ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3063
และในเวลาเดียวกัน ทหารของรัฐบาล 5,000 นายอยู่ห่างจากตำแหน่งของคามมิตไม่ถึง 40 กิโลเมตร
เนื่องจากความคล่องตัวของทุกนาย คาดว่าพวกเขาจะไปถึงสถานที่ที่กำหนดไว้ภายใน 40 นาที
และในฐานของคามมิตก็เต็มไปด้วยบรรยากาศคึกคัก
จุดระเบิดมากกว่า 140 จุดที่ฝังไว้ล่วงหน้า ถูกควบคุมโดยแผนกระเบิดและวิศวกร 14 คน
บลาสเตอร์ที่อยู่ตรงหน้าของแต่ละคน ได้กำกับตำแหน่งและเลขไว้แล้ว และในขณะเดียวกันในมือของพวกเขาก็ถือเครื่องส่งรับวิทยุโดยใช้ช่องสัญญาณเฉพาะ
เมื่อศัตรูปรากฏตัว เมื่อทหารที่รับผิดชอบการลาดตระเวนระบุตำแหน่งของศัตรูได้แล้ว พวกเขาจะแจ้งจุดระเบิดที่ต้องระเบิดผ่านช่องวิทยุสื่อสารนี้
ในเวลานั้น ตราบใดที่ผู้รับผิดชอบงานระเบิดพบว่าจุดระเบิดที่จะระเบิดนั้นอยู่ในการควบคุมของเขา จะจุดชนวนระเบิดที่กำหนดไว้ทันที
ด้วยวิธีนี้ แม้ว่าจะมีคน10 กว่าคนที่ควบคุมจุดระเบิดมากกว่า 100 จุด ก็จะไม่มีการดำเนินการที่ผิดพลาด
ในเวลาเดียวกัน หน่วยสอดแนมของคามมิตก็กำลังเฝ้าดูทางทุกเส้นที่ขึ้นไปบนภูเขาอย่างตั้งใจ และรับประกันว่าโดรนจะบินร่อนค้างอยู่ในอากาศเสมอ แม้ว่าความสามารถในการสังเกตของโดรนในเวลากลางคืนจะลดลงอย่างมาก แต่ถ้าคู่ต่อสู้มีกองทัพการเดินทัพขนาดใหญ่ ก็จะมีแสงสว่างแน่นอน และถึงแม้แสงจะหายากในภูเขาที่มืดมิด แต่มุมมองของโดรนสามารถมองเห็นได้ทั้งหมด ดังนั้นจึงสามารถตรวจจับศัตรูในเวลากลางคืนได้ง่ายขึ้น
เฉินจงเหล่ยนั่งอยู่ในห้องนักบินของเครื่องบิน กำลังสำรวจดูพื้นที่นอกหน้าต่าง
พื้นที่ภูเขาของซีเรียอยู่ห่างไกลและอากาศไม่ถ่ายเท พอดึกกลางคืน จะมีแสงไฟเพียงไม่กี่จุดในพื้นที่ที่กว้างใหญ่ของเนินเขา ส่วนใหญ่จะเป็นหมู่บ้านบนภูเขา และบางส่วนอยู่ในองค์กรต่อต้านขนาดเล็ก
นักบินสองคนของเครื่องบินลำนี้เป็นทหารของสำนักว่านหลง เพราะพวกเขากังวลว่านักบินของกองทัพอากาศซีเรียจะมีประสบการณ์การบินไม่เพียงพอ เฉินจงเหล่ยจึงใช้คนของเขามาแทน
ณ ตอนนี้ กัปตันก็พูดว่า:"ท่านจอมพล เราจะไปถึงตำแหน่งร่มชูชีพในอีก20นาที"
เฉินจงเหล่ยพยักหน้าเล็กน้อย:"ฉันหวังว่าทหารที่กล้าหาญและรวดเร็วฉับไวของเราจะสามารถทำลายล้างพวกมันได้ในคราวเดียว"
สิบนาทีต่อมา ไฟเตือนในห้องโดยสารก็สว่างขึ้น
ประตูที่หางเครื่องบินค่อยๆ เปิดออก เหล่าทหารก็รู้ดีว่านี่เป็นสัญญาณให้เตรียมกระโดดร่ม ดังนั้นจึงลุกขึ้นทีละคน และตรวจดูกระเป๋าร่มชูชีพของกันและกัน
ยี่สิบนาทีต่อมา เมื่อเครื่องบินมาถึงตำแหน่งกระโดดร่ม ทหารก็ลงมาจากท้องฟ้าทีละคน แล้วตกลงมายังตำแหน่งของคามมิตราวกับเม็ดฝน
ก่อนที่พลร่มคนแรกจะลง คามมิตก็ได้รับการเตือนจากหน่วยสอดแนมว่า พวกเขาได้พบพลร่มชูชีพจากการแว่นตามองกลางคืนและอุปกรณ์ถ่ายภาพความร้อน
ทุกคนจึงกระปรี้กระเปร่ามากๆ รอคนกลุ่มนี้ติดกับอีกครั้งเอง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...