ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2837

สถาปนิกสาวพูดอย่างยิ้มๆว่า“น้าตู้คะ เถาคันอยู่ในเจียงหนานของเรามีความแข็งแรงมาก อย่าเห็นว่าตอนฤดูหนาวมันมีสภาพที่เหี่ยวเฉานะคะ พอเมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิมันจะงอกขึ้นมาใหม่ พอถึงกลางฤดูร้อน มันจะปีนป่ายเต็มกำแพงเลยค่ะ กำแพงบ้านที่เป็นอิฐสีส้มกับเถาคันสีเขียวสด มันสวยมากๆเลยค่ะ！”

ชะงักไปครู่หนึ่ง สถาปนิกสาวก็พูดขึ้นมาอีกว่า“อีกทั้ง เมื่อมีบอสตัน จะสามารถป้องกันความร้อนได้ดีเลยค่ะ พอถึงหน้าร้อน อุณหภูมิภายในบ้านจะลดลงมาหลายองศา”

ตอนนี้ตู้ไห่ชิงราวกับมองเห็นเถาคันเขียวชอุ่มปีนป่ายไปทั่วทั้งกำแพง แล้วพูดด้วยความตื่นเต้นว่า“เยี่ยมเลย！ถึงเวลานั้นหญ้าสนามหน้าบ้านก็จะขึ้นเขียวชอุ่ม เข้ากับกำลังสีอิฐ ทางที่เป็นบลูสโตนรวมถึงเถาคันที่ปีนป่ายทั่วกำแพง แค่ลองนึกดูก็รู้ได้เลยว่ามันต้องสวยมากแน่ๆ！”

สถาปนิกสาวพยักหน้าแล้วกล่าวว่า“บลูสโตนในสนามหน้าบ้านของคุณน้า พอถึงฤดูร้อนหลังจากฝนตกเสร็จจะมีตะไคร่น้ำขึ้นปกคลุม ถ้าเป็นแบบนั้นมันต้องสวยมากแน่ๆเลยค่ะ แต่ว่าตอนเดินคุณน้าต้องระวังมากๆนะคะ ระวังลื่นล้ม”

พูดจบ สถาปนิกสาวก็มองดูเวลา แล้วพูดขึ้นมาว่า“น้าตู้คะ ความต้องการของคุณน้าหนูเข้าใจแล้วค่ะ หนูขอกลับไปคุยกับบอสก่อนนะคะ จะพยายามเอาแผนการออกแบบส่งให้คุณน้าดูค่ะ เพื่อให้คุณน้าสามารถเข้ามาพักได้ภายในฤดูร้อน”

“ไม่มีปัญหาจ๊ะ”ตู้ไห่ชิงพูดอย่างยิ้มๆ“รบกวนเธอด้วยนะเสี่ยวหวัง มีความคืบหน้ายังไง โทรบอกฉันได้ตลอดเลยนะจ๊ะ”

“ได้ค่ะ”สถาปนิกสาวพยักหน้าแล้วพูดว่า“งั้นหนูขอตัวลาก่อนนะคะน้าตู้”

“ฉันไปส่งเธอนะ！”

ตู้ไห่ชิงส่งสถาปนิกสาวไปที่หน้าประตู หลังจากนั้นก็กลับเข้ามา

เมื่อเห็นว่าซูจือหยูมองดูสนามด้วยความปรารถนาอันแรงกล้า จึงอดถามขึ้นมาไม่ได้ว่า“จือหยู ลูกดูอะไรอยู่หรอ？”

ซูจือหยูกล่าวอย่างยากที่จะปิดบังว่า“แม่คะ ถึงเวลานั้นคุณแม่ต้องเก็บห้องไว้ให้หนูด้วยนะคะ หนูอยากมาอยู่กับคุณแม่ที่นี่ค่ะ！”