ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2973
เซียวชูหรันที่อยู่ข้างๆ ก็ร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์คลอ เธอไม่ได้ร้องเสียงดัง แต่กลับเต็มไปด้วยความนุ่มนวลอ่อนโยน ดวงตากลมโตมองมาที่เย่เฉินพร้อมเปล่งเสียงใสออกมา “Happy birthday to you Happy birthday to you…..”
ในขณะที่เซียวชูหรันกำลังร้องเพลง เย่เฉินก็อธิษฐานขอพรในใจแล้วเป่าเทียน
จากนั้น เซียวชูหรันก็เอ่ยพูดว่า “ที่รัก หลับตาเร็ว ฉันมีของขวัญจะให้！”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วหลับตาลงแผ่วเบา
เซียวชูหรันนำกล่องของขวัญออกมาจากข้างหลัง นำมาวางไว้บนมือของเย่เฉิน พูดกลั้วยิ้มว่า “เอาล่ะ ลืมตาได้！”
เย่เฉินก้มมอง ก็พบว่าของที่อยู่ในมือ คือกล่องนาฬิกาข้อมือ
บนกล่องมีตัวอักษรภาษาอังกฤษประดับเอาไว้อย่างเรียบง่าย เย่เฉินมองแค่แวบแรก ก็รู้แล้วว่าเป็นรุ่นปาเต็ก ฟิลิปป์
เขามองมาที่เธออย่างอึ้งๆ เอ่ยพูดว่า “ที่รัก ทำไมต้องซื้อของแพงขนาดนี้ให้ผมด้วยล่ะ?”
เซียวชูหรันตอบกลับอย่างขวยเขิน “ไม่แพงหรอกน่า รีบเปิดดูสิว่าชอบหรือเปล่า！”
เย่เฉินพยักหน้า พร้อมกับเปิดกล่องออก ในนั้นมีนาฬิกาข้อมือรุ่นปาเต็ก ฟิลิปป์ หน้าปัดลายหอยงวงช้างนอนนิ่งๆอยู่ในกล่อง
ในตอนนี้เอง เซียวชูหรันก็เอ่ยพูดเสียงนุ่มว่า “หน้าปัดลายนี้ยังถือว่าเป็นรุ่นเริ่มต้นในบรรดายี่ห้อปาเต็ก ฟิลิปป์ น่า รอให้ฉันจัดการโปรเจ็คของตี้เหากรุ๊ปให้เสร็จ และคำนวณเงินจากการสรรหาวัตถุดิบและการผลิตให้เรียบร้อยก่อนเถอะ แล้วเดี๋ยวฉันจะซื้อของแพงกว่านี้ให้คุณเลยคอยดู”
เย่เฺฉินรีบพูดว่า “ที่รัก แค่หน้าปัดลายหอยงวงช้างราคาอย่างต่ำก็ห้าแสนกว่าแล้วไม่ใช่เหรอ? ราคานาฬิากาข้อมือในปัจจุบันถูกอัพราคาจนเกินจริง ต่อไปนี้ไม่ต้องซื้อนาฬิกาแพงๆให้ผมแล้ว ต่อให้เป็นนาฬิกาที่มีโครงสร้างดีแค่ไหน ก็ไม่แม่นเท่าดูเวลาในโทรศัพท์หรอก”
เซียวชูหรันพูดยิ้มๆ “จะซื้อหรือไม่ซื้อ หนึ่งขึ้นอยู่กับอารมณ์ฉัน สองขึ้นอยู่กับว่าฉันจะหาเงินได้หรือเปล่า ยังไงคุณก็ห้ามไม่ได้หรอก”
เย่เฉินพยักหน้ายิ้มๆ “ครับๆๆ ตามใจคุณเลย”
เซียวชูหรันเอ่ยพูดอย่างพึงพอใจ “ค่อยใช้ได้หน่อย！”
พูดจบ เธอก็หยิบนาฬิกาออกมา พูดกับเย่เฉินว่า “มาฉันใส่ให้ ต่อไปนี้คุณพยายามใส่ติดตัวทุกวันนะ อย่าใส่แค่ไม่กี่วันก็ถอดออกล่ะ”
เย่เฉินพูดยิ้มๆ “ที่รักซื้อให้ขนาดนี้ ผมใส่ทุกวันอยู่แล้ว！”
เซียวชูหรันพยักหน้า ยกข้อมือของเย่เฉินขึ้นมาดู พร้อมกับเอ่ยชม “สวยมาก！เรียบง่ายแต่ดูน่าค้นหา สวยกว่านาฬิกาสีทองที่พวกไฮโซชอบใส่อีก！ที่รักคุณห้ามถอดออกนะ ไปดูคอนเสิร์ตก็ต้องใส่ไปด้วย！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...