ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2831
“ใช่ค่ะ”ซูจืออยูกล่าว“คุณอิโตะบอกว่ามีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย แต่เขาเข้าใจดี ตอนนี้เราคุยกันได้ไม่เลวเลย เนื่องจากตอนนี้ไม่สามารถเอาเรื่องในอดีตมาเปรียบเทียบได้ หนูได้ลดตัวลงมาเล็กน้อย วางแผนว่าจะเอาบริษัทขนส่งทางทะเลกับตระกูลอิโตะก่อตั้งบริษัทใหม่ ถึงเวลานั้นตระกูลอิโตะถือหุ้น51% หนูถือหุ้น49% เมื่อเป็นแบบนี้ เอาสินทรัพย์ถาวรมาอยู่ภายใต้ชื่อของบริษัทใหม่ แล้วค่อยยกเลิกชื่อของบริษัทขนส่งทางทะเลของตระกูลซู น่าจะสามารถหลีกเลี่ยงข้อจำกัดและความเสี่ยงก่อนหน้านี้ได้”
เมื่อซูเฉิงเฟิงได้ยิน ถึงแม้ในใจของเขาจะรู้สึกแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกต่อต้านมากนัก
เขาคิดไม่ถึงว่า ซูจือหยูจะสามารถเชื่อมความสัมพันธ์กับนางาฮิโกะ อิโตะใหม่ได้อีกครั้ง ถึงแม้ว่าการร่วมงานนี้จะฟังดูเหมือนกับหุ้นที่อยู่ในการครอบครองได้รับผลกระทบ แต่เนื่องจากตอนนี้อยู่ในสถานการณ์ที่พิเศษ จำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากผู้อื่นจึงต้องเสียสละออกไปบ้าง
ในระยะยาว สินทรัพย์และธุรกิจสามารถเกิดมาได้ใหม่ ถึงจะต้องเสียผลประโยชน์ไปบ้างก็ตาม แต่มันก็สามารถทำให้กิจการฟื้นฟูกลับมาได้ ดีกว่าการสูญเสียมากขึ้นเรื่อย
เมื่อคิดได้ดังนั้น เขาจึงย้ำเตือนกับซูจือหยูว่า“จือหยู การร่วมก่อตั้งบริษัทใหม่กับตระกูลอิโตะไม่มีปัญหาอะไร แต่แกจะต้องเหลือทางหนีทีไล่ไว้ด้วย ในสัญญาแกจะต้องระบุให้ชัดเจนว่า มีสิทธิ์ที่จะถอน ทรัพย์สินและทรัพยากรที่นำไปลงทุนออกมาได้ ด้วยวิธีนี้ เมื่อยกเลิกข้อจำกัดของเราข้างต้น เราสามารถเอาทรัพย์สินพวกนี้ออกมาได้ แล้วค่อยเริ่มต้นก่อตั้งบริษัทขนส่งทางทะเลของเราขึ้นมาใหม่”
เย่เฉินที่ฟังอยู่ข้างๆ เขาอดที่จะแอบคิดในใจไม่ได้ว่าตาแก่คนนี้คำนวณทิศทางเก่งจริงๆ เวลาแบบนี้ยังไม่ลืมที่จะอยากเก็บทางหนีทีไล่ไว้
ซูจือหยูคิดในใจว่า ในเมื่อตนตัดสินใจจะร่วมงานกับเย่เฉิน แน่นอนว่าไม่มีทางเล่นตุกติกกับเย่เฉินอย่างแน่นอน
วิธีการเล่นตุกติกแบบนี้ มันเหมือนกับการที่ตนเองรับรองสินสอดทองหมั้น ก่อนที่ตนจะแต่งเข้าบ้านฝ่ายชาย
แบบนี้ เมื่อชีวิตคู่ล้มเหลว หรือตนไม่อยากอยู่ต่อไปกับสามีอีกแล้ว ก็สามารถเอาสินสอดทองหมั้นจากไปได้เลย
จากนั้น ซูจือหยูก็เปลี่ยนบทสนทนา พูดขึ้นมาอีกว่า“แน่นอนว่า หนูก็จะรักษาสัญญาเหมือนกัน หลังจากที่คุยงานกับคุณอิโตะเสร็จ หนูจะติดต่อกับผู้มีพระคุณ พยายามเกลี้ยกล่อมเขา”
ซูเฉิงเฟิงทำได้เพียงแค่พูดอย่างโกรธเคืองว่า“ได้！ในเมื่อเป็นแบบนี้ อนาคตข้างหน้าปู่จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับการตัดสินใจด้านการบริหารงานของแกอีก！”
ก่อนที่ซูจือหยูจะวางสายไปก็ได้พูดย้ำเตือนอีกว่า“จริงสิ เรื่องมัลดีฟส์น่ะจัดการง่ายมากเลยนะคะ เราไปกันพรุ่งนี้เลยไหมคะ บินไปน่าจะใช้เวลาแค่เจ็ดชั่วโมง ถ้าการทำงานราบรื่น ใช้เวลาหนึ่งวันน่าจะโอนย้ายสำเร็จ”
ซูเฉิงเฟิงที่อยู่ปลายสายถึงกับนวดคลึงหน้าแก แล้วพูดอย่างท้อใจว่า“ได้ พรุ่งนี้ปู่จะให้อานสุ้นบินไปที่มัลดีฟส์！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...