ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2788
เฉินจื๋อข่ายได้รับข้อความ ก็รีบตอบกลับประโยคหนึ่ง “คุณชายครับ จะให้ผมหารูปของคนๆนี้มาด้วยมั้ยครับ ส่งคนออกไปสืบค้นเบาะแสที่เกี่ยวข้องกับเขาสักหน่อย?”
“อย่าเด็ดขาด!” เย่เฉินรีบเตือน “คนๆนี้อันตรายอย่างมาก ลูกน้องของนายไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา แม้แต่ยอดฝีมือพวกนั้นของตระกูลเหอ ก็อาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา”
เฉินจื๋อข่ายรีบถามว่า “คุณชายครับ ปู่หลานสองคนที่ไปเขาเฟิ่งหวงเมื่อคืนที่คุณให้พวกผมไปติดตาม เรื่องเช้าวันนี้ที่รปภ.สุสานเขาเฟิ่งหวงตายอย่างน่าประหลาด น่าจะเกี่ยวข้องกับคนนี้ใช่มั้ยครับ?！”
“ใช่” เย่เฉินตอบกลับ “เพราะงั้นนายอย่าได้บอกกับคนอื่น ช่วยสืบหาเบาะแสให้ฉันก็พอแล้ว อย่าได้พูดออกไปเด็ดขาด อย่าได้ให้คนออกไปหาตัวเขา แบบนั้นมีเพียงแค่ไปตายเท่านั้น”
“รับทราบครับคุณชาย！”
เพียงช่วงเวลาของอาหารเช้า เฉินจื๋อข่ายก็ได้บันทึกการเข้าออกพื้นที่ของซวนเฟิงเหนียนมา
ข้อมูลพวกนี้ รวมถึงข้อมูลพาสปอร์ตของซวนเฟิงเหนียน ภาพถ่ายดิจิตอล รวมทั้งวิดีโอกล้องวงจรปิดที่มีอยู่ในศุลกากรขณะที่ซวนเฟิงเหนียนเข้าเมือง
แต่ว่า ตามที่เขาบอกมา ทั้งระบบโรงแรมในเมืองจินหลิง ไม่มีบันทึกการเข้าพักของซวนเฟิงเหนียน
นี่ก็แสดงให้เห็นว่า คนๆนี้อยู่ในเมืองจินหลิงนั้นไม่ได้พักโรงแรม ดังนั้นจึงไม่สามารถระบุตำแหน่งที่แม่นยำของเขาในปัจจุบันได้
เย่เฉินทำได้เพียงจดจำใบหน้าลักษณะเด่นของคนนี้ไว้ในสมอง ที่เหลือค่อยหาวิธีวิเคราะห์ในระยะยาว
ขณะเดียวกัน เขาก็ได้ทำการวิเคราะห์ซ้ำถึงตรรกะของเรื่องราวนี้ในใจ
ไม่ว่าจะเป็นทวดเหลนไหม้เฉิงซินทั้งสอง หรือว่าซวนเฟิงเหนียน จะต้องเป็นซูเฉิงเฟิงส่งตัวมาแน่นอน ในจุดนี้สามารถมั่นใจได้
ส่วนซวนเฟิงเหนียนแค่เชี่ยวชาญการฆ่า แต่กลับไม่เชี่ยวชาญการตามหาตัว ดังนั้นหน้าที่นี้จะต้องให้ทวดเหลนไหม้เฉิงซินสองคนนี้มาช่วยหาเบาะแส
ถ้าเป็นอย่างนี้ หากผ่านตัวไหม้เฉิงซิน น่าจะหาตัวซวนเฟิงเหนียนคนนี้ได้
เย่เฉินส่งเธอไปยังโรงแรมที่ตี้เหากรุ๊ปกำลังก่อสร้าง ที่นี่กำลังทำงานกันอย่างเต็มที่ คนงานนับพันอยู่ที่นี่ คิดแล้วก็คงไม่มีปัญหาเรื่องความปลอดภัยอะไร
ในตอนที่เซียวชูหรันกำลังจะลงรถ เย่เฉินเอ่ยปากพูดเตือนว่า “ที่รัก ตอนค่ำอย่าได้เลิกงานกลับบ้านคนเดียวเด็ดขาดนะ ทำงานเสร็จเมื่อไหร่ ก็โทรหาฉันนะ ฉันขับรถมารับเธอ”
เซียวชูหรันพยักหน้า พูดอย่างรู้สึกผิดเล็กน้อยว่า “งั้นคืนนี้ฉันน่าจะดึกหน่อยนะ”
“ไม่เป็นไร” เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “ดึกแค่ไหนฉันก็มารับเธอ อย่าลืมโทรหาฉันก่อนละ เธอจะได้ไม่ต้องรอ”
“โอเค！” เซียวชูหรันพูดอย่างยิ้มหวาน “งั้นฉันลงรถก่อนละ！”
หลังจากที่เย่เฉินบอกลากับเซียวชูหรันแล้ว ก็ขับรถมุ่งหน้าไปยังโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...