เมื่อคนกลุ่มแรกจำนวน 500 คนกำลังลงใกล้แนวสันเขาของภูเขาฝั่งใต้ทีละคน และ 500 คนอีกกลุ่ม ก็กระโดดลงจากเครื่องบินด้วย และเริ่มลงสู่แนวสันเขาของยอดเขาฝั่งเหนือเนื่องจากการกระโดดร่มของพลร่มนั้นได้รับผลกระทบจากลม ทิศทางลม รวมถึงความสามารถในการควบคุมส่วนบุคคล จึงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะกระโดดไปยังพื้นที่เดียวกันพร้อมๆ กัน ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถลงจอดใกล้กับเป้าหมายก่อนเท่านั้น จากนั้นจึงเคลื่อนไหวด้วยกันจากทุกทิศทางไปยังพื้นที่เป้าหมาย
โดยทั่วไปแล้ว พลร่มจำเป็นต้องป้องกันไม่ให้ร่มชูชีพพันกันในอากาศ ดังนั้นพวกเขาจะรักษาระยะห่างที่ปลอดภัยจากสหายคนอื่นๆ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่จะเบี่ยงเบนไปสองสามร้อยเมตรเมื่อลงพื้น หรืออาจจะหลายพันเมตร
โดยเฉพาะอย่างยิ่งการกระโดดร่มตอนกลางคืน ถึงแม้จะเบี่ยงเบนไปสักสองสามกิโลเมตรก็ไม่น่าแปลกใจ
ดังนั้น หลังจาก 500 คนกลุ่มแรกลงพื้น สิ่งแรกที่พวกเขาทำคือรวมพลอย่างรวดเร็ว เพื่อไปยังพื้นที่เป้าหมาย
แต่ว่า สิ่งที่พวกเขาไม่คาดคิดก็คือ พวกเขาโดดร่มลงมา และในระหว่างการรวมตัว พวกเขาไม่พบทหารคุ้มกันเลย และไม่พบป้อมปราการที่ซ่อนอยู่ของศัตรู
เมื่อมองดูภูเขาทั้งลูกด้วยแว่นตามองกลางคืน พวกเขาไม่พบร่องรอยของศัตรูเลย ยกเว้นคนของพวกเขาที่มีเครื่องหมายพิเศษบนตัว
ทหารบางคนที่มีเครื่องจับความร้อนก็เริ่มตรวจสอบไปรอบๆ ทันที แต่ยังคงไม่พบอะไรเลย
สาเหตุที่มองไม่เห็นศัตรูก็เพราะว่า ตอนนี้ทหารของคามมิตซ่อนตัวอยู่ในบังเกอร์บนเนินเขาทั้งสองข้างของภูเขา อุปกรณ์จับความร้อนที่ใช้ในการสังเกตการณ์ด้านบนของภูเขา ยังถูกส่งไปยังป้อมปราการผ่านเส้นสัญญาณ ดังนั้นตอนนี้แนวสันเขาทั้งหมดของยอดเขาจึงอยู่ในสภาพที่ไม่มีการป้องกัน
เมื่อผู้บังคับบัญชารายงานสถานการณ์แบบเรียลไทม์แก่เฉิน จงเหล่ย ซึ่งกำลังบินวนอยู่เป็นวงกลมขนาดใหญ่บนกลางอากาศ เฉินจงเหล่ยไม่ได้แปลกใจอะไรมาก
เพราะเขารู้ดีว่าศัตรูมีบังเกอร์อยู่ด้านหน้าและหลัง จึงไม่แปลกที่จะละเลยการป้องกันบนยอดเขา หากเป็นเขาเอง ในสถานการณ์ที่ด้านหน้าและด้านหลังแข็งแรง เขาจะไม่ยอมเสียพลังป้องกันบนยอดภูเขา แต่ว่าในสถานการณ์ปกติ ถ้าอยากบุกถึงยอดเขา ก็ต้องไปในทางเนินด้านหน้าและหลัง
ดังนั้นเขาจึงเตือนผู้บัญชาการแนวหน้าของเขาทันทีว่า ต้องใช้ประโยชน์จากการละเลยของการป้องกันบนยอดเขาของศัตรู และรวมพลให้เสร็จโดยเร็วที่สุด จากนั้นกองพันทหารพลร่มแรกจะโจมตีแบบจู่โจมก่อน และกองพันทหารพลร่มสองจะใช้โอกาสบีบจากทางเหนือ และกันศัตรูไว้ในหลุมโดยตรง แล้วทำลายให้สูญสิ้น
และในจุดระเบิดเหล่านั้น สิ่งที่ฝังอยู่คือวัตถุระเบิดแรงสูงที่สามารถระเบิดหินได้!
ยี่สิบนาทีต่อมา กองพันทหารพลร่มแรกรวมตัวกันเสร็จแล้ว และในเวลาเดียวกัน กองพันทหารพลร่มสองก็กระโดดร่มเสร็จสิ้นแล้ว และเริ่มรวมพล
หลังจากที่กองพันทหารพลร่มสองรวมพลใกล้จะเสร็จแล้ว ผู้บัญชาการกองพันทหารพลร่มสั่งการโจมตี!
พวกเขาวางแผนที่จะโจมตีด้านหน้าของหลุมโดยตรง ทำลายการป้องกันของศัตรูไป ดึงดูดศัตรูของด้านหลังออกมา และในเวลาเดียวกันก็ยังดึงดูดศัตรูที่ซ่อนอยู่ในอีกหลายๆ ทิศทางมาด้วย
ในขณะนั้น กองพันทหารพลร่มสองจะขึ้นมาจากด้านหลัง และจัดการฝ่ายตรงข้ามโดยตรง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...