ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2773

วันนี้หานเหม่ยฉิงและเพื่อนร่วมงานหลายคนของมหาวิทยาลัยผู้สูงอายุนัดกินข้าวด้วยกันที่เทียนเซียงฝู่พอดี ขณะที่เธอกำลังจะเรียกแท็กซี่ออกไป ก็เห็นเย่เฉินยืนอยู่หน้ารถอเนกประสงค์ เธอจึงเข้ามาทักทายเขา

เย่เฉินคิดไม่ถึงว่าจะพบหานเหม่ยฉิงที่นี่ ดังนั้นเขาจึงยิ้มและพูดว่า “คุณน้าหาน คุณก็มากินข้าวที่นี่ด้วยเหรอครับ?”

“ใช่แล้ว” หานเหม่ยฉิงยิ้มกล่าวว่า “ฉันมีนัดกินข้าวกับเพื่อนเก่าที่มหาวิทยาลัยผู้สูงอายุพอดี”

ในเวลานี้ เฮ่อหย่วนเจียงที่อยู่ข้างๆ เย่เฉินและหันหลังให้หานเหม่ยฉิงได้สติกลับมาแล้ว เมื่อเห็นหานเหม่ยฉิงผู้สวมใส่เสื้อผ้างดงาม เขาพูดด้วยความประหลาดใจระคนดีใจ “เหม่ยฉิง คุณก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ!”

หานเหม่ยฉิงยิ้มด้วยความประหลาดใจ “อ้าว เหล่าเฮ่อ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะคะ?”

จากนั้นเธอชี้ไปที่เย่เฉินแล้วอุทานว่า “คุณ...คุณรู้จักกับเย่เฉินเหรอ?”

ในเวลานี้เย่เฉินก็ชิงพูดขึ้นก่อน “คุณน้าหาน เพื่อนของผมคนหนึ่งกำลังจะทำธุรกิจใหม่ ดังนั้นเขาจึงเชิญด็อกเตอร์เฮ่อมากินข้าวด้วยกันที่นี่ ผมนึกไม่ถึงเลยว่าจะได้พบกับด็อกเตอร์เฮ่อที่นี่ด้วย”

เฮ่อหย่วนเจียงรู้ว่าเย่เฉินไม่ต้องการให้คนจำนวนมากรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขาดังนั้นเขาจึงพูดเสริมว่า “ใช่แล้ว เหม่ยฉิง เมื่อกี้ได้เจอเย่เฉินผมก็รู้สึกประหลาดใจเหมือนกัน เรื่องนี้มันบังเอิญมากจริงๆ”

หานเหม่ยฉิงไม่สงสัยเขาเลย เธอพยักหน้าเบาๆ ยิ้มกล่าวว่า “ช่างบังเอิญจริงๆ ฉันยังบอกว่าวันหลังฉันจะโทรหาคุณ คุยเรื่องการฝึกอบรมในมหาวิทยาลัยผู้สูงอายุ ไม่รู้ว่าช่วงนี้คุณกำลังยุ่งอยู่กับการสอนหรือเปล่า?”

เฮ่อหย่วนเจียงรีบบอกว่า “ได้! ไม่ว่าจะยุ่งแค่ไหนก็สามารถสำรองเวลาให้ได้ เพื่อความก้าวหน้าในการศึกษาของนักศึกษามหาวิทยาลัยผู้สูงอายุของเรา”

เฮ่อจือชิวอดแปลกใจไม่ได้ที่เห็นสีหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นของพ่อ

เธอเคยคิดว่าพ่อเป็นคนที่ไม่สนใจชีวิต ต่อไปอาจจะไม่เจอคู่ชีวิตอีกแล้ว