ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2997

ดังนั้น เธอจึงถามออกไปว่า “คุณ…คุณซู? คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกันคะ?”

ซูจือหยูเองก็ตกใจเล็กน้อย เธอจำต่งรั่งหลินได้ ลูกสาวของตระกูลต่ง เทียบกับตระกูลชั้นนำพวกนี้แล้วถึงแม้ตระกูลต่งจะห่างไกลกันไม่น้อย แต่ยังไงซะก็เป็นคนในวงการเดียวกัน ล้วนมีความเกี่ยวพันกันอยู่บ้าง

ดังนั้น เธอจึงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณต่งเองก็มาจินหลิงแล้ว ตั้งใจมาเพื่อดูงานคอนเสิร์ตโดยเฉพาะงั้นหรอคะ?”

ต่งรั่งหลินโบกมือ “ไม่ค่ะๆ ตอนนี้ฉันทำงานอยู่ที่จินหลิงค่ะ ทำอยู่ที่ตี้เหากรุ๊ปของเมืองจินหลิงนี่ค่ะ！”

ซูจือหยูพยักหน้า พูดยิ้มๆว่า “ที่แท้ก็ตี้เหากรุ๊ปที่มีชื่อเสียงโด่งดังนี่เอง”

พูดจบ เธอก็เหลือบมองเย่เฉิน ในแววตามีความคับข้องใจเล็กน้อย

เพราะว่าเมื่อเธอรู้ว่าต่งรั่งหลินทำงานอยู่ที่ตี้เหากรุ๊ป วินาทีแรกก็รู้สึกว่าเรื่องนี้มันบังเอิญมากไป

เธอแอบคิดในใจว่า “แม้ว่าตระกูลต่งจะเป็นเพียงเศรษฐีระดับหมื่นล้านเท่านั้น แต่ก็ยังไม่ถึงขั้นต้องให้ลูกสาวบ้านตัวเองวิ่งมาทำงานไกลบ้านนับพันกิโลทีเมืองจินหลิง อีกอย่างตระกูลพวกนี้ของเย่นจิงต่างก็ฉลาดหลักแหลมกันทั้งนั้น ไม่มีใครจะทำเรื่องน่าอายแบบนี้ เรื่องมันไม่ปกติต้องมีอะไรแน่ๆ หมากตัวนี้ของตระกูลต่งจะต้องมีความหมายลึกซึ้งอะไรแน่นอน”

ยังไม่ทันรอให้ใจเธอรู้สึกแปลกใจได้สักพัก เธอก็เข้าใจขึ้นมาทันที ในใจอุทานว่า “จะต้องเป็นเพราะเย่เฉินแน่ๆ！”

แม้จะไม่รู้ว่าตระกูลต่งใช้วิธีอะไร ที่หาเบาะแสเกี่ยวกับเย่เฉินมาได้ แต่ต่งรั่งหลินจะต้องมาเพราะเย่เฉินแน่นอน

เซียชูหรันที่อยู่ด้านข้างไม่รู้ฐานะทางบ้านที่แท้จริงของซูจือหยู เธอย่งเกี่ยวกับงานอยู่ทั้งวันทั้งคืน ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้ซูจือหยูจะเกิดอุบัติเหตุที่ภูเขาจื่อจินซานจนเรื่องใหญ่โต แต่เซียวชูหรันก็เพียงแค่เคยได้ยินเรื่องนี้มาบ้างก็เท่านั้น ไม่ได้เสนอตัวไปสอบถามแน่ชัด