ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2942
เมื่อหงห้าได้ยินว่าเย่เฉินให้ตัวเองไปเตรียมน้ำแร่บริสุทธิ์มา จึงได้เอ่ยปากพูดว่า “อาจารย์เย่ครับ ให้ผมชงชาหมิงเฉียนหลงจิ่งชั้นดีมาให้มั้ยครับ? ล้วนเพิ่งทำการเก็บและผลิตใหม่แล้วส่งจากซูหางมาที่จินหลิงเมื่อวันก่อน ดีมากเลยละครับ”
เห็นได้ชัดว่าหงห้าไม่รู้ว่าเย่เฉินให้ตัวเองเตรียมน้ำแร่บริสุทธิ์มาให้ทำไม ดังนั้นเย่เฉินจึงยิ้มเล็กน้อย โบกมือพูดว่า “ไม่ต้องยุ่งยากขนาดนั้น แค่เตรียมน้ำแร่บริสุทธิ์มากก็พอแล้วละ”
พูดจบ เย่เฉินก็พูดอีกว่า “อ้อ ใช่สิ เตรียมมีดปอกผลไม้มาให้ด้วยอีกเล่มหนึ่ง”
แม้ว่าหงห้าจะไม่เข้าใจนัก แต่ก็ยังรีบพยักหน้าพูดว่า “ได้ครับอาจารย์เย่ ผมจะไปเตรียมให้เดี๋ยวนี้ แล้วจะรีบส่งมาให้ครับ！”
กู้เย้นจงสองสามีภรรยาและกู้ชิวอี๋เองก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไมเย่เฉินถึงขอน้ำแร่บริสุทธิ์และมีดปอกผลไม้ แต่ก็ไม่ได้ถามรายละเอียดอะไร
จากนั้น เย่เฉินก็พูดยิ้มๆว่า “ลุงกู้ น้าหลิน แล้วก็หนานหนาน พวกเรานั่งลงกันก่อนเถอะครับ！”
“โอเค！” กู้เย้นจงหัวเราะ พูดว่า “เฉินเอ๋อ วันนี้เป็นวันเกิดของนาย ลุงมีความสุขมากจริงๆ ยังไงซะพวกเราก็ต้องดื่มกันสักหน่อย！”
เย่เฉินพยักหน้าอย่างไม่ลังเลพูดว่า “ไม่มีปัญหาครับลุงกู้！ดื่มมากเท่าไหร่ผมก็ดื่มกับคุณครับ！”
พูดจบ เขาก็ลงมือเปิดเหล้าหมาวถายขวดหนึ่งด้วยตัวเอง เทให้กับตัวเองและกู้เย้นจง
กู้ชิวอี๋เองก็รีบเปิดไวน์ Romanee-Conti ค่อยๆเทลงในขวดรินไวน์ และเอ่ยปากพูดกับเย่เฉินไปด้วยว่า “พี่เย่เฉิน ตอนกลางคืนหนูยังมีการแสดง เพราะงั้นดื่มเยอะไม่ได้ เดี๋ยวฉันเคารพพี่กับพ่อแม่แก้วหนึ่งก็ไม่ดื่มเยอะกว่านี้แล้ว รอการแสดงจบแล้วมีโอกาส ฉันค่อยมาดื่มกับพี่ดีๆนะคะ！”
เย่เฉินพูดยิ้มๆ “ไม่ต้องกังวล ดื่มเยอะหน่อยก็ไม่เป็นปัญหาต่องานของเธอ”
กู้ชิวอี๋แลบลิ้น “การแสดงของตอนค่ำสำคัญขนาดนั้น ฉันไม่กล้าให้มีข้อผิดพลาดอะไรหรอกนะคะ ถ้าหากว่าฉันดื่มเยอะแล้วไปเมาอาละวาดบนเวที กลายเป็นตัวตลกนั่นไม่ได้สำคัญ ที่สำคัญคือถ้าหากไปทำลายการแสดงเละนั่นก็จบเห่แน่”
เย่เฉินตบหน้าอกพูดรับประกันว่า “หนานหนาน เธอก็เชื่อฉันแล้วดื่มไปเถอะ มีฉันอยู่ ไม่ปล่อยให้เธอไปกระทบกับเรื่องอะไรทั้งนั้นแน่นอน”
เมื่อพูดจบ เขามองไปทางหลินหว่านชิว พูดขอบคุณว่า “ที่รัก ช่วงนี้ลำบากเธอมากจริงๆเลยนะ”
หลินหว่านชิวยิ้มเล็กน้อย พูดอย่างจริงใจว่า “ไม่ได้ลำบากอะไร เพียงแค่ร่างกายของคุณแข็งแรง ธุรกิจราบรื่นฉันก็สบายใจแล้ว”
พูดแล้ว หลินหว่านชิวก็พูดอีกว่า “เดิมทีตัวฉันก็อ่อนวัยกว่าคุณ งานแค่นี้ไม่นับว่าเป็นอะไรมากหรอกค่ะ”
กู้ชิวอี๋รีบพูดว่า “แม่คะ รอคอนเสิร์ตของหนูจัดเสร็จหมดแล้ว หนูก็กลับไปช่วยแม่กบพ่อ ถึงตอนนั้นหนูจะตั้งใจทำงานแน่นอน ให้พวกคุณสบายขึ้นหน่อย！”
หลินหว่านชิวพูดยิ้มๆ “อย่างนั้นก็จะดีมากเลยละ ถึงตอนนั้นพวกเราสามคนร่วมมือกัน ฉันและพ่อเธอจะต้องสบายขึ้นมากไม่น้อยแน่นอน”
ในเวลานี้เอง ด้านนอกประตูส่งเสียงเคาะดังขึ้น เย่เฉินจึงพูดว่า “เข้ามา！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...