ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3089
เย่เฉินโบกมือ: “ลูกผู้ชายพูดคำไหนคำนั้น ในเมื่อฉันพูดแล้วว่าจะไว้ชีวิตเขา ก็ฆ่าเขาไม่ได้เด็ดขาด”
สิ้นเสียง เย่เฉินเอ่ยอีกครั้ง: “เอาละ นายก็ไม่ต้องเป็นห่วงมากเกินไป ฉันมีวิธีพาซูโสว่เต้าปลีกตัวออกมาได้อย่างปลอดภัย”
“ครับ!” เฉินจื๋อข่าย เอ่ยตอบ: “ถ้างั้นคุณชายต้องระมัดระวังตัวดีๆ เลยนะครับ!”
เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยว่า: “จริงสิ ตอนสองสามทุ่มนายมาที่บ้านฉันหน่อยนะ บอกว่ามาเชิญฉันไปดูฮวงจุ้ยให้กับเพื่อนต่างแดนคนหนึ่ง ตอนนั้นฉันจะถามสถานที่นาย นายก็บอกว่าไปเมืองหรง สำหรับค่าตอบแทน นายก็บอกไปว่าสามล้าน”
เฉินจื๋อข่ายรีบเอ่ย: “ได้ครับคุณชาย ผมทราบแล้ว”
……
เมื่อเย่โจงฉวนได้ยินว่าเย่เฉินจะไปซีเรีย ความคิดแวบแรกก็คือโน้มน้าวเย่เฉินอย่างสุดความสามารถ ไม่ให้เขาไป
ถึงอย่างไร สถานการณ์ของซีเรียก็ไม่มั่นคง อีกทั้งพิธีกราบไหว้ตระกูลเย่ ก็ใกล้จะเริ่มแล้ว เย่โจงฉวนไม่อยากให้เย่เฉินต้องไปเสี่ยงอันตรายที่นั่น
ทว่า หลังจากครุ่นคิดแล้ว เขาก็รู้สึกว่าตนเองอาจโน้มน้าวเย่เฉินได้ยากมาก
แทนที่จะให้ตนไปพูดเกลี้ยกล่อมเพื่อห้ามเขาไว้ เขาก็คงจะดื้อรั้นอยากไปอยู่ดี ไม่สู้ทำแบบซื่อตรงสักหน่อย ยังจะแลกความรู้สึกดีจากเขามาได้บ้าง
ดังนั้น เขาจึงไม่ว่าอะไรมาก ทำการให้กลุ่มนักบินเตรียมพร้อม ถือโอกาสเหมาะในเวลากลางคืนบินมุ่งหน้าไปยังจินหลิงทันที เช้าตรู่ของวันถัดไปก็สามารถรับเย่เฉินไปยังเลบานอนได้โดยตรง
ทางฝั่งเย่เฉินเมื่อกลับมาถึงบ้านแล้ว ก็รับประทานมื้อเย็นพร้อมกับภรรยาและพ่อตาแม่ยายราวไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น หลังมื้อเย็นจบลง ทั้งครอบครัวกำลังดูโทรทัศน์ในห้องรับแขกอยู่นั้น อยู่ๆ กริ่งประตูบ้านก็ดังขึ้น
เซียวชูหรันลุกขึ้นพร้อมเดินไปยังประตู มองผ่านหน้าจอวิดีโอฉายภาพเฉินจื๋อข่าย จึงได้พูดกับเย่เฉินอย่างประหลาดใจ: “ที่รัก เหมือนว่าจะเป็นผู้จัดการทั่วไปเฉินของป๋ายจินฮ่านกง!”
เย่เฉินเอ่ย: “อ้อ งั้นอาจจะมาหาผมน่ะ เปิดประตูเถอะ”
เซียวชูหรันพยักหน้า จากนั้นก็กดปุ่มปลดล็อก ไม่นาน เฉินจื๋อข่ายก็เดินมาหน้าประตู พร้อมเคาะประตู
“แม่เจ้า เยอะขนาดนี้เลยเหรอ!” หม่าหลันเอ่ยอย่างปลื้มปีติยิ่ง: “เย่เฉินของเราหาเงินได้ง่ายจริงๆ เลยนะ!”
เย่เฉินปริปากถามเฉินจื๋อข่ายขึ้นมา: “เพื่อนของนายคนนั้นอยู่ที่ไหน?”
เฉินจื๋อข่ายเอ่ย: “อยู่ที่เมืองหรงครับ นั่งเครื่องบินไปประมาณสองชั่วโมง!”
เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ พร้อมเอ่ยว่า: “ถ้างั้นเอาแบบนี้นะ นายช่วยฉันจองตั๋วเครื่องบินไปเมืองหรงพรุ่งนี้เช้าหนึ่งใบ จากนั้นค่อยส่งรายละเอียดที่อยู่ให้ฉันทีหลัง”
“อย่างนั้นดีมากเลยครับ!” เฉินจื๋อข่ายรีบเอ่ย: “ผมจะจองตั๋วให้คุณเดี๋ยวนี้เลย หลังจากจองเรียบร้อยแล้ว ผมจะส่งข้อมูลตั๋วให้นะครับ!”
“โอเค” เย่เฉินเอ่ยต่อ: “ถ้างั้นก็ตามนี้ละนะ”
เฉินจื๋อข่ายพยักหน้าตอบรับ เอ่ยว่า: “อาจารย์เย่ ถ้างั้นผมไม่ขอรบกวนคุณแล้ว ขอบคุณมากนะครับ!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...