ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3023
จากนั้น เย่เฉินยังคงวิเคราะห์ต่อไปว่า: “อันที่จริงถ้าหากกองกำลังภาคพื้นดินแปดพันนายของอีกฝ่ายเริ่มหักโหมทั้งหมด สำหรับพี่ก็ไม่นับว่าอะไร ลักษณะภูมิประเทศสถานที่ของพี่สูงและอันตราย มาตรฐานนั้นง่ายต่อการป้องกันและยากที่จะทำการโจมตี ถือได้ว่าเป็นหนึ่งคนเฝ้าด่าน ทหารหมื่นนายมิอาจกรายผ่านได้ ประกอบกับว่าพี่ได้สร้างป้อมปราการถาวรใหม่ ความแข็งแกร่งในการป้องกันจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้อีกฝ่ายจะโจมตีพี่ก็ไม่ต้องกลัว ถึงเวลานั้นพวกเขาเพิ่งจะโจมตี อุโมงค์แนวป้องกันด้านหลังของพวกพี่ก็กลายเป็นพวกพี่ล้อมรอบตำแหน่งของอีกฝ่าย ถึงเวลานั้นยังได้เปรียบจากการครอบครองพื้นที่ภูเขาและอุโมงค์ และศัตรูที่ตีเข้ามาก็น่าสังเวชแล้ว ถูกล้อมอยู่ข้างใน ถอยก็ไม่มีที่ให้ถอย!”
“แม่งเอ๊ย!”ฮามิดตื่นเต้นขึ้นมาในทันที และอ้าปากพูดว่า: “น้องชาย! สุดยอด! สุดยอดจริงๆ! เดิมทีฉันยังวิตกกังวล แต่หลังจากที่ฟังนายพูดจบแบบนี้ ฉันแม่งแทบอยากจะรีบให้พวกเขารีบโจมตีเข้ามา!”
เย่เฉินพูดว่า: “พี่มีสภาพจิตใจแบบนี้ก็ดีที่สุดแล้ว รีบไขว่คว้าเวลา รีบจัดเตรียมกองกำลัง เตรียมการก่อนสงครามครั้งสุดท้าย ต้องจำคำพูดของผมเอาไว้ ไม่ต้องรีบร้อนไม่ต้องใจร้อน จะต้องเป็นคนขี้ขลาดตาขาว! อีกอย่างก็ต้องทำการวางแผนสำหรับสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด ถ้าหากสถานการณ์ไม่สามารถต้านทานได้จริงๆ ยังต้องรู้จักเอาตัวรอดหรือปรับตัวให้เข้ากับเหตุการณ์”
“เข้าใจแล้ว!”ฮามิดพูดอย่างตื่นเต้นว่า: “ฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้! น้องชาย ถึงเวลาฉันจะติดต่อสื่อสารกับนายทันเวลา นายจะต้องเปิดโทรศัพท์ไว้ พี่ชายจะรอดจากอุปสรรคนี้ไปได้หรือเปล่า ก็อาศัยนายทั้งหมด!”
เย่เฉินพูดอย่างเคร่งขรึมว่า: “พี่วางใจได้ ผมจะเปิดโทรศัพท์ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ตราบใดที่พี่โทรมา ผมจะรับในวินาทีเดียว!”
“น้องชายที่แสนดี มีคำพูดนี้ของนายฉันก็วางใจ! นายรอข่าวดีของฉัน!”
“ได้ ขอให้พี่ชนะ!”
หลังจากที่เย่เฉินพูดจบ เขาก็วางสาย
ทันทีที่วางสาย เซียวชูหรันที่นั่งข้างคนขับรถก็ถามด้วยใบหน้าที่ตกใจว่า: “สามี ใครโทรหานายเหรอ? ทำไมยังเกี่ยวข้องกับเรื่องทำสงครามด้วย?”
เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า: “ภรรยาเธอไม่รู้ว่า เกมนี้ตั้งค่าได้โหดร้ายมาก ไม่ว่าก่อนหน้านี้เธอจะใช้เวลาก้มหน้าก้มตาพัฒนาในเกมนานแค่ไหน ถ้าเกิดเธอพ่ายแพ้ ก็ไม่มีอะไรแล้ว ดังนั้นทุกครั้งที่ทำสงครามจะต้องพยายามเอาชนะให้ได้ ไม่อย่างนั้นก็ต้องเริ่มใหม่ทั้งหมด”
เซียวชูหรันพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ฉันเข้าใจแล้ว! ใครก็ไม่ให้อยากความทุ่มเทของตัวเองสูญเปล่า พ่ายแพ้ครั้งหนึ่งก็ทำได้เพียงเริ่มใหม่ทั้งหมดอีกรอบ……”
“ใช่”เย่เฉินมองดูเวลา ขับรถไปที่ถนนใหญ่ แล้วพูดว่า: “ภรรยา ฉันส่งเธอไปที่บริษัทก่อน”
เซียวชูหรันตอบคำหนึ่ง และพูดด้วยรอยยิ้ม: “อือ!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...