ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2941
เมื่อขบวนรถขับเข้าในลานจอดรถ หงห้านำหน้าพักงานทุกคนต้อนรับอยู่หน้าประตู
เย่เฉินเพิ่งจอดรถสนิท เขาก็รีบเดินเข้ามาทันที เปิดประตูสองบานด้านหลังก่อนรวมทั้งประตูที่นั่งข้างคนขับด้วย พูดกับคู่สามีภรรยากู้เย้นจงรวมทั้งกู้ชิวอี๋ว่า “ยินดีต้อนรับแขกพิเศษทั้งสามท่านมายังเทียนเซียงฝู่ครับ！”
จากนั้นค่อยไปเปิดประตูที่นั่งคนขับ แล้วพูดกับเย่เฉินว่า “อาจารย์เย่ครับ เตรียมห้องไว้เรียบร้อยแล้วครับ พวกเราเข้าไปกันเถอะครับ”
เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า “ลำบากนายหน่อยนะ”
“สมควรครับ！”
เฉินจื๋อข่ายเดินลงรถในเวลานี้ พูดกับเย่เฉินว่า “คุณชายครับ ผมรออยู่ที่หน้าประตู มีอะไรคุณรับสั่งมาได้ตลอดเลยนะครับ”
เย่เฉินรีบพูดว่า “นายจะรอโง่ๆอยู่ที่หน้าประตูทำไมกัน ให้หงห้าจัดเตรียมสักหน่อย พวกนายหาห้องหนึ่งกินอะไรสักหน่อย เดี๋ยวฉันไปดื่มกับพวกนายสักหน่อย”
หงห้ารีบพูดว่า “ได้ครับอาจารย์เย่ ผมจัดการเองครับ！”
เฉินจื๋อข่ายได้ยินอย่างนี้ ในใจรู้สึกขอบคุณ ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ เย่เฉินก็มักจะคิดถึงเขาและหงห้าลูกน้องพวกนี้เสมอ ดีกว่าพวกคุณชายเศรษฐีทั่วไปเยอะมากจริงๆ！
ดังนั้น เขาจึงพูดอย่างเคารพว่า “ทุกอย่างฟังตามที่คุณชายสั่งการครับ！”
เย่เฉินพยักหน้า หงห้าจึงเอ่ยปากพูดว่า “อาจารย์เย่ครับ พวกท่านทั้งสี่คนเชิญตามผมมาก่อนได้เลยครับ！”
จากนั้น ทั้งสี่คนก็เดินตามหงห้ามายังประตูเข้าสู่ด้านในของเทียนเซียงฝู่
กู้ชิวอี๋นึกถึงเรื่องเค้ก จึงรีบถามหงห้าว่า “คุณหงคะ เดี๋ยวจะมีพนักงานส่งเค้กสั่งทำมา รบกวนคุณจัดเตรียมรถเข็นอาหารที่เหมาะสมสักหน่อย เดี๋ยวช่วยเข็นเค้กเข้ามาในห้องหน่อยนะคะ เค้กนี่ล้ำค่ามาก ดังนั้นรบกวนตอนที่คุณจัดเตรียมพวกนี้สั่งให้พนักงานระมัดระวังหน่อยนะคะ อย่าได้ทำเค้กเสียหายเด็ดขาด ขอบคุณค่ะ！”
หงห้าพูดอย่างไม่ลังเลสักนิดว่า “คุณกู้เกรงใจไปแล้วครับ หงห้าจะจัดเตรียมให้อย่างเหมาะสมอย่างที่สุดแน่นอนครับ！”
กู้เย้นจงอดไม่ได้ที่จะชื่นชมว่า “เสี่ยหงทำหน้าที่ได้ละเอียดอ่อนดีงามมากจริงๆครับ บริการดีขนาดนี้ แม้ว่าจะอยู่เย่นจิงก็ยังไม่เคยพบเจอเลย!”
หงห้ารีบพูดว่า “ไม่ปิดบังคุณนะครับคุณกู้ โดยปกติแล้วเทียนเซียงฝู่ของผมก็ทำไม่ได้ถึงขั้นนี้ครับ แต่ว่าวันนี้อาจารย์เย่มาบอกไว้ก่อนว่าจะทำการต้อนรับแขกพิเศษ ดังนั้นหงโม่วจึงได้ใส่ใจมากขึ้นหน่อยครับ….”
กู้เย้นจงยกนิ้วโป้งขึ้น พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ลำบากคุณหงใส่ใจแล้วครับ！”
หงห้าพูดอย่างเคารพว่า “ที่ไหนกันครับ ล้วนเป็นสิ่งที่ผมสมควรทำครับ！”
พูดจบ เขาก็พูดกับเย่เฉินว่า “อาจารย์เย่ครับ หงโม่วก็ไม่อยู่นี่รบกวนคุณและแขกพิเศษทานอาหารแล้วนะครับ เดี๋ยวถ้าเค้กมาถึงแล้วผมจะส่งมาใ้ตามที่คุณกู้ต้องการนะครับ หากว่าพวกท่านมีความต้องการอะไรสามารถเรียกผมได้ตลอดเลยนะครับ！”
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย พูดกับหงห้าว่า “หงห้า นายสั่งให้คนเตรียมน้ำแร่บริสุทธิ์สามแก้วส่งเข้ามาหน่อยนะ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...