ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2911

คนผู้นี้ไม่ได้พูดพร่ำทำเพลง รายงานตัวโดยตรงกับหวังตงเสวี่ยนทันที : “สวัสดีครับ รองประธานหวังแห่งตี้เหากรุ๊ปใช่ไหมครับ? ผมคือผู้ช่วยของซูจือเฟยคุณชายตระกูลซูแห่งเย่นจิง คุณชายของเราต้องการเจรจาร่วมมือกับตี้เหากรุ๊ปสักหน่อย ไม่ทราบว่ารองประธานหวังมีเวลาว่างมาพบคุณชายเราหรือเปล่า?”

“อะไรนะ? ตระกูลซูเย่นจิง?” หวังตงเสวี่ยนแสร้งทำเสียงประหลาดใจ จากนั้นก็เอ่ยขึ้นมาด้วยการแสร้งทำน้ำเสียงราวกับตกใจอย่างยิ่ง: “อุ้ยตายจริง! ไม่คิดไม่ฝันเลยจริงๆ ว่าคุณชายซูจะต้องตาตี้เหากรุ๊ปเราด้วย?! ช่างโชคดีจริงๆ เลย ไม่ทราบว่าคุณชายซูว่างตอนไหนคะ? ฉันไปเยี่ยมเยียนได้ทุกเมื่อเลย!”

ซูจือเฟยที่นั่งอยู่ข้างๆ รวมถึงผู้ช่วยของซูจือเฟย พึงพอใจกับความตื่นเต้นของหวังตงเสวี่ยนเป็นอย่างยิ่ง สีหน้าซูจือเฟยก็อบอุ่นขึ้นมาเล็กน้อย

ผู้ช่วยของซูจือเฟย เอ่ย: “ตอนนี้คุณชายของเราอยู่ที่จินหลิงพอดี เพราะงั้นถ้าทางรองประธานหวังไม่มีปัญหาละก็ คุณชายเราไปพบคุณตอนนี้เลยก็ได้ครับ”

“ถ้างั้นก็เยี่ยมไปเลยค่ะ!” น้ำเสียงของหวังตงเสวี่ยนตื่นเต้นอย่างถึงที่สุด เอ่ยต่อว่า: “งั้นฉันจะเลื่อนนัดตอนบ่ายไปให้หมดเลยเดี๋ยวนี้ จะรอคุณชายซูที่นี่นะคะ!”

ผู้ช่วยของซูจือเฟยเอ่ยตอบรับ จากนั้นก็ถามหยั่งเชิง: “จริงสิ คุณชายของเราอยากถือโอกาสพบหน้าเจ้าของตี้เหากรุ๊ปของพวกคุณซะเลย ไม่ทราบว่าตอนบ่ายเขามีเวลาว่างหรือเปล่า?”

หวังตงเสวี่ยนรีบเอ่ย: “ต้องขออภัยจริงๆ ค่ะ สไตล์การจัดการของบอสเราเงียบๆ ไม่เหวือหวาโดยตลอด อีกทั้งยังสั่งการไม่ทำเอง ปกติแล้วจะมาบริษัทไม่ถึงสองสามครั้งเลย และไม่เข้าร่วมงานทางธุรกิจใดๆ ด้วย ไม่เจอหน้าคนในวงการธุรกิจใดๆ ด้วยค่ะ แม้แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน ต้องขอให้คุณชายซูยกโทษให้ด้วยนะคะ”

เมื่อผู้ช่วยของซูจือเฟยได้ยินดังนั้นก็รู้สึกเอือมระอาเป็นอย่างยิ่ง ทว่ายังดีที่อย่างน้อยก็ให้คุณชายไปพบหน้าหวังตงเสวี่ยนก่อน จึงได้เอ่ยตอบกลับ: “ในเมื่อเจ้านายของคุณไม่อยู่บริษัท งั้นก็รอมีโอกาสแล้วค่อยว่ากัน อีกสักพักผมจะไปที่ตี้เหากรุ๊ปพร้อมกับคุณชายก่อน ทางคุณช่วยเตรียมการต้อนรับและการคุ้มกันล่วงหน้าด้วยนะครับ”

หวังตงเสวี่ยนเอ่ยโดยไม่ลังเลสักนิด: “คุณไม่ต้องห่วง ฉันจะสั่งให้ลูกน้องเตรียมการทุกอย่างให้เรียบร้อยเดี๋ยวนี้เลยค่ะ ถึงเวลานั้นเมื่อคุณชายซูมาถึงแล้ว ก็ให้ขึ้นลิฟต์ส่วนตัวที่อยู่ชั้นใต้ดินเพื่อมายังชั้นบนสุดเลยก็ได้!”