ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2975
เมื่อเห็นหม่าหลันร้องไห้อย่างเจ็บปวด ในใจก็พวยพุ่งไปด้วยความสงสารที่มีต่อหม่าหลัน
ไม่รู้ว่ามาจากเบื้องลึกในใจ หรือเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ เขาถึงได้ก้าวเดินมาอยู่ตรงหน้าหม่าหลัน แล้วตบไหล่ของเธอเบาๆ ทอดถอนหายใจออกมาว่า “เฮ้อ…หลายปีที่ผ่านมา คุณคงได้รับความไม่เป็นธรรมไม่น้อยเลยสินะ”
คำพูดของเซียวฉางควาน จี้จุดในใจของหม่าหลัน ทำเอาเธอรวบกอดเอวของเขาเอาไว้ พร้อมร้องไห้โฮออกมา เซียวฉางควานตบหลังเธอไปพลาง ดวงตาวูบไหวไปด้วยหยาดน้ำตา
ในตอนนี้เอง เซียวชูหรันก็ลงมาจากข้างบน เมื่อเห็นภาพตรงหน้าก็สะดุ้งตกใจ เธอกำลังจะเอ่ยทัก แต่กลับเห็นว่าพ่อกับแม่กำลังปลอบโยนกันอย่างที่นานๆทีจะมีครั้ง เธอจึงรีบเดินมาหาเย่เฉิน เอ่ยถามเสียงเบาว่า “ที่รัก พ่อกับแม่เป็นอะไรไป?”
เย่เฉินยิ้มออกมาอย่างเงอะงะ พูดว่า “เมื่อกี้พวกเขาพูดถึงเรื่องในอดีตกันน่ะ คุยไปคุยมาก็พากันอ่อนไหวซะงั้น…”
เซียวชูหรันพยักหน้า ถอนหายใจแล้วพูดว่า “ดีเหมือนกัน ฉันไม่เคยเห็นพวกเขากอดกันมาหลายปีแล้ว”
เซียวชูหรันพูดพร้อมกับกวักมือเรียกเย่เฉิน กระซิบเสียงเบาว่า “งั้นเรารีบไปกันเถอะ! อย่ารบกวนพวกเขาเลย!”
เย่เฉินตอบรับ จากนั้นก็ออกไปจากบ้านพร้อมกับเซียวชูหรันเงียบๆ
……
สองสามีภรรยาเรียกใช้บริการรถไปส่งที่ศูนย์กีฬาโอลิมปิกเมืองจินหลิง
เมื่อใกล้จะถึงสถานที่จัดงาน การจราจรรอบด้านก็แออัดจนเดินทางลำบาก
สองสามีภรรยาไม่อยากรบกวนเวลาคนขับรถ จึงลงจากรถเพื่อเดินไปยังทางเข้าเอง
ณ เวลานี้ รอบๆต่างก็เต็มไปด้วยผู้คนที่กำลังส่งเสียงเกรียวกราว นอกจากผู้ที่มีตั๋วอยู่ในมือแล้ว ก็ยังมีวัยรุ่นหนุ่มสาวท่าทางกระตือรือร้น คอยเข้าไปถามคนอื่นว่าอยากส่งต่อตั๋วข้าชมคอนเสิร์ตไหม บางคนถึงขั้นยอมให้อัพราคาขึ้นถึงสิบเท่า
ในตอนนี้เองเซียวชูหรันก็ตะโกนเรียกเธอ “รั่งหลิน! รั่งหลิน!”
ต่งรั่งหลินหันมาตามเสียงเรียก ก็พบว่าเป็นเซียวชูหรันกับเย่เฉิน จึงวิ่งเข้าไปหาด้วยใบหน้าดีใจ เพื่อสลัดแก๊งขายผีไปให้พ้น จากนั้นก็เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าพวกเขา
“ชูหรัน เย่เฉิน! มาดูเหมือนกันเหรอ!”
เซียวชูหรันพูดยิ้มๆ “ฉันเฝ้ารอเวลานี้มานานแล้ว จะพลาดได้ยังไง”
ต่งรั่งหลินพยักหน้ายิ้มๆ “ก็ใช่ แกชอบกู้ชิวอี๋มาตลอดเลยนี่นา”
ขณะที่พูด เธอก็มองไปที่เย่เฉิน เอ่ยอย่างแฝงความนัย“ไ้อ้หยา คิดไม่ถึงเลยนะเนี่ยว่าเย่เฉินก็ชอบกู้ชิวอี๋ด้วย!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...