ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3026
ศัตรูของฮามิดรู้ที่ไหนกันว่า ในเวลานี้กองทัพของฮามิด ไม่เพียงแต่ไม่ถูกระดมยิงตายครึ่งหนึ่ง แต่กลับกลายเป็นผู้กล้ามากขึ้นเรื่อยๆในเสียงปืนใหญ่
ฮามิดในเวลานี้ เห็นว่าการทิ้งระเบิดด้วยปืนใหญ่นั้นแทบไม่มีประโยชน์อะไรสำหรับแนวป้องกันด้านหลัง ก็มีความมั่นใจเพิ่มขึ้นด้วย
เขาฟังเสียงปืนใหญ่ดังก้องอยู่ข้างนอกไปด้วย และทอดถอนหายใจอยู่ในใจไปด้วย: “ถ้าไม่ใช่ศิษย์น้องเย่สอนกลยุทธ์แนวป้องกันด้านหลังแบบนี้ให้ฉัน ชีวิตของผู้คนหลายพันคนนี้ของฉันคงจะอยู่การระดมยิงสองรอบก่อนหน้านี้ ก็สะอาดหมดเกลี้ยงไปทั้งหมดแล้ว!”
“ซ่างกานหลิ่งที่ศิษย์น้องเย่ให้ฉันดู แน่นอนว่าเป็นการต่อสู้แบบคลาสสิกที่เหมือนตำราจริงๆ กองทัพอาสาสมัครที่ยิ่งใหญ่สามารถบรรลุชัยชนะครั้งสุดท้ายของการต่อสู้ครั้งนี้โดยการทิ้งระเบิดของกระสุนลูกปืนใหญ่นับล้านของคนสหรัฐอเมริกา ไม่เพียงเป็นเพราะว่าพวกเขากล้าหาญชาญชัย ก็เพราะว่าวิสัยทัศน์กลยุทธ์ของพวกเขาเหนือกว่า กลยุทธ์จัดแจงแจกจ่ายขั้นสูง!”
“รอฉันผ่านการต่อสู้ครั้งนี้ไปได้ ฉันก็จะขูดภูเขาโดยรอบทั้งหมดออกไป และสร้างป้อมปราการที่แข็งแกร่งมาก!”
ในเวลานี้ การระดมยิงของกองกำลังรัฐบาลยังคงดำเนินต่อไป
ครั้งนี้พวกเขาบรรทุกกระสุนปืนใหญ่หลายหมื่นนัด ปืนสามสิบกว่านัด และยิงไปหลายร้อยนัดก็ไม่ใช่ปัญหา
ยิ่งไปกว่านั้น ทหารราบของพวกเขายังคงเดินหน้า ดังนั้นในช่วงเวลานี้ การระดมยิงของทหารปืนใหญ่ยังคงดำเนินต่อไปทุกๆสามนาที และยังคงดำเนินต่อไปอย่างไม่หยุดหย่อน
หลังจากที่ผ่านการระดมยิงยี่สิบนัดเต็มๆ ฐานทัพส่วนใหญ่ในหุบเขา ก็ถูกทำลายลงกับพื้นแล้ว และเหลือบ้านเพียงไม่กี่หลังเท่านั้นที่ยืนอยู่อย่างโดดเดี่ยว
ทหารบางคน มาถึงที่ทางเข้าอุโมงค์อย่างระมัดระวังเพื่อสังเกตสถานการณ์ความเสียหายของฐานทัพ
หลังจากที่ค้นพบว่าฐานทัพถูกทำลายทั้งหมดแล้ว ผู้คนไม่น้อยตาแดง กำหมัดแน่น กัดฟัน ในใจเต็มไปด้วยความเคียดแค้น
บางทีสำหรับซูโสว่เต้า ลานที่ทรุดโทรมนั้นก็เป็นฝันร้ายชัดๆ เป็นนรก แต่สำหรับทหารเหล่านี้ ลานเหล่านั้น บ้านเหล่านั้น ก็คือบ้านของพวกเขา
แต่ว่า สิ่งที่พวกเขาไม่รู้คือ กองกำลังติดอาวุธของฮามิด กับกองกำลังประเภทเดียวเหล่านั้น แตกต่างกันเป็นอย่างมาก
ก่อนหน้าที่จะรู้จักกับเย่เฉิน ป้อมปราการฐานทัพของฮามิด ก็คือได้ขุดหลุมหลบภัยที่ความชันที่เป็นบวกอยู่ในตัวของภูเขา ต่อจากนั้นใช้ก้อนหินสร้างบังเกอร์ ค่อยใช้หญ้าแห้งทำหลังคาเพื่อปกปิด
ป้อมปราการแบบนี้ง่ายดายมาก ถ้าหากรับมือกับการบุกประชิดของทหารราบบนที่สูง รับมือกับกระสุนAK47ของทหารราบก็ไม่มีปัญหาแม้แต่น้อย และก็มีความเหนือกว่าเป็นอย่างมาก
แต่ว่า ถ้าหากอีกฝ่ายเล่นปราบปรามแรงกระสุนขึ้นมา หรือว่าใช้การระดมยิงหรือว่าเครื่องยิงจรวด RPG บังเกอร์บนฐานทัพแบบนี้ก็เหมือนกับเปเปอร์มาเช่ เป็นหลุมที่ดีที่สุดสำหรับทหาร
ตอนนี้กองกำลังรัฐบาลกำลังทิ้งระเบิดที่ความชันที่เป็นบวกอย่างเข้มข้น ก็เพื่อสลายกองกำลังป้องกันของฮามิดอย่างรวดเร็ว
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...