ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2841

"ดีมาก!"นางาฮิโกะ อิโตะพูดอย่างจริงจัง: "ทานากะกับฉันตามวิธีพูดของหัวเซี่ย ถือว่าพิการทางร่างกาย ทุกวันนี้เราสองคนได้เล่นกีฬาต่างๆ เล่นกอล์ฟ โบว์ลิ่ง ว่างๆก็ไปว่ายน้ำที่สระว่ายน้ำ หมอบอกว่าสภาพร่างกายแบบพวกเรา ออกกำลังกายมากๆ ไม่เพียงแต่จะปรับปรุงสมรรถภาพทางกาย แต่ที่สำคัญกว่านั้น สามารถปรับตัวเข้ากับขาเทียมได้เร็วขึ้น"

ทานากะ โคอิจิ ก็พยักหน้ารัวๆ:"หมอบอกว่า ถ้าสมรรถภาพทางกายดีพอ ปรับตัวเข้ากับขาเทียมยังดีอีก อีกไม่นานก็จะเดินด้วยขาเทียมได้"

เย่เฉินพยักหน้าและยิ้ม:"ความคิดของพวกคุณทั้งสองน่าชื่นชมจริงๆ"

"ที่ไหนกัน"นางาฮิโกะ อิโตะพูดด้วยรอยยิ้มอ่อนน้อมถ่อมตน:"ถ้าไม่ใช่เพราะยาวิเศษของคุณเย่ พวกเราคงไม่สามารถฟื้นฟูถึงจุดในวันนี้ได้ เกรงว่าตอนนี้ทั้งตัวคงจะเต็มไปด้วยหลอดยาวแล้ว รอความตายในห้องผู้ป่วยหนักของโรงพยาบาล"

เมื่อพูดแบบนี้ เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ:"ที่ผมสามารถอยู่ได้จนถึงทุกวันนี้ ต้องขอบคุณคุณเย่และทานากะ"

จากนั้น เขามองไปที่ทานากะ โคอิจิ และพูดอย่างจริงจังว่า:"ทานากะ ถ้าวันนั้นนายไม่ผลักฉันลงจากสะพาน ฉันคงถูกฆ่าตายแล้ว! ต้องขอบคุณนายที่ช่วยชีวิตฉันไว้!"

ทานากะ โคอิจิพูดอย่างตาแดงว่า:"ท่านประธาน! ซื่อสัตย์ต่อคุณเป็นหน้าที่ของผม หากวันนั้นผมไม่สามารถปกป้องคุณได้ มันก็เป็นความผิดครั้งใหญ่แล้ว คุณพูดแบบนี้ผมคงรับไม่ไหว……"

พูดจบ เขาก็พูดสะอื้นว่า:"ผมกลายเป็นคนไร้ค่า คุณไม่รังเกียจ แล้วยังใช้เงินจำนวนมหาศาลในการรักษาและช่วยให้ผมฟื้นตัว ความเมตตานี้ ผมจะไม่มีวันลืม!"

นางาฮิโกะ อิโตะถอนหายใจเบา ๆ และพูดว่า:"นายกับฉันฝ่าประตูนรกมาด้วยกัน ในเวลาแบบนี้ฉันไม่สามารถทิ้งนายไว้แน่นอน"

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เขามองไปที่เย่เฉินและพูดด้วยความซาบซึ้งว่า:"คุณเย่ ตั้งแต่ที่ทานากะเสียแขนขา เขาก็มีความรู้สึกเศร้ามาตลอด คู่หมั้นของเขาก็ทิ้งเขาไป ครั้งหนึ่งเขาเคยหมดอาลัยตายอยาก ขอให้คุณเย่ช่วยอบรมสั่งสอนเขา...... คุณเป็นคนที่ทานากะชื่นชมมากที่สุด คุณพูดคงจะมีประโยชน์มากกว่าฉัน"

ทานากะ โคอิจิรีบพูดว่า:"ท่านประธาน คุณเป็นคนที่ผมเคารพมากที่สุด ผมถือว่าคำพูดของคุณเป็นบรรทัดฐานเสมอ และไม่กล้าขัดขืน แต่การเปลี่ยนแปลงครั้งนั้นได้เปลี่ยนชีวิตผมไปมาก ให้เวลาผมอีกนิด ผมจะเดินออกมาได้อย่างแน่นอน"

ทันใดนั้น เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า:"ทานากะ ต่อไปชีวิตของคุณยังอีกยาวไกล ต้องสงบใจ พักฟื้นให้ดี และรอให้ปาฏิหาริย์เกิดขึ้น"