เย่เฉินพยักหน้า แล้วกล่าวว่า“รอเดือนรอดาว ในที่สุดเธอก็มาแล้วสินะ แต่เด็กคนนี้ทำไมไม่บอกฉันก่อนล่ะ?”
เฉินจื๋อข่ายพูดอย่างยิ้มๆว่า“อาจจะอยากมาเซอร์ไพรส์คุณมั้งครับ”
เย่เฉินโบกมือไปมา“ถ้าอยากมาเซอร์ไพรส์ผมจริงๆ คงไม่มาเข้าพักโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงหรอก”
พูดจบ เย่เฉินก็ล้วงมือถือออกมา พลางพูดขึ้นมาว่า“ผมจะโทรหาเธอหน่อย”
เฉินจื๋อข่ายเดินออกจากห้องทำงานไปอย่างรู้ตัว เย่เฉินเองก็โทรหากู้ชิวอี๋ติดพอดี
กู้ชิวอี๋รับสาย แล้วถามอย่างดีใจว่า“พี่เย่เฉินคะ ทำไมถึงโทรหาฉันเวลานี้ล่ะคะ?”
เย่เฉินหัวเราะ“โทรหาเวลานี้มีปัญหาอะไรงั้นหรอ?”
กู้ชิวอี๋หัวเราะคิกคักแล้วกล่าวว่า“แน่นอนว่าไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว แค่รู้สึกเซอร์ไพรส์ที่ได้รับสายจากพี่น่ะค่ะ ปกติพี่ไม่ค่อยโทรหาฉันหนิคะ”
เย่เฉินรีบพูดขึ้นมาว่า“ได้ยินเหล่าเฉินบอกว่า ทีมงานของเธอจะมาพรุ่งนี้อย่างงั้นหรอ?เธอล่ะ?พรุ่งนี้จะมาด้วยไหม?”
กู้ชิวอี๋อธิบาย“พรุ่งนี้ฉันยังไม่ไปค่ะ ทีมงานของฉันจะไปตรวจสอบอุปกรณ์และสถานที่ แสงสีเสียงรวมถึงการออกแบบเวที และวัสดุการแสดงในสถานที่ มะรืนเริ่มซ้อมตอนเที่ยงวัน ดังนั้นมะรืนฉันค่อยบินไปที่จินหลิงตอนเช้าค่ะ”
เย่เฉินกล่าว“ฉันก็คิดว่าเธอจะบินมาพรุ่งนี้เสียอีก”
กู้ชิวอี๋พูดอย่างขอโทษขอโพยว่า“ขอโทษนะคะพี่เย่เฉิน พรุ่งนี้ฉันไปไม่ได้ค่ะ พรุ่งนี้ฉันมีอัดรายการประกวดชื่อดังรอบชิงชนะเลิศ ฉันได้รับเชิญให้เป็นแขกกิตติมศักดิ์และกรรมการผู้ตัดสินรอบชิงชนะเลิศตั้งนานแล้วค่ะ ดังนั้นพรุ่งนี้จะต้องไปอัดรายการ รบกวนพี่เย่เฉินรอฉันอีกสักวันนะคะ”
“ได้อยู่แล้ว”เย่เฉินพูดอย่างจริงจังว่า“เธอวางใจเถอะ ฉันจะปิดปากเงียบ”
กู้ชิวอี๋จึงวางใจ แล้วหัวเราะอย่างคิกคักพูดขึ้นมาว่า“คอนเสิร์ตในครั้งนี้ ฉันทุ่มเทไปมากเลยนะคะ ถึงเวลานั้นพี่เย่เฉินจะต้องไม่ผิดนัดนะคะ!”
เย่เฉินกล่าวยืนยัน“วางใจเถอะ ถึงห้าจะถล่มลงมา ฉันก็ไม่มีทางผิดนัดเธอหรอก”
กู้ชิวอี๋อารมณ์ดีมาก เธอพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนว่า“อิๆ งั้นก็ดี!หวังว่าพี่จะแน่วแน่กับเรื่องสัญญาแต่งงานของเรานะคะ และมีความคิดไม่เปลี่ยนไป!”
เย่เฉินถึงกับหน้าชา แล้วรีบเบี่ยงประเด็น“จริงสิ ช่วงนี้ลุงกู้กับน้าหลินเป็นยังไงบ้าง?”
กู้ชิวอี๋หัวเราะ“พวกเขาสบายดีจนดีกว่านี้ไม่ได้อีกแล้วค่ะ ครั้งนี้ยังบอกว่าจะมาดูคอนเสิร์ตฉันที่จินหลิงด้วยค่ะ ถือโอกาสมาเยี่ยมพี่ด้วย!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...