ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3080
ในสายตาของเย่โจงฉวน แม้ว่าเขาจะเต็มไปด้วยความคาดหวังกับเย่เฟิง และการแต่งงานของเขาในครั้งนี้ แต่ท้ายที่สุดแล้ว สิ่งที่เขาให้ความสำคัญมากที่สุด ก็คือเย่เฉิน
ราชวงศ์มีเงินจริงๆ และมีฐานะจริงๆ มีหน้าตา แต่ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สินหรือสถานะก็ถือว่าเหนือกว่าคนทั่วไป
ดังนั้นโดยภาพรวมแล้ว ราชวงศ์ก็คือย่าหม่อง ดีทุกด้าน แต่ไม่มีอะไรโดดเด่นเป็นพิเศษ
เมื่อเทียบกับความแข็งแกร่งโดยรวม เจ้าหญิงแห่งราชวงศ์ยุโรปเหนือสิบองค์ อาจไม่สามารถเทียบกับกู้ชิวอี๋ได้
แม้ว่าสมาชิกของราชวงศ์ยุโรปจะไม่กว้างเท่าตะวันออกกลาง แต่ฝนครอบครัวอย่างน้อยก็มีเด็กสองสามคน แต่กู้ชิวอี๋เป็นลูกสาวคนเดียวที่เหมาะสม เจ้าหญิงของราชวงศ์จะเปรียบเทียบได้อย่างไร?
ถังซื่อไห่ตามเย่โจงฉวนมาหลายปีแล้ว และแน่นอนว่าเขารู้แผนของเย่โจงฉวน แต่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เย่โจงฉวนไม่ค่อยรู้เรื่องของเย่เฉินมากนัก และไม่รู้นิสัยและพฤติกรรมของเย่เฉิน แต่ถังซื่อไห่รู้
หลายปีที่ผ่านมา เย่เฉินแทบจะเติบโตขึ้นมาภายใต้การเฝ้ามองของถังซื่อไห่
แม้ว่าถังซื่อไห่จะไม่เคยเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการเติบโตของเย่เฉิน และไม่ได้จัดการสำหรับการศึกษาของเย่เฉิน เขารู้เกี่ยวกับสถานการณ์ของเย่เฉินมาก
จากที่เขารู้จักเย่เฉินมา เขารู้ดีว่าแผนของเย่โจงฉวนที่มีต่อเย่เฉินนั้นยากที่จะเป็จริง
แต่ว่า เขาก็แอบรู้สึกกังวลเล็กน้อยในใจ และอดคิดไม่ได้ว่า:"ถ้าคุณชายเฉินไม่สามารถทำให้คุณท่านสมปรารถนาได้ ถ้างั้นคุณท่านจะแตกหักกับคุณชายเฉินหรือไม่? จะเอาตี้เหากรุ๊ปในมือคุณชายเฉินกลับไปหรือไม่?"
ถ้าตระกูลเย่เอาตี้เหากรุ๊ปไป และคุณชายเฉินไม่ยอมแต่งงานกับกู้ชิวอี๋ งั้นทรัพย์สินของตระกูลกู้ ก็คงจะผ่านเขาไป ตอนนั้นเขาจะทำอย่างไร?"
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ถังซื่อไห่ก็รู้สึกไม่สบายใจมากขึ้นเรื่อยๆ
ดังนั้นเขาจึงมองเย่โจงฉวน และถามอย่างลองเชิงว่า:"คุณท่าน ท่านพยายามตามหาคุณชายเฉินมา แค่ต้องการให้เขาแต่งงานกับยัยหนูตระกูลกู้งั้นเหรอ?"
"ไม่ใช่อยู่แล้ว"เย่โจงฉวนโบกมือ และพูดอย่างลึกซึ้งว่า:"ไม่ว่ายังไงเฉินเอ๋อก็เป็นหลานชายของฉัน เป็นสายเลือดของตระกูลเย่ฉัน! ในฐานะเจ้าบ้านตระกูลเย่ ฉันต้องให้เขากลับสู่ตระกูลเย่ เพื่อที่ฉันจะได้ไม่รู้สึกผิดต่อฉางอิงและบรรพบุรุษของตระกูลเย่ ส่วนเขาจะแต่งงานกับยัยหนูตระกูลกูหรือไม่ สุดท้ายมันก็เป็นเรื่องของอนาคตของเขาเองเท่านั้น ในฐานะปู่ จุดเริ่มต้นของฉันทั้งหมด ก็คือหวังว่าเขาจะดีกว่านี้"
พูดจบ เย่โจงฉวนก็ถอนหายใจ และพูดอย่างจริงจังว่า:"ฉันหวังว่าเขาจะเข้าใจความตั้งใจที่ดีของฉัน"
ถังซื่อไห่รู้สึกประหม่าทันที เมื่อได้ยินเรื่องนี้
เย่โจงฉวนมองถังซื่อไห่ออกจากห้องไป และสีหน้าของเขาก็ค่อยๆนิ่งเฉย
เมื่อคิดถึงเย่เฉิน อันที่จริงเขาไม่มีความรู้สึกใดๆ เลย
ยังไงเย่เฉินก็ได้ออกจากบ้านมาหลายปีแล้ว และความสัมพันธ์ระหว่างปู่กับหลาน ได้จางหายไปตั้งนานแล้ว
นอกจากนี้เขายังกังวลเย่เฉินมาโดยตลอด กังวลว่าเย่เฉินจะโกรธเขาเพราะการเสียชีวิตของพ่อแม
ดังนั้นการที่ตามเย่เฉินกลับมานั้น เป็นข้อเสียสำหรับเขา ไม่มีข้อดีเลย
เขารู้ดีอยู่ในใจว่า ตามเย่เฉินกลับมา มันเป็นไปได้ว่าที่จะพาคนเนรคุณกลับมา
แต่ว่า เหตุผลที่เขารู้เรื่องนี้แล้ว แต่ยังยืนกรานที่จะให้เย่เฉินกลับมายอมรับบรรพบุรุษ และถึงขั้นถ่อมตัวไปขอร้องเย่เฉินด้วยเหตุนี้ จริงๆ แล้วเป็นเพราะประสบการณ์ที่เขาได้รับในสิงคโปร์เมื่อสามปีก่อน
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...