ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2941

เมื่อขบวนรถขับเข้าในลานจอดรถ หงห้านำหน้าพักงานทุกคนต้อนรับอยู่หน้าประตู

เย่เฉินเพิ่งจอดรถสนิท เขาก็รีบเดินเข้ามาทันที เปิดประตูสองบานด้านหลังก่อนรวมทั้งประตูที่นั่งข้างคนขับด้วย พูดกับคู่สามีภรรยากู้เย้นจงรวมทั้งกู้ชิวอี๋ว่า “ยินดีต้อนรับแขกพิเศษทั้งสามท่านมายังเทียนเซียงฝู่ครับ！”

จากนั้นค่อยไปเปิดประตูที่นั่งคนขับ แล้วพูดกับเย่เฉินว่า “อาจารย์เย่ครับ เตรียมห้องไว้เรียบร้อยแล้วครับ พวกเราเข้าไปกันเถอะครับ”

เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า “ลำบากนายหน่อยนะ”

“สมควรครับ！”

เฉินจื๋อข่ายเดินลงรถในเวลานี้ พูดกับเย่เฉินว่า “คุณชายครับ ผมรออยู่ที่หน้าประตู มีอะไรคุณรับสั่งมาได้ตลอดเลยนะครับ”

เย่เฉินรีบพูดว่า “นายจะรอโง่ๆอยู่ที่หน้าประตูทำไมกัน ให้หงห้าจัดเตรียมสักหน่อย พวกนายหาห้องหนึ่งกินอะไรสักหน่อย เดี๋ยวฉันไปดื่มกับพวกนายสักหน่อย”

หงห้ารีบพูดว่า “ได้ครับอาจารย์เย่ ผมจัดการเองครับ！”

เฉินจื๋อข่ายได้ยินอย่างนี้ ในใจรู้สึกขอบคุณ ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ เย่เฉินก็มักจะคิดถึงเขาและหงห้าลูกน้องพวกนี้เสมอ ดีกว่าพวกคุณชายเศรษฐีทั่วไปเยอะมากจริงๆ！

ดังนั้น เขาจึงพูดอย่างเคารพว่า “ทุกอย่างฟังตามที่คุณชายสั่งการครับ！”

เย่เฉินพยักหน้า หงห้าจึงเอ่ยปากพูดว่า “อาจารย์เย่ครับ พวกท่านทั้งสี่คนเชิญตามผมมาก่อนได้เลยครับ！”

จากนั้น ทั้งสี่คนก็เดินตามหงห้ามายังประตูเข้าสู่ด้านในของเทียนเซียงฝู่

กู้ชิวอี๋นึกถึงเรื่องเค้ก จึงรีบถามหงห้าว่า “คุณหงคะ เดี๋ยวจะมีพนักงานส่งเค้กสั่งทำมา รบกวนคุณจัดเตรียมรถเข็นอาหารที่เหมาะสมสักหน่อย เดี๋ยวช่วยเข็นเค้กเข้ามาในห้องหน่อยนะคะ เค้กนี่ล้ำค่ามาก ดังนั้นรบกวนตอนที่คุณจัดเตรียมพวกนี้สั่งให้พนักงานระมัดระวังหน่อยนะคะ อย่าได้ทำเค้กเสียหายเด็ดขาด ขอบคุณค่ะ！”

หงห้าพูดอย่างไม่ลังเลสักนิดว่า “คุณกู้เกรงใจไปแล้วครับ หงห้าจะจัดเตรียมให้อย่างเหมาะสมอย่างที่สุดแน่นอนครับ！”