จีนทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 2773 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

วันนี้หานเหม่ยฉิงและเพื่อนร่วมงานหลายคนของมหาวิทยาลัยผู้สูงอายุนัดกินข้าวด้วยกันที่เทียนเซียงฝู่พอดี ขณะที่เธอกำลังจะเรียกแท็กซี่ออกไป ก็เห็นเย่เฉินยืนอยู่หน้ารถอเนกประสงค์ เธอจึงเข้ามาทักทายเขา

เย่เฉินคิดไม่ถึงว่าจะพบหานเหม่ยฉิงที่นี่ ดังนั้นเขาจึงยิ้มและพูดว่า “คุณน้าหาน คุณก็มากินข้าวที่นี่ด้วยเหรอครับ?”

“ใช่แล้ว” หานเหม่ยฉิงยิ้มกล่าวว่า “ฉันมีนัดกินข้าวกับเพื่อนเก่าที่มหาวิทยาลัยผู้สูงอายุพอดี”

ในเวลานี้ เฮ่อหย่วนเจียงที่อยู่ข้างๆ เย่เฉินและหันหลังให้หานเหม่ยฉิงได้สติกลับมาแล้ว เมื่อเห็นหานเหม่ยฉิงผู้สวมใส่เสื้อผ้างดงาม เขาพูดด้วยความประหลาดใจระคนดีใจ “เหม่ยฉิง คุณก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ!”

หานเหม่ยฉิงยิ้มด้วยความประหลาดใจ “อ้าว เหล่าเฮ่อ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะคะ?”

จากนั้นเธอชี้ไปที่เย่เฉินแล้วอุทานว่า “คุณ...คุณรู้จักกับเย่เฉินเหรอ?”

ในเวลานี้เย่เฉินก็ชิงพูดขึ้นก่อน “คุณน้าหาน เพื่อนของผมคนหนึ่งกำลังจะทำธุรกิจใหม่ ดังนั้นเขาจึงเชิญด็อกเตอร์เฮ่อมากินข้าวด้วยกันที่นี่ ผมนึกไม่ถึงเลยว่าจะได้พบกับด็อกเตอร์เฮ่อที่นี่ด้วย”

เฮ่อหย่วนเจียงรู้ว่าเย่เฉินไม่ต้องการให้คนจำนวนมากรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขาดังนั้นเขาจึงพูดเสริมว่า “ใช่แล้ว เหม่ยฉิง เมื่อกี้ได้เจอเย่เฉินผมก็รู้สึกประหลาดใจเหมือนกัน เรื่องนี้มันบังเอิญมากจริงๆ”

หานเหม่ยฉิงไม่สงสัยเขาเลย เธอพยักหน้าเบาๆ ยิ้มกล่าวว่า “ช่างบังเอิญจริงๆ ฉันยังบอกว่าวันหลังฉันจะโทรหาคุณ คุยเรื่องการฝึกอบรมในมหาวิทยาลัยผู้สูงอายุ ไม่รู้ว่าช่วงนี้คุณกำลังยุ่งอยู่กับการสอนหรือเปล่า?”

เฮ่อหย่วนเจียงรีบบอกว่า “ได้! ไม่ว่าจะยุ่งแค่ไหนก็สามารถสำรองเวลาให้ได้ เพื่อความก้าวหน้าในการศึกษาของนักศึกษามหาวิทยาลัยผู้สูงอายุของเรา”

เฮ่อจือชิวอดแปลกใจไม่ได้ที่เห็นสีหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นของพ่อ

เธอเคยคิดว่าพ่อเป็นคนที่ไม่สนใจชีวิต ต่อไปอาจจะไม่เจอคู่ชีวิตอีกแล้ว

ในเวลานี้เฮ่อหย่วนเจียงบอกกับเฮ่อจือชิวอีกว่า “จือชิว นี่คือคุณน้าหานเหม่ยฉิง เธอเพิ่งกลับมาจากอเมริกามาไม่นาน ก่อนหน้านี้อาศัยอยู่ที่อเมริกามาโดยตลอด”

“จริงเหรอคะ?” เมื่อได้ยินดังนี้ ดวงตาของเฮ่อจือชิวก็เปล่งประกายขึ้น

เธอไม่รู้สึกว่าการกลับมาจากอเมริกาเป็นเรื่องใหญ่อะไร แต่รู้สึกว่าคุณน้าท่านนี้และพ่อของเธอเคยมีประสบการณ์ที่คล้ายกันเช่นนี้ ถ้าอย่างนั้นทั้งสองก็ต้องมีเรื่องคุยกันถูกคอมากทีเดียว

ในเวลานี้หานเหม่ยฉิงพยักหน้าและพูดว่า “ฉันไปอเมริกาหลังจากเรียนจบ ก่อนหน้านี้หลังจากที่สามีเสียชีวิตไปแล้ว จึงกลับมาอยู่ที่เมืองจินหลิงพร้อมกับลูกชาย”

เมื่อเฮ่อจือชิวได้ยินดังนั้น ก็อดทอดถอนใจไม่ได้ “ว้าว ชีวิตของคุณน้าหานกับพ่อของฉันเกือบจะเหมือนกันทุกอย่างเลยค่ะ ขนาดไปต่างประเทศและกลับบ้านมาในเวลาใกล้เคียงกัน ฉันเชื่อว่าคุณกับพ่อของฉันต้องมีเรื่องคุยถูกคอกันมากเลยทีเดียวสินะคะ?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน