ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2996

การเปรียบเทียบโดยเทพธิดาลงสู่พื้นดินของซูจือหยู ทำเอาเซียวชูหรันฟังจนพยักหน้าตามติดๆ

เธอคิดว่า ซูจือหยูพูดถูกมากๆ อีกอย่างแนวทางการพัฒนาของเรื่องราว ก็น่าจะเหมือนกับที่เธอคาดเดาไว้

เพียงแต่ เธอไม่รู้ว่าคำพูดพวกนี้เมื่อเข้าหูของเย่เฉินแล้ว จะเป็นความรู้สึกอีกแบบหนึ่ง

เย่เฉินรู้ คำพูดพวกนี้ของซูจือหยู เหมือนกับว่าจงใจเตือนภรรยา แต่ก็จงใจเตือนอย่างอ้อมๆมากๆเช่นกัน ทำเอาภรรยาไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าทุกอย่างนี้มีความเกี่ยวข้องกับเธอ

เย่เฉินไม่เข้าใจ ว่าทำไมซูจือหยูต้องพูดเรื่องพวกนี้กับเซียวชูหรัน หรือว่าเป็นการให้เซียวชูหรันทำใจไว้ก่อน?

แต่ว่า ตัวเองก็ไม่เคยคิดที่จะจากเซียวชูหรันไป

หรือว่า คำพูดนี้ของเธอจงใจพูดให้ตัวเขาเองฟังกันนะ?

แต่ว่านี่จะมีความหมายอะไรละ?

เย่เฉินไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่นัก อีกอย่างเขาก็ไม่ค่อยเข้าใจผู้หญิงอย่างซูจือหยูคนนี้ด้วย

เขารู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ฉลาดมากเกินไป จึงเป็นเหตุให้เบื้องลึกหัวใจเขาคอยระวังไว้อยู่เสมอ

ทั้งสามคนเดินออกจากศูนย์ไปตามกลุ่มผู้คน แล้วซูจือหยูก็ถามเซียวชูหรันกับเย่เฉิน “ใช่สิประธานเซียว คุณเย่คะ พวกคุณมากันยังไงคะ?”

เซียวชูหรันพูด “พวกเราเรียกรถมาค่ะ”

ซูจือหยูรีบพูดว่า “โอ๊ะ งั้นเวลานี้พวกคุณเรียกรถได้ยากนะ ฉันคาดว่าพื้นที่ใกล้เคียงพวกเราตอนนี้ อย่างน้อยก็น่าจะมีคนกว่าหมื่นคนต้องการเรียกรถละนะคะ แม้ว่าจะใช้แอพในการเรียกรถ อย่างน้อยก็คงต้องรอชั่วโมงขึ้นไป ฉันขับรถมาพอดี ฉันไปส่งพวกคุณดีกว่ามั้ยคะ”

เซียวชูหรันรีบพูด “ไม่รบกวนคุณซูค่ะ พวกเราอยู่ห่างจากนี่ก็ไม่ไกลเท่าไหร่นัก เดินสัก20นาทีก็ถึงแล้วค่ะ”