ณ เวลานี้ หลังเวทีการแสดง
ในห้องพักผ่อนของกู้ชิวอี๋ เฉินตัวตัวตาแดง ช่วยเธอถอดชุดเจ้าสาวเองกับมือ พูดสะอื้นอย่างเอ็นดูว่า “ชิวอี๋ ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆ ในเมื่อเธอตัดสินใจแล้ว ว่าจะใส่ชุดเจ้าสาวในงานคอนเสิร์ตนี้ แล้วทำไมไม่เรียกชื่อเย่เฉินเจ้านั่นซะเลยละ?”
พูดถึงนี่ เธอบ่นอย่างไม่พอใจว่า “ฉันว่านะ เธอน่าจะบังคับแต่งงานกับเขาต่อหน้าผู้ชมนับหมื่น ต่อหน้าแฟนคลับทั่วประเทศไปเลย!ใส่ชุดเจ้าสาวทั้งที เรียกชื่อเขาให้เขาขึ้นเวที จากนั้นก็ถามเขาต่อหน้าทุกคนว่าจะทำตามสัญญาเมื่อไหร่”
กู้ชิวอี๋มองดูตัวเองในกระจก ถอดต่างหูเพชรเป็นประกายออกอย่างระมัดระวัง แล้วพูดยิ้มๆว่า “เธอเนี่ยนะ จะต้องดูซีรีส์โรแมนติกเยอะไปแน่ๆ ความรู้สึกและงานแต่งไม่ใช่การบังคับมา ทำไมต้องใช้อำนาจของตัวเอง มาบังคับคนอื่นเขาจนขยับไม่ได้ละ? ในวงการบันเทิงก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยมีคนทำเรื่องแบบนี้ สุดท้ายก็หย่ากันไปแล้วไม่ใช่หรือไง?”
พูดแล้ว กู้ชิวอี๋ก็พูดอย่างจริงจังมากๆว่า “วันนี้เป็นครั้งแรกที่ฉันจัดงานวันเกิดให้เย่เฉินหลังจากที่ผ่านมานานหลายปีขนาดนี้ ฉันไม่ได้อยากใช้โอกาสนี้มาบังคับเขาแต่งงาน ฉันเพียงแค่อยากบอกกับเขาด้วยตัวเองในวันเกิดของเขา ว่าหลายปีมานี้ฉันมีความรู้สึกยังไงกับเขา อีกอย่างฉันก็ตอบตกลงกับเขาไปแล้ว ว่ารอเขาสามปี ถ้าหากว่าฉันเรียกชื่อเขาในงานตอนนี้ ถามเขาว่าจะทำตามสัญญาเมื่อไหร่ นั่นก็คือตัวฉันเองที่กลับคำ”
เฉินตัวตัวพูดอย่างหดหู่ว่า “แต่ว่าการสารภาพรักในวันนี้ของเธอนั้นยิ่งใหญ่มากจริงๆ แล้วยังจะออกจากวงการบันเทิงอีก เธอเสียสละเพื่อเขามากขนาดนี้ ถ้าหากไม่ตามติดเขาสักหน่อย แล้วถ้าหากเขากลับคำเธอจะทำยังไง? ถ้าหากหลังจากนี้สามปีเขาม่ทำตามสัญญาเธอจะทำยังไง?”
กู้ชิวอี๋พูดอย่างจริงจังว่า “ถ้าหากเขาไม่สามารถทำตามสัญญาได้จริงๆ ฉันก็จะไม่โทษเขา”
เฉินตัวตัวรีบถามว่า “เธอไปคืนนี้เลย?”
“ใช่แล้ว” กู้ชิวอี๋พูด “งานคอนเสิร์ตจบแล้ว ที่นี่ก็ไม่มีธุระอะไรของฉันแล้ว เธออยู่ที่นี่ติดตามผลกับบริษัทผู้บริหาร ฉันกลับเย่นจิงไปก่อน เตรียมความพร้อมของงานคอนเสิร์ตงานหน้า”
เฉินตัวตัวพูดว่า “นั่นก็ไม่จำเป็นต้องรีบขึ้นเครื่องไปดึกขนาดนี้หรอกมั้ง พักผ่อนสักคืน แล้วค่อยไปพรุ่งนี้ก็เหมือนกันนี่นา”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...