ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2870

สรุปบท บทที่ 2870 ใจสู้แต่แรงไม่ยอมเป็นใจ: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปเนื้อหา บทที่ 2870 ใจสู้แต่แรงไม่ยอมเป็นใจ – ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

บท บทที่ 2870 ใจสู้แต่แรงไม่ยอมเป็นใจ ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ในหมวดนิยายนิยาย จีน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เมฆทอง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

เป็นเพราะเย่ฉางหมิ่นหวั่นไหวต่อจงเจิ้งทาวจริงๆ ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจ โทรหาเฉินจื๋อข่าย ทั้งๆที่เธอกลัวเย่เฉินมาก

สิ่งที่บังเอิญก็คือ จงเทียนหยู่ในตอนนี้ พึ่งเอามือถือของเขาคืนกลับมาได้

หลังจากนั้นเย่เฉินก็ยื่นมือถือคืนให้กับเขา แล้วข่มขู่ด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“จำไว้นะ คุณโทรหาเย่ฉางหมิ่นได้คนเดียว ถ้าคุณกล้าโทรหาบุคคลที่สอง ผมจะหักมือคุณทิ้งซะ!”

จงเทียนหยู่รู้สึกโกรธมาก แต่ใบหน้าก็ไม่กล้าแสร้งทำอีก

เขาทำได้แค่พยักหน้าอย่างว่าง่าย“วางใจเถอะ ฉันโทรหาน้าเย่นั่นแหละ!”

เย่เฉินหัวเราะ“อย่าลืมเปิดลำโพงล่ะ!”

จงเทียนหยู่พยักหน้าอย่างไม่พอใจ ทันทีที่เขาหน้าจอมือถือสว่างขึ้นมาก็พบว่ามือถือของตัวเองมีแอปพลิเคชันหลายตัวโผล่ขึ้นมา

อีกทั้งข้อความที่ขึ้นมา หัวข้อเรื่องมีความเกี่ยวข้องกับตัวเองทั้งหมด!

มีบางข้อความคือ“จงเทียนหยู่ซื้อแฟนคลับผิดอีกครั้ง เกิดเป็นฉากที่ฮามากๆ!”

ยังมีอีกก็คือ“จงเทียนหยู่ได้รับการต้อนรับจากนับรบสามร้อยคนที่จินหลิง โกลาหลวุ่นวายมาก ยิ่งกว่าหนัง!”

กระทั่งยังมีบางข้อความที่เขียนว่า“จงเทียนหยู่:ซื้อแฟนคลับ ฉันจริงจัง!”“จงเทียนหยู่:ผู้เชี่ยวชาญด้านซื้อแฟนคลับร้อยปี!”“จงเทียนหยู่:ฉันไม่ได้ผลิตแฟนคลับ ฉันเป็นแค่แฟนคลับปลอมเท่านั้น!”

เมื่อเห็นข้อความทั้งหมด จงเทียนหยู่ไม่ต้องเปิดดูรายละเอียด ก็รู้ได้เลยว่าคนเหล่านี้จะต้องเอาฉากทุเรศของตัวเองโพสต์ไปในออนไลน์!

ตอนนี้ เย่ฉางหมิ่นกำลังเตรียมจะโทรหาเฉินจื๋อข่าย แต่จู่ๆก็มีสายจากจงเทียนหยู่โทรมา เธอรู้สึกอึ้งกับตกตะลึง เธอรีบกดรับสายอย่างรวดเร็ว แล้วโพล่งออกไปว่า“เทียนหยู่ ตกลงเกิดอะไรขึ้นกับนายกันแน่?พ่อของนายโทรหาฉัน บอกว่านายถูกลักพาตัวที่จินหลิง เขาร้อนใจมากเลยนะ”

ราวกับจงเทียนหยู่คว้าฟางเส้นสุดท้ายได้ เขาร้องไห้แล้วพูดว่า“น้าเย่ครับช่วยผมด้วยครับน้าเย่!”

เย่ฉางหมิ่นรีบกล่าวว่า“เทียนหยู่ นายอย่ารีบร้อนนะ ค่อยๆพูดกับน้า ตกลงทันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”

ความอัดอั้นตันใจของจงเทียนหยู่ในที่สุดก็ไม่สามารถฝืนทนได้อีกต่อไป เขาพูดอย่างสะอึกสะอื้นว่า“น่าเย่ครับ มีคนที่ชื่อเย่เฉินให้เฉินจื๋อข่ายคนของตระกูลเย่ลักพาตัวผมมาที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงครับ พวกเขายังหาผู้ชายกล้ามใหญ่หลายร้อยคนมาหยามเกียรติผมด้วย ผมสงสัยว่าไอ้หมอนี่จะเป็นญาติห่างๆของตระกูลเย่ คุณน้าจะต้องช่วยผมด้วยนะครับ!”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ จงเทียนหยู่ก็ร้องไห้ขึ้นมา

เย่ฉางหมิ่นที่ได้ยินอย่างนั้น หัวใจของเธอเย็นเฉียบทันทีทันใด

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน