ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3032

“อ้อมจากด้านข้างมาสอดแทรกช่องว่างที่อ่อนแองั้นเหรอ?”

ฮามิดยังไงก็เคยเรียนที่หัวเซี่ยมาก่อน แม้ว่าจะไม่ได้เรียนการบังคับบัญชาการทหาร แต่อย่างน้อยก็ถือว่าเปิดหูเปิดตา ดังนั้นจึงอ้าปากพูดในทันทีว่า: “งั้นฉันก็จะให้คนปล่อยโดรนออกไป สังเกตสถานการณ์โดยรอบอย่างใกล้ชิด ถ้าหากพวกเขาส่งกองทหารลักลอบบุกรุกเข้ามาจริงๆ โดรนจะค้นพบแน่นอน”

เย่เฉินก็พูดว่า: “ได้ พี่ปล่อยโดรนออกไป อย่าลืมว่าอย่าให้อีกฝ่ายรู้ตัว แบบนี้ยังสามารถที่จะหลอกล่อศัตรูให้หลงเข้ามาได้ ถึงเวลานั้นโจมตีพวกเขาจนรับมือไม่ทัน”

“ได้!”ฮามิดพูดว่า: “ตั้งแต่นี้ไป ฉันจะต้องทำตัวให้สดชื่นอย่างสุดขีด ไม่มีทางปล่อยให้พวกเขามีโอกาสจู่โจม”

เย่เฉินมองดูเวลา และเอ่ยปากพูดว่า: “ทางด้านพี่นั้นตอนนี้น่าจะเป็นเวลาตอนเช้าใช่มั้ย? กลางวันยังดีกว่าบ้าง แต่ว่าต้องให้ความสำคัญกับการป้องกันในตอนกลางคืน ถ้าหากตอนนี้อีกฝ่ายสอดแทรกช่องว่างที่อ่อนแอเข้ามาไม่สำเร็จ ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็จะต้องหวนกลับมาในตอนกลางคืนแน่ๆ”

ฮามิดหัวเราะแฮะๆ และพูดว่า: “น้องชาย นายให้ฉันเสริมการป้องกันและกักตุนสิ่งของที่จำเป็นในการดำรงชีพ ฉันไม่เพียงแต่สะสมสิ่งของที่จำเป็นในการดำรงชีพจำนวนมากมาย ยังซื้ออุปกรณ์ระดับไฮเอนด์บางตัวมาด้วย ในนั้นก็มีกล้องถ่ายภาพความร้อนอยู่ไม่กี่เครื่อง ถ้าหากพวกเขามาจู่โจมฉันตอนกลางคืน อยู่ตรงหน้าของกล้องถ่ายภาพความร้อนพวกเขาไม่สามารถที่จะหลบซ่อนได้ด้วยซ้ำ!”

เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะชื่นชม: “ขนาดกล้องถ่ายภาพความร้อนก็ติดตั้งแล้ว ไม่เลวนะไม่เลวเลย! กระสุนสำรองทางด้านพี่นั้นเป็นยังไงบ้าง?”

ฮามิดพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “วางใจได้ เงินก้อนนั้นที่นายให้ฉันครั้งก่อน ฉันซื้อกระสุนจำนวนมาก เพียงแค่กระสุนก็หลายสิบล้านนัดแล้ว ต่อให้ไม่สามารถเอาสิ่งของที่จำเป็นในการดำรงชีพอะไรเข้ามาได้ ฉันก็สามารถที่จะเฝ้าอยู่ที่นี่ไปถึงปีหน้าได้!”

“งั้นก็ดี!”เย่เฉินเอ่ยปากพูด: “ผมคาดการณ์ว่าพวกเขาไม่ได้พกพาสิ่งของที่จำเป็นในการดำรงชีพมามากพอที่จะสู้กับพี่ได้เป็นเวลานานขนาดนั้น ถ้าหากเวลาสามสี่วันยังไม่สามารถโจมตีพี่ได้ ผมเชื่อว่าพวกเขาจะต้องถอยกลับไปพักผ่อน ไม่อย่างนั้น สิ่งของที่จำเป็นในการดำรงชีพของพวกเขาจะไม่เพียงพอที่จะสนับสนุนให้พวกเขาอยู่ที่นั่นต่อไป ดังนั้นหลายวันนี้พี่จะต้องทำตัวให้สดชื่น อย่าได้ประมาทเด็ดขาด”