ยิ่งไปกว่านั้น ด้านหนึ่งของการแกล้งทำเป็นจู่โจมไม่เพียงแต่จะประสบความสูญเสียเท่านั้น ที่สำคัญรอคนของสำนักว่านหลงอ้อมจากด้านข้าง หลังจากที่ลักลอบเข้าไปป้อมปราการถาวรของอีกฝ่าย ความดีความชอบการจับกุมของค่ายศัตรูยังแม่งเป็นของคนอื่น
การทำธุรกิจนี้ ยิ่งคิดยิ่งไม่คุ้มค่ามากขึ้นเรื่อยๆ
ดังนั้น เขาก็เอ่ยปากพูดว่า: “วิธีการนี้ของนายก็ได้อยู่ แต่ว่าฉันรู้สึกว่าไม่ควรให้กองทหารของฉันไปแกล้งทำเป็นจู่โจม ไม่งั้นพวกเราสลับกันดีกว่า นายให้กองทหารของนายแกล้งทำเป็นจู่โจม ฉันให้ทหารของฉันไปอ้อมจากด้านข้าง!”
หลูจ้านจุนพูดอย่างโกรธเคือง: “แกแม่งอย่าฝันไปหน่อยเลย! ให้ทหารของฉันไปแกล้งทำเป็นจู่โจม? ทหารที่ขาดแคลนการฝึกฝนอย่างสาหัสอย่างนั้นของแก สามารถรับผิดชอบภารกิจเข้าปราบปรามการยากขนาดนี้ได้เหรอ? ถึงเวลานั้นเพียงแค่ลักลอบเข้าไปได้ สู้ไม่ได้แล้วจะมีประโยชน์อะไร?”
เมื่อผู้บังคับบัญชาได้ยินเช่นนี้ ในใจก็อดแอบคิดอีกไม่ได้ว่า: “ดูเหมือนว่านี่จะเป็นเหตุผลนี้จริงๆ…….ความแข็งแกร่งโดยรวมของทหารของฉันแย่มาก ถ้าหากเข้าสู่การต่อสู้ที่ดุเดือดจริงๆ กลัวว่าสู้อีกฝ่ายไม่ได้……ยิ่งไปกว่านั้นอีกฝ่ายมีการป้องกันป้อมปราการ ถึงเวลานั้นถ้าเกิดสู้ไม่ได้ ไม่รู้ว่าจะมีคนตายเท่าไหร่……”
เมื่อคิดเข้าใจในชั้นนี้ เขาก็พูดในทันทีว่า: “ได้! ในเมื่อเป็นแบบนี้ ก็มีนายอ้อมไปสอดแทรกช่องว่างที่อ่อนแอ ฉันมาแกล้งทำเป็นจู่โจมด้านหน้า!”
หลูจ้านจุนมองดูเขาอย่างเหยียดหยาม แล้วก็ทำเสียงหึในทันที และพูดว่า: “ตอนนี้กองทหารได้ถอนกำลังออกไปแล้ว แต่อย่าปล่อยให้อีกฝ่ายหายใจ ให้ทหารปืนใหญ่ด้านหลังของนายวางระเบิดต่อไป ฉันไปทำการวางแผนต่อสู้กับกองทหารของฉัน สิบนาทีต่อมาเริ่มอ้อมจากด้านข้าง ถึงเวลานั้นพวกนายก็เริ่มแกล้งทำเป็นจู่โจม!”
ผู้บัญชาการฝ่ายตรงข้ามก็รู้สึกว่า หลูจ้านจุนดูเหมือนจะเข้าใจสงครามมากกว่าตัวเอง ดังนั้นจึงรับปากในทันที และพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ได้ๆๆ ฉันจะโทรศัพท์เดี๋ยวนี้ ให้ทหารปืนใหญ่วางระเบิดอีกห้ารอบเดี๋ยวนี้!”
……
ฮามิดในเวลานี้ เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายทิ้งศพหนึ่งพันกว่าศพไว้แล้วถอยทัพ ภายในใจความรู้สึกถึงความสำเร็จอย่างล้นหลามจริงๆ
จากนั้นผู้ช่วยผู้บังคับบัญชากองทหารก็ก้าวไปข้างหน้ารายงาน และพูดด้วยความยินดีว่า: “จอมพลครับ แต่ละหน่วยเพิ่งจะนับคน ในการสู้รบเมื่อกี้นี้ พวกเราไม่มีใครเสียชีวิตและไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ!”
“เชรด!”ฮามิดตบต้นขา และพูดอย่างตื่นเต้น: “ทักษะกลยุทธ์ของคนจีนแม่งยอดเยี่ยมจริงๆ! ฉันต้องรีบโทรศัพท์ไปรายงานให้กับศิษย์น้องเย่!”
ในเวลานี้ได้รับสายของฮามิด เขาแทบจะรับสายเป็นอันดับแรกในทันที และเอ่ยปากพูดว่า: “พี่ชาย สถานการณ์ทางนั้นเป็นยังไงบ้าง??”
ฮามิดพูดอย่างร่าเริงมาก: “ศิษย์น้องเย่ นายสุดยอดเกินไปแล้ว ทุกย่างก้าวของอีกฝ่ายอยู่ในขอบเขตที่นายคาดคะเน!”
จากนั้น ฮามิดถอนหายใจ และพูดต่อ: “พวกเขาทำสงครามด้วยรูปแบบยุทธวิธีทหารราบอย่างที่นายบอกจริงๆด้วย ขั้นแรกโจมตีฐานทัพและตำแหน่งของฉันด้วยปืนใหญ่ขนาดใหญ่อย่างแน่นหนา ต่อจากนั้นก็เริ่มให้ทหารหลายพันนายบุกขึ้นมาอย่างกะทันหัน แต่พวกเขาประมาทศัตรูเกินไป เมื่อกี้นี้กองทหารของฉันยิงกลับอย่างกะทันหัน โจมตีจนพวกเขารับมือไม่ทัน ตอนนี้พวกเขาถูกโจมตีจนถอยทัพแล้ว คาดการณ์ว่าคนตายคนบาดเจ็บอย่างน้อยอยู่ที่หนึ่งพันคนขึ้นไป!”
เย่เฉินถาม: “งั้นตอนนี้สภาพของพวกเขาเป็นยังไง? จะเริ่มเตรียมตัวโจมตีปืนใหญ่อีกหรือเปล่า?”
“ไม่ค่อยแน่ใจ……”ฮามิดพูด: “พวกเขาเพิ่งจะถอยไป ตอนนี้ไม่มีการเคลื่อนไหวอะไร”
เย่เฉินคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า: “งั้นผมคาดการณ์ว่าพวกเขายังจะเริ่มโจมตีด้วยปืนใหญ่ในเร็วๆนี้ แต่ว่าพี่จะต้องระวังด้วย อีกฝ่ายมีความเป็นไปได้มากที่จะใช้รูปแบบอ้อมจากด้านข้างไปสอดแทรกช่องว่างที่อ่อนแอ และจู่โจมป้อมปราการของพี่โดยตรง”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...