ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2820

สำหรับท่านเฮ่อซึ่งเป็นนักรบด้วยกัน หลังจากที่เขาได้ยินว่าเหอเหิงเซิ่งกลายเป็นนักรบสี่ดาว ลึกๆแล้วรู้สึกเคลิบเคลิ้มเป็นอย่างมาก

แต่ทว่า มีความยากลำบากนับไม่ถ้วนตลอดเส้นทางของศิลปะการต่อสู้ เป็นไปไม่ได้ที่คนธรรมดาจะสร้างความดีความชอบที่ยิ่งใหญ่อะไร

คิดจะเป็นนักรบสองดาว ล้วนต้องการพรสวรรค์ที่สูงมาก รวมถึงการสนับสนุนทางทรัพยากรขนาดใหญ่

ส่วนนักรบสามดาว ก็มีอยู่บ้างประปราย

และนักรบสี่ดาว ในปัจจุบันเท่าที่รู้ก็มีเหอหงเซิ่งคนเดียวเท่านั้น

ดังนั้นท่านเฮ่อรู้ดีอยู่แก่ใจ เหอหงเซิ่งจะต้องพบเจอโอกาสที่ยิ่งใหญ่บางอย่าง

ความเป็นไปได้มากที่สุด ก็คือค้นพบพลังมวยภายในที่ดีกว่า

ดังนั้นเขาจึงตั้งตารอมันมาก

แต่เขาก็รู้ดีเช่นกัน ไม่ต้องพูดถึงพลังมวยภายในที่ดีกว่าเลย แม้ว่าพลังภายในขาดตกบกพร่องไป เป็นความลับที่บอกไม่ได้ของหลายๆ ตระกูล ไม่มีทางที่ตัวเองจะสืบเสาะอย่างลับๆได้เลย

แต่ตอนนี้มีโอกาสที่ดี คุณท่านใหญ่ซูเรียกซวนเฟิงเหนียน ปรมาจารย์วิชาพิษกู่ แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยแข็งแกร่งนัก แต่เทคนิควิชาพิษกู่นั้นยอดเยี่ยมที่สุด ฆ่าคนที่ไม่มีตัวตนได้โดยสิ้นเชิง

และเป็นเพราะเช่นนี้ เขาจึงขอคุณท่านใหญ่ซู ให้ซวนเฟิงเหนียนคิดวิธีสอบถามเหอหงเซิ่งเกี่ยวกับวิธีการฝึกฝนของเขา

ท่านเฮ่อได้ยินเช่นนี้ ก็รีบถอยหลังสองก้าว คุกเข่าข้างหนั่ง สัญญาอย่างจริงจังว่า: “คุณท่านวางใจได้ จะถวายความจงรักภักดีต่อตระกูลซู หากมีโอกาสก่อตั้งนิกายในนามของตระกูลซูในอนาคต จะต้องรับใช้ตระกูลซูแน่นอน ซึ่งจะทำให้เป็นจุดประสงค์เดียวของทั้งนิกาย! "

ซูเฉิงเฟิงพอใจในท่าทีของเขามากๆ

การที่ทุ่มเงินไปมหาศาลในการว่าจ้างคนของตระกูลเหอมาในครั้งนี้ ทำให้เขาไม่สบอารมณ์อย่างมากมาโดยตลอด

ดังนั้น เขาจึงปรารถนาที่จะมีพละกำลังที่เป็นของตัวเองอย่างแท้จริง

ถ้าเป็นเช่นนั้น ไม่เพียงแค่สามารถประหยัดต้นทุนได้มาก แถมยังไม่ต้องถูกคนอื่นควบคุมอีกด้วย