ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3024

ในเวลานี้ ในฐานทัพที่ไกลนั้นของฮามิดอยู่ในส่วนลึกของภูเขาซีเรีย และตึงเครียดวุ่นวาย

ทหารทั้งหมดอยู่ภายใต้ดวงอาทิตย์ที่กำลังขึ้น เผชิญหน้ากับสงครามที่กำลังจะเกิดขึ้นด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด

เฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธหลายลำของฮามิดก็ได้บินขึ้นมาทั้งหมดแล้ว เริ่มขนย้ายอุปกรณ์และสิ่งของที่จำเป็นในการดำรงชีพที่สำคัญบางอย่างไว้ภายในฐานทัพ ย้ายด่วนไปยังอุโมงค์แนวป้องกันด้านหลังครึ่งภูเขา

พวกทหารก็เริ่มเข้าไปในอุโมงค์อย่างเป็นระเบียบภายใต้การบังคับบัญชาของเจ้าหน้าที่ทุกระดับ และทหารจากทีมก่อสร้างและกองพันวิศวกรที่เมื่อกี้นี้กำลังก่อสร้าง ก็เริ่มจัดเตรียมอุปกรณ์ทั้งหมดด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด

ในเวลาเดียวกัน หน่วยสอดแนมในแนวหน้าก็ส่งข้อความกลับมาว่า ความเร็วในการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายก็ไม่ได้ถือว่าเร็ว

แม้ว่ายานเกราะจะสามารถที่จะเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว แต่ทหารหลายพันคนนายนั้น ส่วนใหญ่อาศัยเพียงแค่การเดิน

ยิ่งไปกว่านั้นเดิมทีรถบรรทุกก็บรรทุกสิ่งของที่จำเป็นในการดำรงชีพจำนวนมากแล้ว ข้างหลังยังลากจูงปืนใหญ่ อยู่บนถนนบนภูเขาที่คดเคี้ยวนี้ ความเร็วในการเคลื่อนไหวไม่ได้เร็วกว่าการวิ่งมากนัก

สิ่งนี้ก็ทำให้ฮามิดโล่งใจมากยิ่งขึ้น

อีกฝ่ายเข้ามาอย่างฮึกเหิม แต่พลังอานุภาพที่มาก็ค่อนข้างอืดอาดเหมือนกัน

ก็อาจจะเป็นเพราะว่าในสายตาของอีกฝ่าย ตัวเองเป็นเนื้อริมฝีปากของพวกเขาแล้ว ดังนั้นอีกฝ่ายก็ไม่ได้รีบร้อนด้วยซ้ำ

ยิ่งไปกว่านั้นอีกฝ่ายไม่ได้กลัวว่าเขาจะหนีไป เพราะว่าเป้าหมายของอีกฝ่ายคือทำลายฐานทัพของมัน ทำลายกองทัพของเขาให้มากที่สุด สำหรับความเป็นความตายตัวของเขาเอง ก็ไม่ได้สำคัญ

สำหรับกองกำลังฝ่ายค้านอย่างฮามิดแบบนี้ ฐานทัพก็คือทุกอย่างของพวกเขา มีทัพฐานพวกเขาถึงสามารถที่จะมีรากฐานที่ตั้งหลัก ถ้าเกิดสูญเสียการปกป้องฐานทัพไป พวกเขาก็จะเป็นเหมือนสุนัขที่ไม่มีเจ้าของ และถูกทุบตีเท่านั้น