แต่ว่า นับตั้งแต่ที่ความสัมพันธ์มาถึงจุดแตกหัก เย่ฉางหมิ่นจึงแยกกันอยู่ ตอนนี้ทั้งสองเจอหน้ากันน้อยมาก แทบจะเรียกได้ว่าเป็นคนแปลกหน้ากัน เพียงแต่มีความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยาที่ยังคงอยู่
สำหรับเย่ฉางหมิ่นกับจงเจิ้งทาว เดิมทีเป็นแค่เพื่อนเก่ากัน ระหว่างทั้งสองจึงมีความสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะสมกัน
แต่หลายปีก่อนที่งานเลี้ยงร่วมรุ่น เย่ฉางหมิ่นดื่มเหล้าไปนิดหน่อย หลังจากที่ดื่มเหล้าแล้วจึงเริ่มคุยกันถึงเรื่องสถานการณ์ปัจจุบัน เธอเริ่มบ่นเรื่องที่เธอกับสามีความสัมพันธ์มาถึงจุดแตกหัก แต่เพราะคำขอของพ่อทำให้เธอไม่สามารถหย่าได้ คราวนี้จึงทำให้จงเจิ้งทาวที่เป็นม่ายจ้องจับ
สำหรับจงเจิ้งทาวที่ชอบท่องดงดอกไม้ เขาต้องไม่ชอบสาวแก่แบบเย่ฉางหมิ่นแน่นอน
ถึงแม้ว่าเย่ฉางหมิ่นจะถือได้ว่ายังคงมีเสน่ห์อยู่ แต่เนื่องจากอายุ ถึงจะให้ความสำคัญกับรูปลักษณ์ภายนอกอย่างไร แต่ก็ไม่มีทางเทียบกับเด็กผู้หญิงที่อายุสอบแปด สิบเก้า หรือยี่สิบกว่าได้
แต่เจิ้งจงทาวนักเลงเฒ่าที่ปลดปล่อยตัวเองตั้งนานแล้วอย่างเขา รสนิยมในการเลือกผู้หญิงของเขาสุดยอดมาก อย่าเห็นว่าเขาอายุ50กว่าแล้ว แต่ผู้หญิงที่อายุเกิน25ปี เขาแทบจะไม่มองเลยด้วยซ้ำ
แต่ว่า เย่ฉางหมิ่นนั้น พิเศษกว่าเล็กน้อย
ไม่ว่าจะอย่างไร เธอก็เป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลเย่ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าในอนาคตเธอจะได้รับมรดกจากตระกูลเย่เยอะมากแค่ไหน ลำพังแค่ฐานะและทรัพย์สมบัติของเธอในตระกูลเย่ ก็เต็มไปด้วยพลังและผลประโยชน์แล้ว
ดังนั้น หลังจากที่งานเลี้ยงรุ่นครั้งนั้นแล้ว จงเจิ้งทาวก็เริ่มประจบประแจงเย่ฉางหมิ่น
ถึงแม้เย่ฉางหมิ่นจะเป็นสาวแก่แล้ว แต่ยังไงเธอก็เป็นผู้หญิง
อีกทั้ง ก็เหมือนกับที่คนอื่นๆพูดกันว่าถึงผู้ชายจะตายก็ยังคงเป็นเหมือนวัยรุ่น ผู้หญิงจะแก่แค่ไหน ก็ยังคงมีจิตใจที่เป็นสาวน้อยอยู่
เธอคิดว่า ถึงอย่างไรคุณท่านก็มีชีวิตอีกไม่กี่ปีแล้ว ตนจะหย่าหรือไม่ จะแต่งงานหรือไม่อย่างไร ก็ไม่รีบแล้ว
เนื่องจากตอนนี้ถึงแม้ทั้งสองจะไม่สามารถประกาศออกไปได้ แต่ก็แอบหาโอกาสไปมาหาสู่กันอยู่เสมอ ในเมื่อลักกินสามารถทำให้อิ่มได้ จึงไม่สนใจว่าจะเปิดตัวกันเมื่อไร
อีกทั้ง ถ้ายังไม่แต่งงาน ยังเป็นไปตามข้อตกลงของคุณท่าน จะต้องประจบให้คุณท่านมีความสุขก่อน เมื่อเป็นแบบนั้นอนาคตเรื่องการสืบทอด ก็จะมีโอกาสมากขึ้น
ไม่แน่ถ้าคุณท่านเกิดอารมณ์ดี อาจจะแบ่งสมบัติให้เธอเยอะขึ้นมาหน่อยก็เป็นได้
เมื่อเป็นแบบนี้ รอหลังจากที่รับมรดกเสร็จเรียบร้อยค่อยหย่ากับสามี แล้วแต่งงานกับจงเจิ้งทาวอย่างเปิดเผย ชีวิตที่เหลือก็จะแฮปปี้เอนดิ้งแล้วไม่ใช่หรอ?

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...