ในตอนที่เย่เฉินเพิ่งตื่น เขากำลังคิดว่า เมื่อคืนนี้คามมิตต้องเจอศึกใหญ่อีกครั้งแน่นอน เป็นต่อสู้ที่หนัก
แต่ว่า เขากลับไม่ได้กังวลคามมิตเลย
เพราะเขารู้ว่าคามมิตได้วางจุดระเบิดไว้มากกว่า 100 จุดทั่วทั้งฐาน ซึ่งเป็นการป้องกันระดับมารแล้ว
มีการป้องกันระดับนี้ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่ศัตรูจะเอาชนะเขาได้
หลังจากที่เขาทานอาหารเช้าเสร็จ คามมิตก็โทรมา
พอรับสาย คามมิตก็พูดอย่างตื่นเต้นมากว่า:"ศิษย์น้องเย่ นายเยี่ยมมากเลย! พวกเขาส่งพลร่มจำนวนมากมาตอนกลางคืนจริงๆด้วย หากนายไม่เตือนฉัน และให้วิธีแก้กับฉัน เกรงว่าตอนนี้ฉันคงจะตายไปแล้ว!"
พูดจบ เขาก็รายงานผลการต่อสู้ให้เย่เฉินทราบโดยละเอียด
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจเมื่อได้ยินเรื่องนี้
เขาไม่แปลกใจเลยที่คามมิตจะชนะ แต่เขาไม่นึกเลยว่าคามมิตจะชนะอย่างสมบูรณ์ขนาดนี้
เป็นเรื่องเหลือเชื่ออย่างแท้จริง ที่กวาดล้างคนเก่งหนึ่งพันคนในสำนักว่านหลง โดยไม่มีผู้บาดเจ็บล้มตายเลย
พูดจบ เขาก็พูดอีกครั้งว่า:"จริงสิศิษย์น้อง หลังจากการต่อสู้สองครั้งนี้ ตอนนี้ฉันมีอาวุธและอุปกรณ์มากเกินไปจนใช้ไม่หมดแค่อาวุธทั้งยาวและสั้นที่เก็บมา ก็มีหกเจ็ดพันเล่มแล้ว!"
เย่เฉินยิ้มพูดว่า:"งั้นพอดีเลย หลังจากรุ่งสาง คาดว่าความดังของคุณในซีเรียคงไม่มีใครที่ไม่รู้ ถึงตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าจะมีคนพึ่งพาคุณสักกี่คน มีอาวุธและอุปกรณ์มากมายขนาดนี้ เพียงพอที่จะให้คุณสร้างทีมที่ใหญ่ขึ้นได้…... "
คามมิตพูดขึ้นทันทีว่า:"ตอนนี้ฉันก็คิดจะทำแบบนี้ ฉันให้คนถ่ายวิดีโอข้อมูลสำหรับการต่อสู้สองครั้งนี้แล้ว พรุ่งนี้เช้า ฉันจะกระจายข่าวนี้ให้ทุกคนรู้ ไม่ว่ายังไงฉันก็เป็นศัตรูที่ไม่ลงรอยกับสำนักว่านหลงแล้ว ไม่สนหรอกว่าถ้ายังกระตุ้นพวกเขาต่อไป ถึงตอนนั้นฉันมีชื่อเสียงโด่งดังแล้ว จะสามารถรับทหารที่ไม่ได้เข้าองค์กรใดๆ เลยเป็นจำนวนมากอย่างแน่นอน และอาจจะให้กองกำลังอื่นๆ เข้ามาอยู่ได้!"
พูดจบ คามมิตก็พูดอีกครั้งว่า:"ฉันยังคิดว่า ถ้าฉันสามารถดึงดูดคนสองหรือสามพันคนให้มาอยู่ด้วยได้ ก็จะจัดทหารวิศวกร 1,000ถึง 1,500 นายทันที และยึดเวลาเพื่อขยายโครงการก่อสร้างแนวป้องกันของทั้งภูเขาต่อไป นั่นคือสิ่งสำคัญที่สุดของฉันในตอนนี้…..."

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...