ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3088
ตอนนั้นที่พาซูโสว่เต้าไปยังซีเรีย เย่เฉินเองก็ไม่ทราบว่า ฮามิดจะเจอเรื่องใหญ่เช่นนี้เหมือนกัน
ผู้นำทหารติดอาวุธเล็กๆ ที่มีเพียงสองถึงสามพันคนเท่านั้น ก็คิดไม่ถึงเลยว่าจะถูกสำนักว่านหลงที่มีทหารแกร่งนับหมื่นนายล้อมเอาไว้ได้ ในซีเรียก็น่าจะเป็นครั้งแรกที่เคยเกิดขึ้นเช่นกัน
เย่เฉินเองก็คิดไม่ถึงเช่นกัน ว่าหลังจากที่ผ่านไปไม่นาน ตนยังจะต้องแอบเข้าไปยังซีเรียลับๆ อีกครั้ง
ครั้งที่แล้วที่แฝงตัวเข้าไปในซีเรีย ก็คือต้องการที่จะพาตัวเฮ่อจือชิวกลับมา ครั้นครั้งนี้ กลับเปลี่ยนเป็นซูโสว่เต้า
เฉินจื๋อข่ายได้ยินเย่เฉินว่าต้องการจะไปซีเรีย ก็เอ่ยอย่างตื่นตระหนกขึ้นทันใด: “คุณชาย ช่วงนี้สถานการณ์ที่ซีเรียไม่ค่อยสงบนัก ทำไมตอนนี้คุณต้องการไปที่นั่นอีกล่ะ?”
เย่เฉินยักไหล่ เอ่ยพร้อมถอนหายใจเบาๆ : “ฉันต้องการรับซูโสว่เต้ากลับมาก่อนวันเช็งเม้ง แบบนี้ถึงจะไม่ทำให้ขัดจังหวะสำหรับเขาไปภูเขาเย่หลิงซานขอโทษพ่อแม่ฉันในวันเช็งเม้ง”
เฉินจื๋อข่าย เอ่ย: “คุณชาย ผมได้ยินมาว่าตอนนี้ฮามิดกำลังผิดใจต่อสำนักว่านหลง ทั้งฐานทัพต่างก็ถูกล้อมไว้หมดแล้ว ต่อท่านคุณเข้าไปได้ แต่การนำตัวไอ้หมาซูโสว่เต้าออกมาด้วยมันไม่ง่ายเลยนะ!”
เย่เฉินเอ่ยอย่างฉงน: “เหล่าเฉิน นายก็ติดตามสถานการณ์ทางซีเรียด้วยเหรอ?”
เฉินจื๋อข่ายพยักหน้า เอ่ยว่า: “หลังจากที่ติดตามคุณไปครั้งนั้น ผมก็สนใจฮามิดขึ้นมา เพราะงั้นเลยติดตามสถานการณ์อยู่ค่อนข้างเยอะน่ะ”
สิ้นเสียง เฉินจื๋อข่ายเอ่ยขึ้นอีก: “อีกทั้งผมอยู่ที่ตระกูลเย่มาตั้งหลายปี ทำงานรวบรวมสถานการณ์เป็นหลักนี่ครับ เพราะงั้นเลยมีช่องทางรับข่าวคราวของต่างประเทศด้วยนิดหน่อย”
เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยถามเขา: “ถ้างั้นฉันขอถามนายหน่อย นายรู้จักสำนักว่านหลงนั่นมากน้อยแค่ไหน?”
เฉินจื๋อข่ายรีบเอ่ย: “ถ้างั้นผมไปกับคุณด้วยนะ!”
เย่เฉินโบกมือ: “นายไม่ต้องตามฉันไปหรอก ตอนนี้สถานการณ์ที่ซีเรียแตกต่างจากเดิม พวกนายอาจจะทำเหมือนครั้งก่อนไม่ได้ด้วย ที่จะโดยสารเฮลิคอปเตอร์เข้าสู่ประเทศจากปารีส ถึงตอนนั้นหลังจากที่ฉันเข้าไปแล้ว ก็ต้องคิดหาวิธีออกมาเองด้วย ไปคนเดียวปลอดภัยกว่า”
เฉินจื๋อข่ายถอนหายใจ เอ่ยว่า: “ก็แค่ไอ้หมาแก่ซูโสว่เต้านั่นจัดการยากเกินไป คุณเข้าไปคนเดียวไม่มีปัญหาใหญ่แน่นอน แต่ถ้าพาเขาออกมาด้วย ผมกลัวจริงๆ ว่าเขาจะเป็นตัวถ่วงคุณ”
เย่เฉินยิ้ม เอ่ยอย่างหยอกล้อ: “แล้วจะทำยังไงล่ะ? ฉันรับปากซูจือหยูไว้แล้วว่าจะไว้ชีวิตที่ต้อยต่ำนี้ของเขาไว้ คงไม่มีทางที่จะไปถึงแล้วก็นำเขาบรรจุในอัฐิกลับมาหรอกมั้ง?”
เฉินจื๋อข่ายกัดฟันกรอด เอ่ยอย่างจริงจังว่า: “ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็ป้ายสีไปให้ฮามิดหรือว่าสำนักว่านหลง"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...