ต่อจากนั้น เขาสั่งการในทันทีว่า: “ออกคำสั่งไปให้ทุกคนทำการเตรียมตัวรับการระดมยิง! ทุกคนจะต้องสวมหมวกให้ดี ปิดหู อย่าได้ออกจากอุโมงค์อย่างเด็ดขาด ในเวลาเดียวกันออกคำสั่งลงไป อย่าได้พิงกำแพงของอุโมงค์อย่างเด็ดขาด ทางที่ดีหมอบลงอยู่กับพื้น ถ้าหากมีสิ่งของที่นุ่มกว่าหน่อยรับรองก็ยิ่งดี แบบนี้ก็จะช่วยบรรเทาความเสียหายจากการกระแทกที่เกิดจากการระดมยิงระยะประชิดได้อย่างมีประสิทธิภาพ!”
เวลาส่วนใหญ่ การบาดเจ็บสังหารที่ปืนใหญ่มีต่อตัวของคน ขึ้นอยู่กับเศษกระสุนเมื่อระเบิด หรือว่าหินที่ถูกระเบิดแตกออก บางทีก็ระเบิดวัตถุแข็งอื่นทุกอย่าง
แต่ว่า คลื่นกระแทกที่เกิดจากการระเบิดของปืนใหญ่ ก็สามารถสร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวงต่อร่างกายมนุษย์ได้ ระยะทางใกล้เพียงพอ ก็อาจทำให้อวัยวะภายในของบุคคลแตกสลายได้
แม้ว่าฮามิดไม่มีความคิดเชิงกลยุทธ์ที่ยิ่งใหญ่อะไร แต่เนื่องจากว่าเขาเป็นคนที่ผ่านความทุกข์ยากลำบากอยู่ในสนามรบมาจนถึงวันนี้ ดังนั้นจึงมีประสบการณ์ในทางปฏิบัติมากมาย
คำสั่งของถูกถ่ายทอดไปทีละชั้น ทหารในแต่ละอุโมงค์ก็ได้รับคำสั่งของเขา
ดังนั้น ผู้คนมากมายก็เริ่มใช้วัสดุในท้องถิ่น หาของที่นุ่มบางอย่างมาปูนอยู่บนพื้น
ทหารมากมายไปที่ทางเข้าอุโมงค์เพื่อเอาดินเหนียวอ่อนจำนวนมากมายมา ซูโสว่เต้าที่วิตกกังวลเป็นอย่างมากยังไม่เข้าใจว่าคนพวกนี้กำลังทำอะไรอยู่ ก็ได้ยินทหารที่ควบคุมเขาเป็นพิเศษตะโกนมาว่า: “แกยังยืนนิ่งอยู่ทำไม? รีบออกไปเอาดินเข้ามาปูอยู่ใต้ตัวของแก ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวถ้าเกิดปืนใหญ่ระเบิดอยู่ที่ตรงหน้าของแก จะสั่นสะเทือนจนเลือดภายในออก!”
เมื่อซูโสว่เต้าได้ยินคำพูดนี้ ถามด้วยความตื่นตระหนกอย่างไม่มีที่สิ้นสุด: “หรือว่าจะทำสงครามกันจริงๆเหรอ? นายสามารถไปบอกกับจอมพลคามมิตได้หรือเปล่า ให้เขาส่งเฮลิคอปเตอร์ส่งฉันกลับไปก่อน ฉันไม่เคยทำสงคราม อยู่ที่นี่ก็ไม่มีประโยชน์อะไรน่ะ”
ทหารพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า: “เฮลิคอปเตอร์ไปตั้งนานแล้ว ตอนนี้แกไปที่ไหนไม่ได้ ถ้าไม่อยากตาย ก็รีบไปเอาดินมาหน่อย ถ้าอยากลองเสี่ยงโชค ก็ยืนนิ่งอยู่ที่นี่ อะไรก็ไม่ต้องทำ”
เมื่อซูโสว่เต้าได้ยินคำพูดนี้ ยังกล้าที่จะเสแสร้งที่ไหน
ดังนั้นในใจก็ใช้คำด่าที่ชั่วร้ายที่สุดด่าสาปแช่งเย่เฉินไปด้วย ติดตามคนอื่นไปอย่างไม่เต็มใจไปด้วย และไปเตรียมดินเหนียวนอกถ้ำ
ซูโสว่เต้าใช้ถังน้ำมันหล่อลื่นเครื่องยนต์ดีเซลเปล่า ขุดดินเหนียวด้วยความพยายามอย่างเคร่งครัดมาถังหนึ่ง เพิ่งจะยกมาจะกลับไป ก็มีเสียงระเบิดดังสนั่นมาจากข้างนอก
ยังไม่รอให้เขาเข้าใจว่าเสียงนี้คืออะไรกันแน่ เสียงระเบิดดังกึกก้องก็ดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง!
และทหารคนอื่น ได้ทำการเตรียมพร้อมที่จะป้องกันการกระแทกจากระเบิดตั้งนานแล้ว
ลูกกระสุนปืนใหญ่นัดแล้วนัดหนึ่งตกลงมา ไม่ได้ส่งผลกระทบใดให้กับทหารเหล่านี้
ในทางตรงกันข้าม ตามด้วยเวลาของการระดมยิงอย่างต่อเนื่องยิ่งอยู่ยิ่งนาน ในใจของทหารมีความรู้สึกปลอดภัยและความรู้สึกเหนือกว่าอย่างรุนแรง
เพราะว่าพวกเขาเห็นกับตาตัวเอง แนวป้องกันด้านหลังจึงมีบทบาทขนาดใหญ่ในการรับมือต่อการระดมยิง
ซ่อนตัวอยู่ในป้อมปราการที่แข็งแรงขนาดนี้พบกับการระดมยิง ความรู้สึกแบบนี้ก็เหมือนกับหลบซ่อนอยู่ในยานเกราะ เหมือนกับถูกคนพื้นเมืองใช้ลูกธนูยิง ในส่วนลึกภายในหัวใจของพวกทหารไม่เพียงแต่ไม่มีความหวาดกลัวอะไรทั้งนั้น แต่ในทางตรงกันข้ามกันในใจเกิดความรู้สึกเยาะเย้ยที่เหนือกว่าต่อศัตรู!
สามารถพูดได้ว่า ยิ่งศัตรูยิงกระสุนปืนใหญ่มากเท่าไหร่ ขวัญกำลังใจของกองทหารของฮามิดก็จะยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...