ไม่นาน ว่านพั่วจวินที่กำลงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ได้พาผู้ใต้บังคับบัญชาขับรถมุ่งหน้าไปที่เย่นจิง
ระหว่างทาง ว่านพั่วจวินได้รับวิดีโอที่เฉินจงเหล่ยส่งมาจากซีเรีย
เป็นวิดีโอที่ถ่ายโดยหน่วยสอดแนมในซีเรียใกล้กับตำแหน่งปีกตะวันตกของฮามิด
เมื่อเห็นทหารผู้ใต้บังคับบัญชาของตนเองและนายพลห้าดาวถูกคนอื่นถอดเสื้อผ้าออกเหมือนสุนัขที่ตายไปแล้ว และถูกโยนลงไปในหน้าผา! ทำให้ว่านพั่วจวินรู้สึกโกรธจนอกแทบจะระเบิด
เขามีท่าทางที่เคร่งขรึม และกล่าวด้วยความโกรธ “ส่งคำสั่งของผมไปยังเฉินจงเหล่ย! ต้องทำลายฮามิดและกองกำลังของเขาให้หมด ไม่เหลือแม้แต่สักคน! เมื่อถึงเวลานั้น ผมจะใช้ศพของพวกเขาเพื่อสักการะดวงวิญญาณของพี่น้องที่ตายไปเหล่านั้น!”
เจ้าหน้าที่ส่งข่าวที่อยู่ข้างกายเขากล่าวทันทีว่า “ครับ ประมุข! ผมจะส่งคำสั่งของคุณไปยังพญาหมาป่าเนตรเขียวทันที!”
ว่านพั่วจวินหรี่ตา นิ้วมือของเขาเคาะไปที่แหวนทองเก่า ๆ ที่นิ้วกลางข้างซ้ายของตนเอง และกล่าวพึมพำว่า “ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะว่ากำลังจะถึงวันที่ล้างแค้นให้พ่อแม่ ผมจะไปซีเรียและฆ่าฮามิดด้วยมือตนเอง!”
ตอนนี้ฮามิดไม่รู้ว่าในสายตาของประมุขสำนักว่านหลง ตนเองได้กลายเป็นศัตรูตัวฉกาจจะที่ต้องถูกกำจัด
เขารู้เพียงว่าศัตรูถอยกลับ และตนเองเป็นฝ่ายชนะ และเป็นชัยชนะที่ได้มาอย่างง่ายดาย
ทันทีที่ตำแหน่งด้านหน้าและปีกตะวันตกถูกเคลียร์ เขาพบว่าตนเองได้สังหารศัตรูไปแล้วกว่าสามพันคน ในขณะที่ตนเองสูญเสียทหารไปไม่ถึงหนึ่งร้อยคน
นี่คือชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ที่เขาเคยประสบมา และเพียงพอแล้วที่เขาจะคุยโวโอ้อวดไปตลอดชีวิต
ทหารผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาก็ดีใจจนกระโดดโลดเต้น
เดิมคิดว่าคราวนี้พวกเขาจะพ่ายแพ้อย่างแน่นอน แต่ไม่คิดว่ากลับได้ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ ซึ่งเป็นกำลังใจที่ดีอย่างยิ่งสำหรับทหาร
ซูโสว่เต้าซึ่งหลบซ่อนอยู่ในอุโมงค์บนทางลาดด้านหลัง ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ขณะที่การทำความสะอาดสนามรบบนทางลาดด้านหน้าของภูเขายังไม่สิ้นสุด แต่บนทางลาดด้านหลังของภูเขา ได้มีวิศวกรและทีมก่อสร้างจากอิรักเริ่มทำงานอย่างหนัก
ขณะเดียวกัน ฮามิดรีบโทรศัพท์หาเย่เฉิน
ทันทีที่โทรติด เขาก็รายงานเย่เฉินด้วยความตื่นเต้นว่า “น้องเย่ ศัตรูถอยไปแล้ว! ผมได้รับชัยชนะที่ยิ่งใหญ่อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน! ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณน้องเย่!”
หลังจากนั้น เขารายงานสถานการณ์สงครามให้เย่เฉินอย่างละเอียด
เมื่อเย่เฉินได้ยิน เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ไม่คิดว่าทหารสำนักว่านหลงที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี จะประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ภายใต้มือของฮามิด
ดังนั้น สิ่งแรกที่เขาคิดได้คือสำนักว่านหลงซึ่งประสบความสูญเสียครั้งใหญ่เช่นนี้ ต้องกลับมาแก้แค้นฮามิดอย่างแน่นอน

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...