ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3070
หลังจากผ่านการต่อสู้สองครั้งในหนึ่งวัน ความประหม่าและความวิตกกังวลภายในของคามมิต ก็ค่อยๆ กลายเป็นความดีใจและความตื่นเต้นในตอนนี้
นอกจากนี้ยังมีการเปิดใจและความสุขแบบหนึ่ง หลังจากทุ่มสุดตัวอย่างสิ้นเชิง
เขารู้ดีอยู่ในใจว่า เขาได้สังหารทหารรับจ้าง 2-3พันคนของสำนักว่านหลงสองครั้ง ถือว่าได้สร้างความแค้นกับสำนักว่านหลงได้อย่างสมบูรณ์แล้ว
ในเมื่อเรื่องมันมาถึงจุดนี้แล้ว เดินไปจนสุดทางสู่ความมืดเสียดีกว่า
จากนั้น คามมิตจึงถามผู้ช่วยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม:"เก็บกวาดสนามรบเสร็จแล้วยัง?"
"ใกล้จะเสร็จแล้ว"ผู้ช่วยพูด:"เราได้เก็บกวาดอาวุธและอุปกรณ์ทั้งหมดที่สามารถใช้ได้โดยพื้นฐานแล้ว"
"ดี!"คามมิตพูดด้วยสีหน้าบึ้งตึง:"รวบรวมระเบิดเพลิงเหล่านี้ และใส่ไว้ในบังเกอร์ที่ห่างไกลจากบุคลากร อาวุธเหล่านี้ ไม่ถึงเวลาสุดวิสัยห้ามนำติดตัวไปด้วยเด็ดขาด และห้ามเอาเข้าไปในบังเกอร์อื่น ๆ ผู้ฝ่าฝืน จะถูกขังไว้ 30 วัน!"
ผู้ช่วยพูดทันทีว่า:"ครับ ท่านจอมพล ผมจะสั่งเดี๋ยวนี้"
คามมิตพยักหน้า จากนั้นหยิบระเบิดเพลิงขึ้นมา ยื่นมือออกมาแล้วดึงสลัดออก
ผู้ช่วยตกใจกับการกระทำของเขา
กำลังจะพูด คามมิตก็ขว้างระเบิดเพลิงลงบนกองซากศพ
เสียงดังตู้ม ระเบิดมือสีดำได้ระเบิดเปลวไฟที่รุนแรง ซึ่งมันเผาไหม้ตามตัวศพอย่างรวดเร็ว ด้วยอุณหภูมิที่สูงมาก
คามมิตอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ:"ฉันมันฉลาดหลักแหลมอะไรกันล่ะ! ฉันรู้ดีว่าฉันอยู่ในระดับไหน ที่ตอนนี้ฉันยังมีชีวิตอยู่ได้ เป็นเพราะศิษย์น้องเย่ของฉันทั้งนั้น!"
"ถ้าไม่ใช่เพราะเขาวางแผน พวกนายคงจะถูกอีกฝ่ายกำจัดไปพร้อมกับฉันแต่แรกแล้ว!"
"หรือว่าเราถูกเผาจนตายในโครงการก่อสร้างแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ที่เราขุดเอง ด้วยระเบิดเพลิงแบบนี้แล้ว!"
พูดถึงนี้ คามมิตก็รีบพูดว่า:"พวกนายรีบเก็บกวาดสนามรบ แล้วกลับไปที่โครงการก่อสร้างแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ของแต่ละคนเพื่อเฝ้ายามต่อ ฉันจะไปโทรหาศิษย์น้องเย่! บอกข่าวดีนี้กับเขา!"
ผู้ช่วยรีบพูดว่า:"ท่านจอมพล โทรไปดึกๆแบบนี้ไม่ค่อยเหมาะรึเปล่า? จะรบกวนการพักผ่อนของคุณเย่หรือไม่?"
คามมิตด่าว่า:"บอกให้นายว่างๆ ก็อ่านหนังสือบ้าง นายก็ไม่ทำ! หัวเซี่ยกับเราไม่ได้อยู่ในเขตเวลาเดียวกัน ตอนนี้เวลาของเราคือเช้ามืด 03.30 ของเขาเป็นเวลาตอนเช้า 08:30!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...