ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2786
ขณะเดียวกัน ไหม้เฉิงซินและไหม้เค่อ กำลังนั่งกังวลอยู่ในห้องพักของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง
ไหม้เค่อยังไม่ได้สติจากประสบการณ์ที่น่ากลัวเมื่อกี้ สภาพจิตใจนั้นแย่มาก
ไหม้เฉิงซินเองก็ไม่ได้พูดจา ในมือถือเหรียญทองแดงไว้หลายเหรียญ โยนไปมาอยู่บนโต๊ะไม่หยุด
ดวงที่เหรียญทองแดงทำนายออกมา ไม่ใช่สิ่งที่ไหม้เฉิงซินสามารถดูออกแล้ว สิ่งนี้ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะสงสัย โอกาสที่จะพบเจอในการทำนายมักจะมีอยู่เสมอ แต่ความอันตรายก็ไม่ลดลงเลยสักนิด รวมทั้งความรู้สึกที่ไม่สามารถรับรู้ได้อย่างมากมาย มีความหนักแน่นมากกว่าเดิม
สภาพจิตใจของผู้อาวุโสคนนี้ก็เกิดการเปลี่ยนไปอย่างไม่รู้สึกตัว
เดิมที เขาคิดว่า ตัวเองมาใช้โอกาสจากการเชิญของซูเฉิงเฟิง มาที่หัวเซี่ยเพื่อหาโอกาสเพิ่มขึ้น และขณะเดียวกันก็รวดหาเงินด้วย
แม้ว่าโอกาสและเงินจะหาไม่ได้เขาก็ไม่เป็นไร ถือเป็นการกลับมาเที่ยวที่ประเทศบ้านเกิด
ถึงแม้จะมีอันตราย ก็คงเพราะตัวเองอายุมากแล้ว ร่างกายแบกรับไม่ไหว
ขณะเดียวกัน ก็สามารถไปกระตุ้นโรคที่ซ่อนอยู่ในผู้สูงอายุได้ง่าย
แต่ว่า เขาไม่คาดคิดเลย ว่าเรื่องนี้ที่เกิดขึ้นมาจนถึงวันนี้ จะมีซวนเฟิงเหนียนปรากฏตัวออกมา！
ซวนเฟิงเหนียนคนนี้ อันตรายมากเกินไปจริงๆ！
เรื่องฆ่าคน ในสายตาของเขาแล้ว ไม่ถือว่าเป็นอะไร
รวมทั้ง สำหรับเขาแล้วเรื่องการฆ่าคนก็ได้กลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว
จู่ๆเขาถูกลากเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ทำให้ไหม้เฉิงซินรู้สึกได้ถึงความอันตรายอย่างหนัก และก็เป็นการที่ทำให้เขาเริ่มวัดระดับในใจ วัดระดับว่าเรื่องนี้คุ้มที่จะทุ่มตัวต่อไปหรือไม่
พูดถึงนี่ ไหม้เฉิงซินถอนหายใจ พูดว่า “ตอนนี้พวกเราถูกดึงตัวไว้แล้ว ไปหรือไม่ไป ไม่ใช่สิ่งที่พวกเราจะตัดสินใจได้”
“fuck！” ไหม้เค่ออดไม่ได้ที่จะสบถคำด่าของประเทศอังกฤษ พูดอย่างโมโหว่า “ทำยังไงดีครับ….พวกเราจะสามารถหาตัวเจอมั้ยครับ?”
ไหม้เฉิงซินพูดอย่างท้อแท้ว่า “หาตัวนั้นได้ แต่ที่สำคัญคือ หลังจากที่หาตัวเจอ จะมีปัญหาอื่นอีกมั้ย….อีกอย่าง ถ้าหากพวกเราหาตัวคนนั้นเจอ แล้วคนๆนั้นถูกซวนเฟิงเหนียนฆ่าทิ้ง นี่ก็จะกลายเป็นกรรมของพวกเราแล้ว！”
ไหม้เค่ออดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ทวดครับ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาสนใจคนอื่น พวกเรารีบออกไปจากเมืองจินหลิงอย่างปลอดภัยถึงจะเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด ถ้าหากพวกเราถูกซวนเฟิงเหนียนเอาไปให้อาหารไอ้แมลงขาวอ้วนนั่น อย่างนั้นก็จบเห่แล้วนะครับ！”
ไหม้เฉิงซินลังเลสักพัก พยักหน้าเบาๆ ถอนหายใจพูดว่า “เฮ้อ ที่นายพูดก็มีเหตุผล ในเวลาที่ปกป้องตัวเองไม่ได้ก็ย่าเพิ่งไปสนใจคนอื่น ทำได้เพียงแค่หาวิธีดูแลตัวเองให้ปลอดภัยเท่านั้นแล้ว…..”
พูดจบ เขาก็พูดอีกว่า “พรุ่งนี้ก็หาวิธีเข้าใกล้ซูจือหยู ดูสิว่าจะหาจุดทะลุจากตัวเธอได้มั้ย”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...