ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2979
แต่ในตอนนี้ หญิงสาวทั้งสองต่างก็ไว้ผมยาวปะบ่าเหมือนกัน ดูหวานแหววเรียบร้อยไม่มีใครยอมใคร ดังนั้นเซียวชูหรันแทบจะจำภาพสองสาวยอดนักสู้ในสังเวียนในตอนนั้นไม่ได้เลย
เมื่อผู้หญิงห้าคนนี้นั่งแถวเดียวกัน พูดได้เลยว่าเป็นอะไรที่ละลานตา มีสีสัน เหมือนห้าบุปฝาอันล้ำค่า
ในตอนที่เซียวชูหรันกำลังตะลึงงันอยู่นั้น ซ่งหวั่นถิงก็เป็นฝ่ายเอ่ยพูดขึ้นมาว่า “สวัสดีค่ะนายหญิงเย่ ไม่เจอกันนานเลยนะ！”
ก่อนหน้านี้ เพื่อนสนิทของเซียวชูหรันอย่างจางเสี่ยวม่านแต่งงาน เพื่อไม่ให้จางเสี่ยวม่านขายหน้าพ่อแม่สามี เขาจึงพาเธอไปตัดชุดแต่งงานที่ร้านของซ่งหวั่นถิง ในตอนนั้น ซ่งหวั่นถึงกับมาบริการด้วยตัวเอง แล้วก็เป็นครั้งนั้น ที่เซียวชูหรันกับซ่งหวั่นถิงได้เจอและติดต่อกัน
ในตอนนี้เองซ่งหวั่นถิงก็เป็นฝ่ายเอ่ยทักทายตัวเองก่อน เซียวชูหรันรู้สึกประหม่าเล็กน้อย กระวีดกระวาดพูดขึ้นมาว่า “สวัสดีค่ะคุณซ่ง ไม่เจอกันเลยนะ！”
ในตอนนี้เอง เฉินเสี่ยวจาวที่อยู่ข้างๆก็เอ่ยพูดขึ้นมาเช่นกันว่า “สวัสดีค่ะนายหญิงเย่！”
เซียวชูหรันรีบพูดว่า “สวัสดีค่ะคุณเฉิน! ก่อนหน้านี้ต้องขอบคุณคุณกับหมอเทพซือที่ช่วยพ่อของฉันด้วยนะคะ ไม่ทราบว่าช่วงนี้หมอเทพซือสบายดีหรือเปล่า? “
เฉินเสี่ยวจาวยิ้มเล็กน้อย เอ่ยพูดว่า “คุณตาสบายดีค่ะ นายหญิงเย่หายห่วงได้”
อิโตะ นานาโกะกับฉินเอ้าเสวี่ยนสบตากัน พร้อมกับมองมาที่เซียวชูหรันพร้อมกัน จากนั้นก็เอ่ยพูดอย่างเคารพว่า “สวัสดีค่ะคุณหญิงเย่！”
“ฉันฉินเอ้าเสวี่ยน”
“ส่วนฉันอิโตะ นานาโกะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ！”
เซียวชูหรันคิดไม่ถึงว่าสาวญี่ปุ่นคนนี้จะโค้งเก่งขนาดนี้ จึงเริ่มทำตัวไม่ถูก เธอเลยโค้งตอบอย่างมีมารยาท “คุณอิโตะมาดูคอนเสิร์ตขนาดนี้ สมกับป็นแฟนคลับนัมเบอร์วันจริงๆค่ะ”
อิโตะ นานาโกะมองมาที่เย่เฉิน ใบหน้าน่ารักแดงระเรื่อขึ้นมา แล้วเอ่ยพูดว่า “ที่จริงแล้ว….ก็รู้สึกผิดเหมือนกันนะคะ ฉันมาดูคอนเสิร์ตที่เมืองจินหลิงครั้งนี้เป็นแค่แผนสำรอง จริงๆแล้วฉันมีจุดประสงค์สำคัญอย่างอื่นต่างหากล่ะคะ”
เซียวชูหรันไม่รู้ว่าจุดประสงค์ของอิโตะ นานาโกะคืออะไร คิดว่าที่อีกฝ่ายมาที่เมืองจินหลิงคงมาทำธุระสำคัญ แล้วถือโอกาสมาดูคอนเสิร์ตด้วย ดังนั้นจึงพูดขึ้นมาว่า “แบบนี้ก็ดีเลยค่ะ เดินทางครั้งหนึ่งได้ทำตั้งหลายอย่าง”
เย่เฉินที่ได้ยินคำพูดแฝงความนัยของอิโตะ นานาโกะ ก็เริ่มรู้สึกอึดอัด แอบพึมพำเงียบๆว่า “ุถ้าปล่อยให้พวกเธอถามไถ่กันต่อล่ะก็ ไม่รู้ว่าพวกเธอจะสื่อความนัยอะไรออกมาอีก”
ดังนั้น เขาจึงรีบพูดกับทุกคนว่า “เอาล่ะ พวกเธอนั่งเถอะ ที่นั่งของพวกฉันอยู่ข้างใน ต้องขอตัวก่อนแล้วกัน！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...