ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2982
ในขณะที่สองสามีภรรยากำลังคุยกัน มีเงาหนึ่งเดินมาตรงหน้าของทั้งสองคน แล้วนั่งลงที่ข้างเซียวชูหรัน
เซียวชูหรันเอียงตัวมองดู แล้วก็ร้องขึ้นอย่างประหลาดใจว่า “โอ๊ะ！คุณซู！”
เย่เฉินเงยหน้ามองดู ถึงเพิ่งได้รู้ ว่าคนที่นั่งข้างเซียวชูหรันนั่นก็คือซูจือหยู ทำไมเธอถึงมาด้วยละ?
ซูจือหยูเห็นทั้งสองคน ก็ดูเหมือนว่าจะประหลาดใจด้วยเช่นกัน พูดด้วยรอยยิ้มว่า “โอ๊ะ ประธานเซียว คุณเย่ ไม่คิดเลยว่าพวกคุณเองก็มา！”
เซียวชูหรันพูดยิ้มๆว่า “ฉันชอบกู้ชิวอี๋มาตลอด เพราะงั้นก็เลยขอร้องให้สามีของฉันมาดูคอนเสิร์ตกับฉันมานานแล้วละคะ”
พูดไป แล้วเธอก็รีบถามว่า “คุณซู ทำไมคุณน้าตู้ถึงไม่มากับคุณละคะ?”
ซูจือหยูยิ้ม แล้วอธิบายอย่างละเอียดว่า “พูดตามจริงนะคะ ที่จริงแล้วแม่ของฉันไม่ค่อยชอบสถานที่ที่วุ่นวายแบบนี้สักเท่าไหร่ค่ะ อีกอย่างที่จริงแล้วฉันก็ไม่ได้คิดจะมา เพียงแต่ว่าบัตรเข้างานนี้พี่ชายของฉันเป็นคนทิ้งไว้ให้ เขาเป็นแฟนคลับของกู้ชิวอี๋ แต่ว่ามีงานกะทันหันเลยมาไม่ได้ ฉันดูแล้วบัตรนี้ก็คงจะเปลืองไปเปล่าๆ ดังนั้นก็เลยมาดูค่ะ”
เซียวชูหรันพูดยิ้มๆ “สามีของฉันก็เหมือนว่าจะไม่ค่อยชอบสถานที่แบบนี้สักเท่าไหร่ เขาคนนี้ไม่เคยตามดารามาก่อน ครั้งนี้เองก็ถูกฉันลากบังคับมาค่ะ”
ซูจือหยูมองไปที่เย่เฉินอย่างอดไม่ได้ พูดยิ้มๆว่า “ที่แท้คุณเย่ไม่ชอบกู้ชิวอี๋หรอคะเนี่ย?”
เย่เฉินฟังแล้ว ก็ปวดหัวขึ้นมา แอบคิดในใจว่า “วันนี้พวกผู้หญิงพวกนี้เป็นอะไรกันไปหมด?พูดจาออกมา แต่ละคนก็ยิ่งดูมีนัยแอบแฝง….”
นึกถึงนี่ เขาจึงจงใจเปลี่ยนบทสนทนา ถามซูจือหยูว่า “อ้อใช่สิคุณซู พี่ชายของคุณเป็นแฟนคลับของกู้ชิวอี๋ ทำไมถึงได้มีงานมากะทันหันแล้วไม่มาแล้วละครับ? ดูแล้วแฟนคลับนี้จะยังไม่หนักแน่นมากพอนะครับ”
หลินหว่านชิวเองก็แอบโบกมือให้กับเย่เฉิน จากนั้นก็นั่งลงที่ข้างกายซูจือหยู
ส่วนกู้เย้นจง ก็นั่งลงตรงด้านข้างของหลินหว่านชิว
ระหว่างทั้งสามคนไม่ได้ทำการทักทายกัน ดังนั้นเซียวชูหรันจึงไม่ค่อยได้สนใจสองคนนี้เท่าไหร่
แต่ว่า ซูจือหยูเห็นว่าข้างกายมีคนมา จึงได้เหลือบตามองดู ถึงได้รู้ว่า คนที่มาคือผู้นำตระกูลของตระกูลกู้ กู้เย้นจงและหลินหว่านชิวภรรยาของเขา
ตอนแรกซูจือหยูก็มีความตกใจอยู่บ้าง แต่ไม่นานก็ได้สติ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...