ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2831

“ใช่ค่ะ”ซูจืออยูกล่าว“คุณอิโตะบอกว่ามีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย แต่เขาเข้าใจดี ตอนนี้เราคุยกันได้ไม่เลวเลย เนื่องจากตอนนี้ไม่สามารถเอาเรื่องในอดีตมาเปรียบเทียบได้ หนูได้ลดตัวลงมาเล็กน้อย วางแผนว่าจะเอาบริษัทขนส่งทางทะเลกับตระกูลอิโตะก่อตั้งบริษัทใหม่ ถึงเวลานั้นตระกูลอิโตะถือหุ้น51% หนูถือหุ้น49% เมื่อเป็นแบบนี้ เอาสินทรัพย์ถาวรมาอยู่ภายใต้ชื่อของบริษัทใหม่ แล้วค่อยยกเลิกชื่อของบริษัทขนส่งทางทะเลของตระกูลซู น่าจะสามารถหลีกเลี่ยงข้อจำกัดและความเสี่ยงก่อนหน้านี้ได้”

เมื่อซูเฉิงเฟิงได้ยิน ถึงแม้ในใจของเขาจะรู้สึกแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกต่อต้านมากนัก

เขาคิดไม่ถึงว่า ซูจือหยูจะสามารถเชื่อมความสัมพันธ์กับนางาฮิโกะ อิโตะใหม่ได้อีกครั้ง ถึงแม้ว่าการร่วมงานนี้จะฟังดูเหมือนกับหุ้นที่อยู่ในการครอบครองได้รับผลกระทบ แต่เนื่องจากตอนนี้อยู่ในสถานการณ์ที่พิเศษ จำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากผู้อื่นจึงต้องเสียสละออกไปบ้าง

ในระยะยาว สินทรัพย์และธุรกิจสามารถเกิดมาได้ใหม่ ถึงจะต้องเสียผลประโยชน์ไปบ้างก็ตาม แต่มันก็สามารถทำให้กิจการฟื้นฟูกลับมาได้ ดีกว่าการสูญเสียมากขึ้นเรื่อย

เมื่อคิดได้ดังนั้น เขาจึงย้ำเตือนกับซูจือหยูว่า“จือหยู การร่วมก่อตั้งบริษัทใหม่กับตระกูลอิโตะไม่มีปัญหาอะไร แต่แกจะต้องเหลือทางหนีทีไล่ไว้ด้วย ในสัญญาแกจะต้องระบุให้ชัดเจนว่า มีสิทธิ์ที่จะถอน ทรัพย์สินและทรัพยากรที่นำไปลงทุนออกมาได้ ด้วยวิธีนี้ เมื่อยกเลิกข้อจำกัดของเราข้างต้น เราสามารถเอาทรัพย์สินพวกนี้ออกมาได้ แล้วค่อยเริ่มต้นก่อตั้งบริษัทขนส่งทางทะเลของเราขึ้นมาใหม่”

เย่เฉินที่ฟังอยู่ข้างๆ เขาอดที่จะแอบคิดในใจไม่ได้ว่าตาแก่คนนี้คำนวณทิศทางเก่งจริงๆ เวลาแบบนี้ยังไม่ลืมที่จะอยากเก็บทางหนีทีไล่ไว้

ซูจือหยูคิดในใจว่า ในเมื่อตนตัดสินใจจะร่วมงานกับเย่เฉิน แน่นอนว่าไม่มีทางเล่นตุกติกกับเย่เฉินอย่างแน่นอน

วิธีการเล่นตุกติกแบบนี้ มันเหมือนกับการที่ตนเองรับรองสินสอดทองหมั้น ก่อนที่ตนจะแต่งเข้าบ้านฝ่ายชาย

แบบนี้ เมื่อชีวิตคู่ล้มเหลว หรือตนไม่อยากอยู่ต่อไปกับสามีอีกแล้ว ก็สามารถเอาสินสอดทองหมั้นจากไปได้เลย