ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2980

เมื่อเหล่าสาวน้อยได้ยินที่เย่เฉินพูด ก็พยักหน้าอย่างรู้งาน

แม้ว่าพวกเธอแต่ละคนจะรู้สึกดีกับเย่เฉิน แต่พวกเธอเองก็รู้ ว่าคืนนี้เย่เฉินกับภรรยาอยากมีโลกส่วนตัวกันสองคน พวกเธอไม่ควรเข้าไปรบกวน

ในตอนนี้เอง ซ่งหวั่นถิงก็เอ่ยขึ้นมาว่า “อาจารย์เย่ นายหญิงเย่ งั้นพวกฉันไม่รบกวนเวลาพวกคุณแล้วค่ะ ถ้ามีเวลาว่างนัดกันทานข้าวสักหน่อยนะคะ”

พูดจบ เธอก็มองมาที่เซียวชูฆรัน เอ่ยพูดอย่างจริงจังว่า “แล้วก็ ถ้านายหญิงเย่มีเวลามานั่งเล่นที่ซงซื่อกรุ๊ปก็ได้นะคะ ช่วงนี้ทางเรากำลังต้องการตกแต่งภายใน ถ้านายหญิงเย่สนใจ ก็มาร่วมงานกันได้นะคะ”

เซียวชูหรันในตอนนี้ กำลังอยู่ในช่วงบ้างาน

เธอหวังมาตลอดว่าจะสามารถพาธุรกิจของบริษัทเติบโตอย่างรวดเร็ว และก็หวังว่าจะสามารถแบกรับภาระของครอบครัวได้เพื่อที่เย่เฉินจะได้พักผ่อนบ้าง

ดังนั้น เมื่อได้ยินซ่งหวั่นถิงพูดส่งมาซะขนาดนี้ เธอจึงรีบพยักหน้าแล้วพูดว่า “ไม่มีปัญหาค่ะคุณซ่ง ไม่ทราบว่าคุณว่างช่วงไหน ฉันจะได้ไปเยี่ยมเยือนสักหน่อย”

ซ่งหวินถิงหยิบนามบัตรตัวเองออกมายื่นให้เซียวชูหรัน แล้วเอ่ยพูดว่า “คงต้องดูเวลาของนายหญิงเย่เป็นหลัก ฉันได้ทุกเมื่อค่ะ”

เซียวชูหรันลองเชิงถามว่า “คุณซ่ง ไม่ทราบว่าวันจันทร์ว่างไหมคะ?”

“ว่างค่ะ” ซ่งหวั่นถิงพูดยิ้มๆ “งั้นเอาเป็นวันจันทร์สิบเอ็ดโมงแล้วกันค่ะ แบบนี้เราจะได้ออกไปทานมื้อเที่ยงด้วยกันพอดี ธุรกิจของซ่งซื่อกรุ๊ปเกี่ยวข้องกับทักษะของนายหญิงเย่หลายอย่างเลยค่ะ เอาไว้วันจันทร์เราค่อยมาลงรายละเอียดอีกที”

เซียวชูหรันตื่นเต้น จึงรีบตอบตกลง รับนามบัตรของอีกฝ่ายมาถือไว้ แล้วเอ่ยพูดว่า “คุณซ่ง งั้นเอาตามนี้เลยนะคะ วันจันทร์ตอนเช้าเดี๋ยวฉันไปหา”