ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3070

หลังจากผ่านการต่อสู้สองครั้งในหนึ่งวัน ความประหม่าและความวิตกกังวลภายในของคามมิต ก็ค่อยๆ กลายเป็นความดีใจและความตื่นเต้นในตอนนี้

นอกจากนี้ยังมีการเปิดใจและความสุขแบบหนึ่ง หลังจากทุ่มสุดตัวอย่างสิ้นเชิง

เขารู้ดีอยู่ในใจว่า เขาได้สังหารทหารรับจ้าง 2-3พันคนของสำนักว่านหลงสองครั้ง ถือว่าได้สร้างความแค้นกับสำนักว่านหลงได้อย่างสมบูรณ์แล้ว

ในเมื่อเรื่องมันมาถึงจุดนี้แล้ว เดินไปจนสุดทางสู่ความมืดเสียดีกว่า

จากนั้น คามมิตจึงถามผู้ช่วยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม:"เก็บกวาดสนามรบเสร็จแล้วยัง?"

"ใกล้จะเสร็จแล้ว"ผู้ช่วยพูด:"เราได้เก็บกวาดอาวุธและอุปกรณ์ทั้งหมดที่สามารถใช้ได้โดยพื้นฐานแล้ว"

"ดี!"คามมิตพูดด้วยสีหน้าบึ้งตึง:"รวบรวมระเบิดเพลิงเหล่านี้ และใส่ไว้ในบังเกอร์ที่ห่างไกลจากบุคลากร อาวุธเหล่านี้ ไม่ถึงเวลาสุดวิสัยห้ามนำติดตัวไปด้วยเด็ดขาด และห้ามเอาเข้าไปในบังเกอร์อื่น ๆ ผู้ฝ่าฝืน จะถูกขังไว้ 30 วัน!"

ผู้ช่วยพูดทันทีว่า:"ครับ ท่านจอมพล ผมจะสั่งเดี๋ยวนี้"

คามมิตพยักหน้า จากนั้นหยิบระเบิดเพลิงขึ้นมา ยื่นมือออกมาแล้วดึงสลัดออก

ผู้ช่วยตกใจกับการกระทำของเขา

กำลังจะพูด คามมิตก็ขว้างระเบิดเพลิงลงบนกองซากศพ

เสียงดังตู้ม ระเบิดมือสีดำได้ระเบิดเปลวไฟที่รุนแรง ซึ่งมันเผาไหม้ตามตัวศพอย่างรวดเร็ว ด้วยอุณหภูมิที่สูงมาก

คามมิตอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ:"ฉันมันฉลาดหลักแหลมอะไรกันล่ะ! ฉันรู้ดีว่าฉันอยู่ในระดับไหน ที่ตอนนี้ฉันยังมีชีวิตอยู่ได้ เป็นเพราะศิษย์น้องเย่ของฉันทั้งนั้น!"

"ถ้าไม่ใช่เพราะเขาวางแผน พวกนายคงจะถูกอีกฝ่ายกำจัดไปพร้อมกับฉันแต่แรกแล้ว!"

"หรือว่าเราถูกเผาจนตายในโครงการก่อสร้างแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ที่เราขุดเอง ด้วยระเบิดเพลิงแบบนี้แล้ว!"

พูดถึงนี้ คามมิตก็รีบพูดว่า:"พวกนายรีบเก็บกวาดสนามรบ แล้วกลับไปที่โครงการก่อสร้างแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ของแต่ละคนเพื่อเฝ้ายามต่อ ฉันจะไปโทรหาศิษย์น้องเย่! บอกข่าวดีนี้กับเขา!"

ผู้ช่วยรีบพูดว่า:"ท่านจอมพล โทรไปดึกๆแบบนี้ไม่ค่อยเหมาะรึเปล่า? จะรบกวนการพักผ่อนของคุณเย่หรือไม่?"

คามมิตด่าว่า:"บอกให้นายว่างๆ ก็อ่านหนังสือบ้าง นายก็ไม่ทำ! หัวเซี่ยกับเราไม่ได้อยู่ในเขตเวลาเดียวกัน ตอนนี้เวลาของเราคือเช้ามืด 03.30 ของเขาเป็นเวลาตอนเช้า 08:30!"