เดิมทีในแผนการของเย่เฉิน แค่ตนไปถึงในวันเช็งเม้งเช้าตรู่ในวันที่ 5 เมษายน เข้าร่วมพิธีบูชาบรรพบุรุษ ณ ภูเขาเย่หลิงซานเลยก็โอเคแล้ว
หลังจากที่รวมพิธีบูชาบรรพบุรุษเรียบร้อยแล้ว ตนก็จะกลับไปยังจินหลิงทันที ไม่ต้องให้คนจากตระกูลเย่มาเข้าหาเขามากเกินไป
ทว่า ในเมื่อถังซื่อไห่หวังว่าให้เขาไปถึงโดยเร็ว ถ้าเช่นนั้นไปเร็วขึ้นหน่อยก็ไม่เป็นอะไร
แม้ว่าเย่เฉินจะมีอคติกับคนตระกูลเย่เล็กน้อย ทว่าสำหรับถังซื่อไห่ เขายังคงเชื่อใจอยู่เป็นอย่างมาก
ขณะที่เย่เฉินและเฉินจื๋อข่ายมาถึงห้องพักรับรองแขกวีไอพีแล้ว ซูจือหยูกำลังยืนโทรศัพท์อยู่ระเบียงทางเดินพอดี เมื่อเธอเห็นเย่เฉินกำลังมา ทั้งสองคนก็ประสานตากัน เย่เฉินมองเห็นว่าเธอกำลังหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่ ราวกับมีเรื่องทุกข์ในใจ
จากนั้น เธอจึงได้เอ่ยกับปลายสายว่า: “คุณปู่ ตอนนี้ฉันมีธุระ หลังงานแถลงข่าวจบแล้วฉันจะติดต่อกลับไปนะ”
สิ้นเสียง ก็วางสายทันที พร้อมหันมาเอ่ยกับเย่เฉินอย่างสุภาพว่า: “ผู้มีพระคุณคุณมาแล้วเหรอคะ”
เย่เฉินเห็นท่าทีของเธอผิดปกติไป จึงได้เอ่ยถามว่า: “คุณหนูซู เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า?”
ซูจือหยูลังเลชั่วขณะ รวบรวมความกล้าแล้วจึงเอ่ยถามว่า: “ผู้มีพระคุณ ขอคุณอะไรกับคุณเป็นการส่วนตัวหน่อยได้ไหม?”
เย่เฉินพยักหน้า จากนั้นเอ่ยกับเฉินจื๋อข่ายว่า: “เหล่าเฉิน นายเข้าไปก่อนไป ฉันขอคุยกับคุณหนูซูหน่อย”
เฉินจื๋อข่ายรีบเอ่ยขึ้น: “คุณชาย ห้องรับรองข้างๆ หลายห้องก็ว่างอยู่ วันนี้ทำความสะอาดสถานที่แล้ว คุณกับคุณหนูซูหาห้องรับรองเจรจากันได้ ถึงยังไงงานแถลงของเราจะเริ่มในอีกครึ่งชั่วโมง”
สิ้นเสียง เธอจึงเอ่ยถามอย่างกระวนกระวายใจ: “ผู้มีพระคุณ พ่อของฉันจะไม่เจออันตรายอะไรที่ซีเรียใช่ไหม?”
เย่เฉินเอ่ยด้วยเสียงราบเรียบ: “ไม่เป็นอะไรหรอก ไม่ต้องห่วง การคุ้มกันของทางฮามิดค่อนข้างแน่นหนาอยู่พอสมควร การันตีความปลอดภัยของพ่อเธอแน่นอน”
ซูจือหยูเอ่ยต่อ: “แต่ว่าฉันได้ยินมา...ฉันได้ยินมาว่าสำนักว่านหลงนั่น ร่วมมือกันกับรัฐบาลซีเรียแล้ว ว่าจะช่วยเหลือพวกเขาในการกวาดล้างกลุ่มกบฏทั่วซีเรีย จากนั้นสร้างฐานทหารรับจ้างของตัวเองขึ้นมาในซีเรีย ถ้าเป็นแบบนี้จริงๆ พวกเขาจะต้องกำจัดฮามิดนั่นอย่างราบคาบแน่นอน...”
สำหรับซูจือหยู แม้ว่าเธอจะมีความไม่ชอบใจนักกับการกระทำมากมายของพ่อตน ทว่าถึงอย่างไรก็เห็นแก่สายเลือดเดียวกัน ดังนั้นหลังจากที่ได้ทราบว่าสถานการณ์ทางซีเรียมีอันตรายแล้ว สิ่งที่เธอเป็นห่วงมากที่สุดก็คือความปลอดภัยของพ่อเธอ
เมื่อเย่เฉินได้ยินดังนั้นแล้ว ก็เอ่ยถามอย่างสงสัยอย่างอดไม่ได้ว่า: “เธอไปได้ยินมาจากไหน เรื่องของสำนักว่านหลงจะก่อตั้งฐานทหารรับจ้าง?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...