ณ เวลานี้ หลังเวทีการแสดง
ในห้องพักผ่อนของกู้ชิวอี๋ เฉินตัวตัวตาแดง ช่วยเธอถอดชุดเจ้าสาวเองกับมือ พูดสะอื้นอย่างเอ็นดูว่า “ชิวอี๋ ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆ ในเมื่อเธอตัดสินใจแล้ว ว่าจะใส่ชุดเจ้าสาวในงานคอนเสิร์ตนี้ แล้วทำไมไม่เรียกชื่อเย่เฉินเจ้านั่นซะเลยละ?”
พูดถึงนี่ เธอบ่นอย่างไม่พอใจว่า “ฉันว่านะ เธอน่าจะบังคับแต่งงานกับเขาต่อหน้าผู้ชมนับหมื่น ต่อหน้าแฟนคลับทั่วประเทศไปเลย!ใส่ชุดเจ้าสาวทั้งที เรียกชื่อเขาให้เขาขึ้นเวที จากนั้นก็ถามเขาต่อหน้าทุกคนว่าจะทำตามสัญญาเมื่อไหร่”
กู้ชิวอี๋มองดูตัวเองในกระจก ถอดต่างหูเพชรเป็นประกายออกอย่างระมัดระวัง แล้วพูดยิ้มๆว่า “เธอเนี่ยนะ จะต้องดูซีรีส์โรแมนติกเยอะไปแน่ๆ ความรู้สึกและงานแต่งไม่ใช่การบังคับมา ทำไมต้องใช้อำนาจของตัวเอง มาบังคับคนอื่นเขาจนขยับไม่ได้ละ? ในวงการบันเทิงก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยมีคนทำเรื่องแบบนี้ สุดท้ายก็หย่ากันไปแล้วไม่ใช่หรือไง?”
พูดแล้ว กู้ชิวอี๋ก็พูดอย่างจริงจังมากๆว่า “วันนี้เป็นครั้งแรกที่ฉันจัดงานวันเกิดให้เย่เฉินหลังจากที่ผ่านมานานหลายปีขนาดนี้ ฉันไม่ได้อยากใช้โอกาสนี้มาบังคับเขาแต่งงาน ฉันเพียงแค่อยากบอกกับเขาด้วยตัวเองในวันเกิดของเขา ว่าหลายปีมานี้ฉันมีความรู้สึกยังไงกับเขา อีกอย่างฉันก็ตอบตกลงกับเขาไปแล้ว ว่ารอเขาสามปี ถ้าหากว่าฉันเรียกชื่อเขาในงานตอนนี้ ถามเขาว่าจะทำตามสัญญาเมื่อไหร่ นั่นก็คือตัวฉันเองที่กลับคำ”
เฉินตัวตัวพูดอย่างหดหู่ว่า “แต่ว่าการสารภาพรักในวันนี้ของเธอนั้นยิ่งใหญ่มากจริงๆ แล้วยังจะออกจากวงการบันเทิงอีก เธอเสียสละเพื่อเขามากขนาดนี้ ถ้าหากไม่ตามติดเขาสักหน่อย แล้วถ้าหากเขากลับคำเธอจะทำยังไง? ถ้าหากหลังจากนี้สามปีเขาม่ทำตามสัญญาเธอจะทำยังไง?”
กู้ชิวอี๋พูดอย่างจริงจังว่า “ถ้าหากเขาไม่สามารถทำตามสัญญาได้จริงๆ ฉันก็จะไม่โทษเขา”
เฉินตัวตัวรีบถามว่า “เธอไปคืนนี้เลย?”
“ใช่แล้ว” กู้ชิวอี๋พูด “งานคอนเสิร์ตจบแล้ว ที่นี่ก็ไม่มีธุระอะไรของฉันแล้ว เธออยู่ที่นี่ติดตามผลกับบริษัทผู้บริหาร ฉันกลับเย่นจิงไปก่อน เตรียมความพร้อมของงานคอนเสิร์ตงานหน้า”
เฉินตัวตัวพูดว่า “นั่นก็ไม่จำเป็นต้องรีบขึ้นเครื่องไปดึกขนาดนี้หรอกมั้ง พักผ่อนสักคืน แล้วค่อยไปพรุ่งนี้ก็เหมือนกันนี่นา”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...