ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3033
หลังจากที่ฮามิดและเย่เฉินจบการสนทนา ในใจก็อดไม่ได้ที่จะทอดถอนหายใจ ตัวเองสามารถที่จะได้รับแรงบันดาลใจมากมาย จากเย่เฉินอยู่เสมอ
สิ่งนี้ทำให้เขาตระหนักว่า ครั้งนี้กองกำลังรัฐบาลได้รำลึกตัวเองอย่างเอิกเกริก มีความเป็นไปได้มากที่จะทำให้ตัวเองมีโอกาสเติบโตและพัฒนา
ถ้าหากตัวเองสามารถที่จะชนะการต่อสู้ที่กองกำลังน้อยต่อสู้กับศัตรูที่มากมายแบบนี้ได้ ถ้าอย่างนั้นชื่อเสียงของตัวเองอยู่ในกองกำลังฝ่ายค้านทั้งหมดจะเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน!
สิ่งนี้ทำให้เขาเข้าใจมากขึ้นว่า สามารถมีความโชคดีในความโชคร้ายหรือเปล่า ก็ดูว่าตัวเองสามารถที่จะต้านทานการโจมตีของคนแปดพันคนนี้ได้หรือเปล่า
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็แอบพูดในใจว่า: “ไม่ถูก! ตอนนี้พวกเขาอย่างมากก็เหลือแค่หกเจ็ดพันคน!”
เพื่อป้องกันการโจมตีของคนกลุ่มนี้ เขารีบเรียกผู้ช่วยผู้บังคับบัญชากองทหารของตัวเอง และถามในทันทีว่า: “ตอนนี้ฐานทัพของพวกเรายังมีโดรนกี่เครื่อง?”
ผู้ช่วยผู้บังคับบัญชากองทหารก็รีบพูดว่า: “ยังมีโดรนสำหรับถ่ายภาพทางอากาศยี่สิบกว่าเครื่องที่ซื้อมาจากหัวเซี่ย เพราะว่าราคาถูก ดังนั้นตอนนั้นก็ซื้อเพิ่มมาบ้าง”
ฮามิดถามอีกครั้ง: “แบตเตอรี่ของโดรนมีอายุการใช้งานนานแค่ไหน?”
ผู้ช่วยผู้บังคับบัญชากองทหารครุ่นคิดครู่หนึ่ง แล้วตอบว่า: “น่าจะประมาณยี่สิบห้านาที อย่างมากไม่เกินครึ่งชั่วโมง”
ฮามิดพยักหน้า และพูดอย่างราบเรียบว่า: “แม้ว่าเวลาจะสั้นไปหน่อย แต่ก็พอใช้แล้ว นายรีบออกคำสั่งลงไป โดรนทั้งหมดก็เข้าสู่สภาพเตรียมพร้อมทำสงคราม ฉันต้องการให้มีโดรนอย่างน้อยห้าลำสังเกตการณ์อยู่บริเวณโดยรอบฐานทัพของพวกเราตลอดเวลา จะต้องระวังหน่วยกองทหารเล็กของศัตรูอ้อมจากด้านข้างมาสอดแทรกช่องว่างที่อ่อนแอ ค้นพบมีสัญญาณแบบนี้ จะต้องรายงานให้ฉันทราบโดยเร็วที่สุด!”
“ได้ครับจอมพล!”
ฮามิดก็พูดอีกว่า: “ใช่แล้ว บอกนักบินโดรน จะต้องดึงความสูงของโดรนขึ้นมา และพยายามอย่าให้ศัตรูค้นพบ!”
ผู้ช่วยผู้บังคับบัญชากองทหาร หันหลังลงไปจัดการดำเนินงาน
นับตั้งแต่ก่อตั้งสำนักว่านหลงมาจนถึงทุกวันนี้ ยังไม่เคยเกิดความล้มเหลวน่าสลดใจขนาดนี้มาก่อน
เขาไม่กล้ารายงานต่อราชันสงครามอย่างเฉินจงเหล่ยในทันที เพียงแค่ต้องการรีบจัดการฮามิดให้ได้ และลบล้างความอับอาย
เนื่องจากว่า พวกบ้านนอกอย่างฮามิดแบบนี้ ระดับติดตั้งอาวุธและระดับการฝึกโดยรวม ขนาดทหารอาสาสมัครทั่วไปก็เทียบไม่ได้
ตัวเองมีความเพียบพร้อมมากขนาดนี้ กลับถูกอีกฝ่ายพรากไปหลายร้อยคนในคราวเดียว นี่เป็นความอัปยศครั้งใหญ่ที่ไม่สามารถยอมรับได้
ดังนั้น ตอนนี้เขาคิดเพียงแค่ว่ารีบกำจัดฮามิดให้สิ้นซาก ถึงเวลานั้นนำความดีความชอบในการสู้รบไปรายงานผู้เสียชีวิตให้กับเฉินจงเหล่ย ก็สามารถที่จะกอบกู้เกียรติยศกลับมาได้บ้าง
เพราะว่า เขาในเวลานี้ให้ความสำคัญอย่างยิ่งกับกลยุทธ์อ้อมจากด้านข้างที่จะเกิดขึ้น และตัดสินใจที่จะนำทีมเข้าโจมตีด้วยตนเอง จำเป็นต้องโจมตีจนฮามิดรับมือไม่ทัน!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...