ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3074

แม้ว่าว่านพั่วจวินที่มักจะชอบเอาชนะอยู่เสมอจะโกรธมากแต่ตอนนี้เขารู้ดีว่า เขาไม่สามารถออกจากหัวเซี่ยก่อนเทศกาลเช็งเม้งได้ มิฉะนั้นหากมีเรื่องอะไรมาทำให้แผนแก้แค้นของเขาล่าช้า เขาจะทำให้พ่อแม่ของเขาที่เสียชีวิตอย่างน่าเศร้ามาเป็นเวลาหลายปีผิดหวังได้อย่างไร?

ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงฝากความหวังไว้กับเฉินจงเหล่ยเท่านั้น

แต่ว่า เขาก็รู้ด้วยว่าเฉินจงเหล่ยอาจจะไม่มีทางจัดการคู่ต่อสู้ได้อย่างสมบูรณ์ ในขณะที่ลดจำนวนผู้เสียชีวิตลงได้

ดังนั้น เพื่อไม่ให้เขาเดินทางผิด ว่านพั่วจวินจึงเสนอวิธีแก้ปัญหาของเขาเองว่า:"ในเมื่อไอ้สารเลวคามมิต ได้สร้างฐานของเขาให้เป็นถังเหล็ก งั้นเราจะล้อมเขาไว้โดยสิ้นเชิง ทำให้เขาอยู่ตามลำพังและไม่มีใครช่วย ให้เขานั่งรอความตาย!"

สงครามล้อม เป็นกลยุทธ์ที่โหดร้ายมาก

ตราบใดที่ฝ่ายล้อมมีกองกำลังมากพอที่จะสกัดกั้นทุกสิ่ง ในขณะเดียวกันก็มีอาหารและอาวุธยุทโธปกรณ์ที่ไม่ขาด ก็สามารถกำจัดคู่ต่อสู้ได้อย่างไม่มีกำหนด

ว่านพั่วจวินกัดฟันพูดว่า:"ฉันไม่เชื่อหรอกนะ ว่าคามมิตจะมีกองหนุนเชิงกลยุทธ์สักแค่ไหนเชียว ในความคิดของฉัน ในเวลาอันยาวสามถึงห้าเดือน หรือในเวลาอันสั้นหนึ่งถึงสองเดือน คาดว่าเขาจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่กระสุนกับอาหารหมด!"

เมื่อพูดถึงนี้ ว่านพั่วจวินก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาไร้อารมณ์ว่า:"ต่อจากนี้ไป คามมิตและผู้ติดตามของเขา ไม่หิวตาย ก็หิวน้ำตาม หรืออาจจะเดินออกมาถูกเฆี่ยนตาย พูดสั้นๆ ว่าฉันจะไม่อนุญาตให้ใครสักคนของพวกเขา ออกมาจากฐานของพวกเขาทั้งเป็น เข้าใจไหม?"

เฉินจงเหล่ยพูดเสียงดังทันที:"เข้าใจแล้วครับท่านประมุข! ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่ให้แมลงวันสักตัวออกมาจากฐานของคามมิตทั้งเป็นได้!"

"ดี!"ว่านพั่วจวินพูดอย่างเคร่งขรึม:"นี่เป็นโอกาสที่ชดใช้ความผิดของนาย หากเรื่องนี้ยังทำไม่เรียบร้อย งั้นก็ใช้กฎหมายทหารจัดการ!"

เฉินจงเหล่ยพูดสะอื้นว่า:"ไม่ต้องห่วงครับท่านประมุข แม้ว่าผมจะตาย ผมก็จะทำภารกิจให้สำเร็จ! เอาศักดิ์ศรีของสำนักว่านหลงกลับมา!"

ว่านพั่วจวินพูดว่า:"จำสิ่งที่นายพูดไว้ด้วย!"