ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2912

สรุปบท บทที่ 2912 รับปากดิบดี: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอน บทที่ 2912 รับปากดิบดี จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 2912 รับปากดิบดี คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่เขียนโดย เมฆทอง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

20 นาทีต่อมา

ขบวนรถของซูจือเฟยก็ขับเคลื่อนมายังที่จอดรถชั้นใต้ดินของตี้เหากรุ๊ป

หวังตงเสวี่ยนเตรียมเลขาของเธอ รวมถึงผู้รับผิดชอบฝ่ายรปภ.ของตี้เหากรุ๊ปมารออยู่ที่จอดรถชั้นใต้ดินไว้ล่วงหน้าเรียบร้อยแล้ว

เมื่อขบวนรถมาถึง พวกเขาก็รีบเข้าไปต้อนรับอย่างสุภาพทันที จากนั้นก็พาซูจือเฟยรวมถึงคนที่ตามเขามาด้วย มาขึ้นลิฟต์ส่วนตัวที่อยู่ที่จอดรถชั้นใต้ดิน มายังชั้นบนสุดของตึกใหญ่ตี้เหากรุ๊ปโดยตรง

ซูจือเฟยรู้สึกดื่มด่ำกับความรู้สึกที่ถูกคนจำนวนมากล้อมรอบอย่างเคารพเช่นนี้มาก ตามความคิดของเขา ธุรกิจระดับแสนล้านอย่างตี้เหากรุ๊ปนี้ เมื่อเผชิญหน้ากับคุณชายตระกูลซูอย่างเขาแล้วก็ควรที่จะแสดงออกเช่นตอนนี้ ที่เคารพนอบน้อมตั้งแต่หัวจรดเท้า

เลขาสาวของหวังตงเสวี่ยนเดินนำอยู่ข้างหน้า เดินไปพร้อมเอ่ยไป: “คุณชายซู รองประธานของเรารอคอยการมาเยือนที่ยิ่งใหญ่ของคุณอย่างเคารพอยู่ที่ห้องทำงานแล้ว แต่ห้องทำงานของท่านไม่ถือว่าใหญ่เท่าไร เพราะฉะนั้นต้องลำบากคนที่ติดตามท่านมาเหล่านี้แล้ว ขอรบกวนไปพักผ่อนที่ห้องประชุมข้างๆ ก่อน ฉันจะให้คนจัดเตรียมน้ำชาให้พวกเขาเอง”

ซูจือเฟยพยักหน้าเบาๆ

เขาก็ไม่อยากพาคนเข้าไปด้วยเป็นขบวน เพื่อไปเจรจาธุระในห้องทำงานเท่าไรนัก

อีกทั้ง เขาก็รู้สึกว่า ตนเองมายังบริษัทมูลค่าแสนล้านอย่างโอ่อ่าเช่นนี้แล้ว จะมีอันตรายอันใดได้

ดังนั้นเขาจึงบอกกับผู้ช่วยของตนว่า: “พวกนายไปรอฉันในห้องประชุมก่อนเถอะ”

ผู้ช่วยรีบพยักหน้า ตอบกลับทันที: “ได้เลยคุณชาย!”

ผู้ช่วยของซูจือเฟยและบอดี้การ์ดเดินเข้าห้องประชุมตามคนพาไป ส่วนเลขาสาวของหวังตงเสวี่ยนพาซูจือเฟยมายังหน้าประตูห้องทำงานของหวังตงเสวี่ยนตามลำพัง

สิ้นเสียง เธอก็รีบหันลำตัว เอ่ยว่า: “คุณชายซูเชิญเข้ามาเถอะค่ะ!”

“ครับ!” ซูจือเฟยพยักหน้า สาวเท้ายาวๆ เข้ามายังห้องทำงานหวังตงเสวี่ยน

หวังตงเสวี่ยนเอ่ยกับเลขาของเธอ: “ไปเตรียมน้ำชาที่ดีที่สุดมาให้คุณชายซู”

เลขารีบเอ่ย: “ได้เลยค่ะ รองประธาน!“

หลังจากที่เลขาจากไปแล้ว หวังตงเสวี่ยนก็เชิญซูจือเฟยเข้ามายังห้องทำงานของตนเอง เชิญให้เขานั่งบนโซฟา จากนั้นจึงเอ่ยกับเขาอย่างสุภาพ: “ไม่ทราบว่าคุณชายซูมาที่ตี้เหากรุ๊ปได้อย่างไรคะ?”

ซูจือเฟยยิ้ม เอ่ยว่า: “ช่วงนี้ผมอยู่ที่จินหลิงตลอด มีความตั้งใจที่จะลงทุนที่จินหลิงสักหน่อย ได้ยินว่าตี้เหากรุ๊ปของพวกคุณเป็นกิจการที่ใหญ่ที่สุดในจินหลิง เพราะฉะนั้นก็เลยอยากร่วมมือกับพวกคุณน่ะ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน