ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2981
บวกกับที่เดิมทีตระกูลอิโตะก็เป็นตระกูลใหญ่ของญี่ปุ่นที่มีความเป็นดั้งเดิมมาก ดังนั้นนางาฮิโกะ อิโตะจึงได้พยายามเลี้ยงดูลูกสาวให้เป็นสุภาพสตรีในสายตาของคนญี่ปุ่น เช่นนั้นจึงทำให้อิโตะ นานาโกะมีความอ่อนโยนเช่นนี้
ดังนั้นเซียวชูหรันอยู่ต่อหน้าของอิโตะ นานาโกะ ก็มีความรู้สึกละอาย มักจะรู้สึกว่าอีกฝ่ายนั้นดีกว่าตัวเองทุกอย่างอยู่เสมอ
เซียวชูหรันแอบถอนใจในใจแล้ว ตัวเองก็เริ่มเปลี่ยนบทสนทนาไปที่ตัวซ่งหวั่นถิง พูดอย่างตื่นเต้นว่า “แต่ว่าถ้าหากครั้งนี้สามารถร่วมงานกับคุณซ่งได้ละก็ งั้นสตูดิโอของฉัน อีกไม่นานก็สามารถเป็นสตูดิโอการออกแบบซ่อมแซมที่ดีที่สุดในเมืองจินหลิงแล้ว！”
เย่เฉินอดไม่ได้จึงพูดว่า “ที่รัก ช่วงนี้ใจการทำงานของเธอหนักไปหน่อยแล้วมั้ง เดิมทีตัวเธอก็รับงานใหญ่ของตี้เหากรุ๊ปไว้แล้ว อีกอย่างตอนนี้บริษัทก็รับงานตกแต่งส่วนตัวมาอีกไม่น้อย งานในมือของเธอมีเยอะมากอยู่แล้ว ทำไมถึงยังต้องไปร่วมงานกับตระกูลซ่งอีก? ที่จริงตอนนี้บ้านเราก็ไม่ขาดเงิน เธอไม่จำเป็นต้องเหนื่อยขนาดนี้เลย”
เซียวชูหรันส่ายหัว พูดอย่างจริงจังมากว่า “เดิมทีการทำธุรกิจก็ไม่ได้แปลว่าต้องเพื่อเงิน ที่สำคัญคือ ในเมื่อเริ่มแล้ว ก็หวังว่าจะทำมันให้ได้ดีที่สุด”
“ดังนั้นนายดูสิ บริษัทใหญ่มากมายที่มีมูลค่าทางการตลาดถึงหลายแสนล้านเหรียญสหรัฐ เจ้านายของพวกเขาการเงินคล่องแคล่วมากมายมาตั้งนานแล้ว แต่ตอนนี้ก็ยังพยายามเพื่อบริษัทอยู่เหมือนเดิม ฉันเชื่อว่าพวกเขาหาเงินได้มากพอที่จะใช้ไม่หมดไปหลายชาติ ให้ลูกหลานอยู่สุขสบายได้แล้ว ที่จริงแล้วก็เพื่อทำให้มันดีที่สุด สมบูรณ์ที่สุดก็เท่านั้น”
คำพูดของเซียวชูหรัน เย่เฉินเองก็เห็นด้วยเป็นอย่างมาก
ในสังคมนี้ คนส่วนมาก ไม่มีจิตวิญญาณสูงสุดแบบนี้
คนส่วนมากมักจะมีมาตรฐานที่ตัวเองพอใจ เพียงแค่ถึงมาตรฐานนั้น ก็เริ่มเพลิดเพลินกับการใช้ชีวิต ไม่พยายามอะไรอีก
แต่ก็มีคนจำนวนน้อยมาก ไม่เคยรู้สึกพอใจเลยภายใต้จิตวิญญาณสูงสุด
แม้ว่าเขาจะเอ็นดูเซียวชูหรันที่ทุ่มสุดตัวต่องาน แต่ในจุดๆหนึ่งก็สามารถเข้าใจความในใจเธอได้
เขารู้สึกว่า จากจุดๆหนึ่งแล้ว ความคิดของตัวเองและภรรยาก็เหมือนกัน
เดิมทีตัวเย่เฉินเองก็ไม่ได้มีความต้องการพวกสิ่งของนอกกาย จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เคยซื้อรถให้กับตัวเอง แต่เขาก็ยังคิดหาทุกวิถีทาง ขยายกิจการของตัวเองให้ใหญ่มากขึ้นไม่หยุด แล้วเพิ่มระดับกำลังทรัพย์ของตัวเอง
แต่ว่า ที่ไม่เหมือนกับคนเก่งคนอื่นๆก็คือ เย่เฉินหาเงิน ไม่ใช่เพื่อทำให้เห็นถึงคุณค่าในตัวเอง เขาเพียงแค่อยากจะรวบรวมกำลังที่มากพอ อนาคตจะได้ตรวจสอบความจริงการตายของพ่อแม่ และหลังจากที่ตรวจสอบความจริงแล้ว สามารถใช้กำลังที่มากมายมาเหยียบย่ำศัตรูของตัวเองได้
เพราะงั้นเพื่อทำตามเป้าหมายนี้ให้ได้ เขาจึงจำเป็นต้องใช้เวลาช่วงเริ่มต้นนี้ ใช้กำลังที่ตัวเองสามารถ พยายามทำให้ดีจนถึงที่สุด！
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...