20 นาทีต่อมา
ขบวนรถของซูจือเฟยก็ขับเคลื่อนมายังที่จอดรถชั้นใต้ดินของตี้เหากรุ๊ป
หวังตงเสวี่ยนเตรียมเลขาของเธอ รวมถึงผู้รับผิดชอบฝ่ายรปภ.ของตี้เหากรุ๊ปมารออยู่ที่จอดรถชั้นใต้ดินไว้ล่วงหน้าเรียบร้อยแล้ว
เมื่อขบวนรถมาถึง พวกเขาก็รีบเข้าไปต้อนรับอย่างสุภาพทันที จากนั้นก็พาซูจือเฟยรวมถึงคนที่ตามเขามาด้วย มาขึ้นลิฟต์ส่วนตัวที่อยู่ที่จอดรถชั้นใต้ดิน มายังชั้นบนสุดของตึกใหญ่ตี้เหากรุ๊ปโดยตรง
ซูจือเฟยรู้สึกดื่มด่ำกับความรู้สึกที่ถูกคนจำนวนมากล้อมรอบอย่างเคารพเช่นนี้มาก ตามความคิดของเขา ธุรกิจระดับแสนล้านอย่างตี้เหากรุ๊ปนี้ เมื่อเผชิญหน้ากับคุณชายตระกูลซูอย่างเขาแล้วก็ควรที่จะแสดงออกเช่นตอนนี้ ที่เคารพนอบน้อมตั้งแต่หัวจรดเท้า
เลขาสาวของหวังตงเสวี่ยนเดินนำอยู่ข้างหน้า เดินไปพร้อมเอ่ยไป: “คุณชายซู รองประธานของเรารอคอยการมาเยือนที่ยิ่งใหญ่ของคุณอย่างเคารพอยู่ที่ห้องทำงานแล้ว แต่ห้องทำงานของท่านไม่ถือว่าใหญ่เท่าไร เพราะฉะนั้นต้องลำบากคนที่ติดตามท่านมาเหล่านี้แล้ว ขอรบกวนไปพักผ่อนที่ห้องประชุมข้างๆ ก่อน ฉันจะให้คนจัดเตรียมน้ำชาให้พวกเขาเอง”
ซูจือเฟยพยักหน้าเบาๆ
เขาก็ไม่อยากพาคนเข้าไปด้วยเป็นขบวน เพื่อไปเจรจาธุระในห้องทำงานเท่าไรนัก
อีกทั้ง เขาก็รู้สึกว่า ตนเองมายังบริษัทมูลค่าแสนล้านอย่างโอ่อ่าเช่นนี้แล้ว จะมีอันตรายอันใดได้
ดังนั้นเขาจึงบอกกับผู้ช่วยของตนว่า: “พวกนายไปรอฉันในห้องประชุมก่อนเถอะ”
ผู้ช่วยรีบพยักหน้า ตอบกลับทันที: “ได้เลยคุณชาย!”
ผู้ช่วยของซูจือเฟยและบอดี้การ์ดเดินเข้าห้องประชุมตามคนพาไป ส่วนเลขาสาวของหวังตงเสวี่ยนพาซูจือเฟยมายังหน้าประตูห้องทำงานของหวังตงเสวี่ยนตามลำพัง
สิ้นเสียง เธอก็รีบหันลำตัว เอ่ยว่า: “คุณชายซูเชิญเข้ามาเถอะค่ะ!”
“ครับ!” ซูจือเฟยพยักหน้า สาวเท้ายาวๆ เข้ามายังห้องทำงานหวังตงเสวี่ยน
หวังตงเสวี่ยนเอ่ยกับเลขาของเธอ: “ไปเตรียมน้ำชาที่ดีที่สุดมาให้คุณชายซู”
เลขารีบเอ่ย: “ได้เลยค่ะ รองประธาน!“
หลังจากที่เลขาจากไปแล้ว หวังตงเสวี่ยนก็เชิญซูจือเฟยเข้ามายังห้องทำงานของตนเอง เชิญให้เขานั่งบนโซฟา จากนั้นจึงเอ่ยกับเขาอย่างสุภาพ: “ไม่ทราบว่าคุณชายซูมาที่ตี้เหากรุ๊ปได้อย่างไรคะ?”
ซูจือเฟยยิ้ม เอ่ยว่า: “ช่วงนี้ผมอยู่ที่จินหลิงตลอด มีความตั้งใจที่จะลงทุนที่จินหลิงสักหน่อย ได้ยินว่าตี้เหากรุ๊ปของพวกคุณเป็นกิจการที่ใหญ่ที่สุดในจินหลิง เพราะฉะนั้นก็เลยอยากร่วมมือกับพวกคุณน่ะ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...