สถาปนิกสาวพูดอย่างยิ้มๆว่า“น้าตู้คะ เถาคันอยู่ในเจียงหนานของเรามีความแข็งแรงมาก อย่าเห็นว่าตอนฤดูหนาวมันมีสภาพที่เหี่ยวเฉานะคะ พอเมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิมันจะงอกขึ้นมาใหม่ พอถึงกลางฤดูร้อน มันจะปีนป่ายเต็มกำแพงเลยค่ะ กำแพงบ้านที่เป็นอิฐสีส้มกับเถาคันสีเขียวสด มันสวยมากๆเลยค่ะ!”
ชะงักไปครู่หนึ่ง สถาปนิกสาวก็พูดขึ้นมาอีกว่า“อีกทั้ง เมื่อมีบอสตัน จะสามารถป้องกันความร้อนได้ดีเลยค่ะ พอถึงหน้าร้อน อุณหภูมิภายในบ้านจะลดลงมาหลายองศา”
ตอนนี้ตู้ไห่ชิงราวกับมองเห็นเถาคันเขียวชอุ่มปีนป่ายไปทั่วทั้งกำแพง แล้วพูดด้วยความตื่นเต้นว่า“เยี่ยมเลย!ถึงเวลานั้นหญ้าสนามหน้าบ้านก็จะขึ้นเขียวชอุ่ม เข้ากับกำลังสีอิฐ ทางที่เป็นบลูสโตนรวมถึงเถาคันที่ปีนป่ายทั่วกำแพง แค่ลองนึกดูก็รู้ได้เลยว่ามันต้องสวยมากแน่ๆ!”
สถาปนิกสาวพยักหน้าแล้วกล่าวว่า“บลูสโตนในสนามหน้าบ้านของคุณน้า พอถึงฤดูร้อนหลังจากฝนตกเสร็จจะมีตะไคร่น้ำขึ้นปกคลุม ถ้าเป็นแบบนั้นมันต้องสวยมากแน่ๆเลยค่ะ แต่ว่าตอนเดินคุณน้าต้องระวังมากๆนะคะ ระวังลื่นล้ม”
พูดจบ สถาปนิกสาวก็มองดูเวลา แล้วพูดขึ้นมาว่า“น้าตู้คะ ความต้องการของคุณน้าหนูเข้าใจแล้วค่ะ หนูขอกลับไปคุยกับบอสก่อนนะคะ จะพยายามเอาแผนการออกแบบส่งให้คุณน้าดูค่ะ เพื่อให้คุณน้าสามารถเข้ามาพักได้ภายในฤดูร้อน”
“ไม่มีปัญหาจ๊ะ”ตู้ไห่ชิงพูดอย่างยิ้มๆ“รบกวนเธอด้วยนะเสี่ยวหวัง มีความคืบหน้ายังไง โทรบอกฉันได้ตลอดเลยนะจ๊ะ”
“ได้ค่ะ”สถาปนิกสาวพยักหน้าแล้วพูดว่า“งั้นหนูขอตัวลาก่อนนะคะน้าตู้”
“ฉันไปส่งเธอนะ!”
ตู้ไห่ชิงส่งสถาปนิกสาวไปที่หน้าประตู หลังจากนั้นก็กลับเข้ามา
เมื่อเห็นว่าซูจือหยูมองดูสนามด้วยความปรารถนาอันแรงกล้า จึงอดถามขึ้นมาไม่ได้ว่า“จือหยู ลูกดูอะไรอยู่หรอ?”
ซูจือหยูกล่าวอย่างยากที่จะปิดบังว่า“แม่คะ ถึงเวลานั้นคุณแม่ต้องเก็บห้องไว้ให้หนูด้วยนะคะ หนูอยากมาอยู่กับคุณแม่ที่นี่ค่ะ!”
ซูจือหยูส่ายหัวไปมา“ผู้มีพระคุณพึ่งเริ่มทำงานด้านนี้ กำลังขาดคน ถ้าหนูไปเรียนตอนนี้ ก็จะไม่สามารถช่วยงานเขาได้น่ะสิคะ?ดังนั้นหนูอยากอยู่ต่อไป ถึงเวลานั้นก็ไปร่วมงานกับผู้รับผิดชอบงานของฝั่งเขา บริหารธุรกิจนี้ขึ้นมาให้ได้”
ตู้ไห่ชิงมองดูลูกสาว แล้วพูดอย่างยิ้มๆว่า“พูดมาเยอะแยะขนาดนี้ ความจริงแล้วลูกอยากอยู่ที่นี่ต่อไปเพราะเย่เฉินใช่ไหมล่ะ?”
ซูจือหยูคิดไม่ถึงว่า เธอเก็บอาการไว้ดีขนาดนี้ อธิบายเยอะแยะ สุดท้ายก็ถูกแม่มองทะลุหมดจด
ดังนั้น เธอจึงไม่ปิดบังอีกต่อไป แล้วพยักหน้าเบาๆ
ตู้ไห่ชิงถอนหายใจ แล้วลูบมือของเธอเบาๆ พลางพูดอย่างจริงจังว่า“แม่เคยลิ้มรสกับเสียใจมาแล้ว ดังนั้น ไม่ว่าผลสุดท้ายจะดีหรือร้าย ในเมื่อลูกตัดสินใจแล้ว ก็ต้องวางใจแล้วลงมือทำ!ไม่ว่าจะเป็นยังไง แม่ก็สนับสนุนลูกเสมอ!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...