ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2832
วางสายเสร็จ ถึงแม้ซูเฉิงเฟิงจะโล่งอก แต่ใบหน้าของเขากลับเสียมาก
เกาะของมัลดีฟส์ เป็นเพียงสิ่งที่เขาพูดๆไปเท่านั้น คิดไม่ถึงว่าซูจือหยูจะรวบเก็บทั้งหมดจริงๆ อีกทั้งยังรอเวลาโอนย้ายชื่อแทบไม่ไหว สิ่งนี้มันทำให้หัวใจของเขารู้สึกเจ็บปวดมาก
นี่คือสถานที่ที่เขาไว้ใช้ในบั้นปลายชีวิต และความสำคัญของมัน ก็ไม่น้อยไปกว่าโลงศพที่คนเฒ่าคนแก่เตรียมไว้ให้ตัวเอง
คนโบราณกล่าวไว้ว่า ก่อนจะตาย ต้องเตรียมโลงศพที่ราคาแพงแสนแพงไว้ให้กับตัวเอง มีคนแก่จำนวนมากที่เห็นโลงศพสำคัญกว่าชีวิตของตัวเอง เพราะหลังจากที่ตายแล้วต้องนอนหลับใหลในโลงศพ ถ้าไม่มีเหตุจำเป็นจริงๆ ใครจะไปยอมยกให้คนอื่นง่ายๆกันล่ะ
คนในปัจจุบันถึงแม้จะไม่เห็นเรื่องหลังความตายเป็นเรื่องที่สำคัญมากนัก แต่ค่อนข้างเห็นความสำคัญของการใช้ชีวิตในบั้นปลายชีวิต ใครๆก็อยากสามารถดูแลชีวิตของตัวเองได้ในยามแก่ชรา ดังนั้นคนจำนวนมากถึงได้พยายามขึ้นเหนือล่องใต้เพื่อซื้ออสังหาริมทรัพย์ เพื่อเตรียมไว้ใช้ในบั้นปลายชีวิต
ซูเฉิงเฟิงก็เหมือนกัน เขาพยายามพัฒนาเกาะอย่างใส่ใจ เพื่อจะได้ใช้เพลิดเพลินกับการใช้ชีวิตอย่างหรูหราที่สุดในบั้นปลายชีวิต
แต่เมื่อเห็นว่าตัวเองยังไม่ทันได้เกษียน เกาะนี้ก็ต้องยกให้ซูจือหยูไป
ถึงแม้จะรู้สึกเสียดาย แต่เมื่อคิดถึงเรื่องซูจือหยูอาจจะช่วยเขาพูดได้ ทำให้ตนไม่ต้องหนีเอาตัวรอดอย่างอกสั่นขวัญหาย เขาก็รู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อย
และอีกด้านหนึ่ง ซูจือหยูไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นดีใจกับการได้รับเกาะนี้เลย
สำหรับเธอแล้ว เธอแค่อยากให้ซูเฉิงเฟิงรู้สึกเจ็บปวดเท่านั้น สำหรับเกาะนี้หลังจากที่โอนย้ายให้เธอแล้ว ตนก็ไม่มีกะจิตกะใจไปพักผ่อนหรอก
อีกทั้งเธอรู้ดี แม่ของเธอยิ่งไม่มีทางไปที่นั่น
แม่ของเธอไม่ได้สนใจเรื่องการใช้ชีวิตอย่างหรูหราอยู่แล้ว ดังนั้นความหวังสูงสุดของเธอในตอนนี้ก็คือการได้ไปพักผ่อนอะไรทำนองนี้ และรีบซ่อมแซมบ้านที่เย่ฉางอิงเคยพักอาศัยให้เสร็จโดยไว หลังจากนั้นก็ค่อยเข้าไปพักเพื่อระลึกถึงคนที่จากไป
……
หลังจากที่ซูจือหยูคุยจบ เย่เฉินก็ให้เอมิ อีโตะส้งเธอออกจากโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง และเย่เฉินก็ไปหาเฉินจื๋อข่ายที่ห้องทำงานของเขา
เฉินจื๋อข่ายในเวลานี้ได้รับโทรศัพท์ หลังจากนั้นก็เดินไปข้างหน้า เอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า“คุณชายครับ ผู้จัดการส่วนตัวของคุณกู้ได้ส่งจดหมายยืนยันมาแล้วครับ และได้จองห้องพักทั้งหมดแปดสิบห้าห้อง ผู้เข้าพักหนึ่งร้อยห้าสิบคน จะทำการเข้าพักพรุ่งนี้ครับ”
เย่เฉินถามอย่างแปลกใจว่า“หนานหนานหรอ？เธอจะมาที่จินหลิงงั้นหรอ？”
“ใช่ครับ”เฉินจื๋อข่ายกล่าว“อีกสามวันจะถูกวันจัดคอนเสิร์ตของคุณกู้แล้วครับ ทีมงานของเธอจะมาตรวจสอบสถานที่ในวันพรุ่งนี้ วันมะรืนทำการซ้อม และวันที่สามก็จะเปิดคอนเสิร์ตครับ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...